สาวโรงงาน ทำงานเข้ากะอย่างฉัน
วันนั้นวันจันทร์ ฉัน เข้ากะบ่าย เวลาเลิกงานคือสี่ทุ่ม ช่วงสามทุ่มกว่าๆ น้องๆ ในไลน์ การผลิต หยุดทำงานเพราะ เขาทำงานได้ แคบ ( Capacity) แล้ว แต่ หลีดไลน์ อย่างฉันยังต้อง ซัมดาต้า ( Summary Data ) ดูแลอะไรอีกหลายอย่าง ทั้ง อินเวนท์ทอรี่ รวมทั้ง เอ้าท์พุด ด้วย กำลังยุ่งๆ เชียว
น้องคนหนึ่งเรียกบอกว่า พี่น้องนาง โทรศัพท์ พี่เครื่องนี้ค่ะ
พี่น้องนาง : โอนมาโต๊ะนี้ พี่กำลังยุ่ง
น้อง : หนูโอนไม่เป็นพี่
พี่น้องนาง : ฮ่วย มาปึก แท่ อีหล่า
พี่น้องนาง : ค่ะ (รับโทรศัพท์ ไม่เคย ฮัลโหล กับเขาหรอก )
ต้นสาย : พี่เอง งานเสร็จหรือยังหละ
พี่น้องนาง : อ้าวพี่ พี่มีเรียน ตอนเย็น ทำไมมา โทรศัพท์อยู่นี่ เกเรไม่ไปเรียนอีก
แล้ว เสียดายค่าเทอม บลาๆๆๆๆๆๆ
ต้นสาย : ฟังก่อน ฟังก่อน วันนี้วันอะไร
พี่น้องนาง : วันนี้วันจันทร์ ทำไมพี่
ต้นสาย : วันที่เท่าไหร่
พี่น้องนาง : วันที่ 30 พี่อ๋อม น้องนาง ต้องทำดาด้าส่ง ซุปนะ เดี๋ยวไม่ทัน
พี่มีอะไร
ต้นสาย : วันนี้ วันเกิด จำไม่ได้ เหรอ พี่มารับไปกินข้าว ออกมาเร็วๆ นะ
พี่น้องนาง : อ้าวเหรอค่ะ ลืม ค่ะ อีก 15 ค่ะ ตอนนี้ พี่อยู่ตรงไหน
ต้นสาย : พี่โทรที่ออฟฟิตเทค แต่เดี๋ยวพี่ออกไปรอที่ทางเดินไปตึกเทรนนะ
พี่น้องนาง : ค่ะ
เออ เนาะ วันเกิดเหรอ แก่อีกปีแล้วนะเรา ขอบคุณแม่ค่ะที่ให้ลูกเกิด
ช่วงที่สาวๆ โรงงานเปลี่ยนกะ คนเข้ากะก็จะเดินเข้าในตัวตึกทำงาน ส่วนคนรอเวลาออกกะ ก็จะเดินออกไปหาซื้อหาอาหาร หน้าโรงงาน ช่วงที่รอรูดบัตร บันทึกเวลาออกกะ คนเดินสวนกันเยอะแยะมากมาย ฉันเดินตามทางที่ไปตึกเทรน ตาก็มองหาพี่อ๋อม ว่ายืนรอตรงไหน กินข้าวกับพี่อ๋อมหนะเหรอไม่ตื่นเต้นหรอกค่ะ ก็ไม่มีอะไรเกิน บะหมี่ ข้าวมันไก่ เกี๋ยวเตี๋ยว ผัดไทย หน้าโรงงาน อะไร พวกนี้ ซึ่ง ฉันเองก็กิน ทุกๆวัน ทุกเบรคอยู่แล้ว
ผู้ชาย คนนั้นใส่กางเกงยีน เก่าๆ ขาดเข่า เสื้อลาย พับแขนเลยศอก กับดอกไม้ช่อใหญ่ ฉันเองใจหวิว ทำไมเขาชั่งกล้า เขาถือช่อดอกไม้นั้นมาให้ฉันเหรอ ของฉันเหรอ ฉันสงสัย ครามครัน แล้วคนเยอะๆ อย่าง นี้ฉันจะกล้าเดินไปรับไหมนี่ แต่คนถือหนะ ใครๆ อาจมองว่าไม่เหมาะกับดอกไม้ สวยๆ นั่นเลย แต่ฉันรู้สึกว่า เขาเท่ห์จัง
หิน กับ ดอกไม้
ในที่สุด ดอกไม้ ช่อนั้น ก็เป็นของฉัน สาว ๆ แถวนั้นมองฉันเป็นตาเดียว ฉันเขินนะ แต่ในใจภูมิใจที่สุด ปลื้มที่สุด รีบเดินก้มหน้างุด ๆออกจากโรง
งาน โอ้ยตาย ลืม รูดบัตรบันทึกเวลาออกกะ แต่วๆๆๆๆๆ!!!!!!!!
เปิ่นทุกครั้งที่มีอาการเขิน ฮ่า ๆ
อั่นๆๆ ช่อนี้ บ่อแมนช่อนั่น ดอกค่ะ ช่อนี่ หนะของตัวจริงเสียงจริงเมื่อปี 2005 เอามาอ้างซือๆ จ้า ฮุ ๆๆ
Bookmarks