ไม่ยุติธรรมเลย

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

ไม่ยุติธรรมเลย

ครอบครัวต่างจังหวัดครอบครัวหนึ่ง ครอบครัวนี้มีอยู่ด้วยกัน 3 คน มีพ่อซึ่งแก่ชรามากแล้วและลูกชายของเขาอีก 2 คน ลูกทั้งสองคนนี้ถูกเลี้ยงดูมาให้มีความกตัญญูรู้คุณให้รู้จักรักกัน พี่น้องสองคนนี้จะรักใครกันดีมาก ต่อมาคนพี่ก็ได้แต่งงานมีครอบครัวย้ายไปอยู่บ้านอีกหลังหนึ่งในหมู่บ้านเดียวกัน แต่คนพี่ก็ยังไปมาหาสู่เอาข้าวน้ำที่ภรรยาทำไปใพ่อและน้องอยู่เรื่อย ๆ ส่วนคนน้องนั้นก็ดูแลพ่อและออกไปทำนากับคนพี่ตามปรกติเหมือนทุกวัน อยู่มาวันหนึ่งผู้เป็นพ่อได้ล้มป่วยลูกทั้ง

สองต่างมาเฝ้าดูอาการของพ่อและจะนำพ่อไปหาหมอที่โรงพายาบาลในตัวเมือง แต่ผู้เป็นพ่อทำใจไว้อยู่แล้วว่ายังไงก็คงไปไม่ทัน ก็เลยสั่งเสียลูกทั้งสองว่า "ไม่ต้องพาพ่อไปหาหมอหรอกพ่ออยากจะตายที่บ้านเรานี่แหละ ต่อไปลูกก็จะเหลือกันสองคนพี่น้องแล้วนะ เจ้าทั้งสองต้องรักกันให้มาก ๆ อย่างทอดทิ้งกัน สมบัติที่นาพ่อยกให้เจ้าทั้งสองเท่า ๆ กันแล้วช่วยกันดูแลรักษา อย่าเอาไปขายเอาไว้ทำกิน ที่สำคัญเจ้าอย่างทิ้งกันนะ "

หลังจากนั้นไม่นานพ่อก็ได้จากพวกเค้าไปอย่างสงบหลังจากหายเศร้ากันอยู่นานทั้งสองก็กลับลุกขึ้นมาทำงานอย่างที่เคยทำอย่างขยันขันแข็ง ทั้งสองร่วกันเป็นเจ้าของที่นามรดกร่วมกัน ผลิตข้าวได้ปีละมาก ๆ พี่น้องก็แบ่งกันคนละครึ่ง ทุกสิ่งทุกอย่าง ดำเนินไปด้วยดีทุกปี จนในกลางดึกของคืนหนึ่งพี่ชายคนที่แต่งงานแล้ว สะดุ้งตื่น ขันมาพร้อมกันฉุกคิดว่า "ไม่ยุติธรรมเลยน้องเรายังไม่ได้แต่งงาน แต่เขาได้ข้าวครึ่งหนึ่ง ส่วนตัวเรามีภรรยาและลูกอีกตั้งสามคน เวลาแก่ตัวเราเองก็จะมีลูกคอยดูแล แต่ใครจะดูแลน้องชายเราตอนที่เขาแก่ล่ะ เขาควรจะได้ส่วนแบ่งมากกว่า เพื่อจะได้มีเงินเก็บว้ใช้ยามแก่ชรามากขึ้น"

คิดดังนั้นแล้วพี่ชายก็บรรทุกข้าวของตนใส่เกวียนจนเต็มเพื่อแอบเอาไปเทใส่ยุ้งของน้องชาย ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ฝ่ายน้องขายก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาเช่นกัน และรำพึงกับตนเองว่า "มันไม่ยุติธรรมเลย พี่ชายของเรามีภรรยาและลูกอีกตั้งสามคนแต่เขากลับได้ส่วนแบ่งแค่ครึ่งหนึ่งเท่านั้น ควรหรือที่เราจะได้รับผลผลิตเท่ากันกับเขา ในเมื่อตัวเรามันก็ปากเดียวท้องเดีย ไม่มีใครที่เราต้องดูแล"

เขาจึงลุกขึ้นจากเตียง ขนข้าวใส่เกวียนจนเต็ม เพื่อมุ่งไปยังยุ้งฉางของพี่ขาย

เกวียนของทั้งสองคน มาพบกันกลางทางพอดี! ความมีน้ำใจงามของทั้งสองพี่น้องเป็นที่กล่าวขานไปในหมู่ชาวบ้านภายหลังเมื่อจะมีการสร้างวัดขึ้นในหมู่บ้านนั้น

ชาวบ้านทั้งหลายต่างมีมติให้สร้างวัด ณ จุดที่พี่น้องคู่นั้นมาพบกันพอดี

เพื่อระลึกถึงความดีมีน้ำใจของคนทั้งคู่


จาก สังฆทานนิวส์ Ѵѧҹ - ˹á ปีที่ 3 ฉบับที่ 6 ประจำวันที่ 1 - 15 พฤศจิกายน 2552

[แจ่มใสยิ้มสวย]

ขอบอกตามความสัตย์ซื่อว่า มีจิตใจคิดไม่เป็นธรรม ตั้งแต่ตอนที่สองพี่น้องตื่นกลางดึก แล้วค่ะ

ขอให้โลกนี้มีคนแบบนี้เยอะๆ จะได้ไม่มีคดีฟ้องร้องระหว่าง พี่น้อง

[กำลังใจ]

พี่น้องรักกันอย่างนี้ก็ดีเนาะ

[ไผ่หวาน]

อ่านแล้วรู้สึก "สุขใจ"อย่างบอกบ่ถืก ขอบคุณเด็กน้อย ที่เอาเรื่องดี ๆ มาให่อ่านจ้า