ครั้งหนึ่ง...ที่อุบล...

[wundee2513]

...ผมไปเจอไดอารี่เก่าเก็บเล่มหนึ่ง เมื่อหยิบมาอ่าน ก็เลยย้อนกลับไป เมื่อหลายปีที่ ผ่านมา เมื่อครั้งไปตามหาคนรู้จัก ที่จังหวัดอุบล เขาบอกผมว่า ย้ายจาก บุรีรัมย์ ไปทำงานที่อุบล ผมถือ จ.ม. ที่มีที่อยู่เรียบร้อย พร้อมรูปถ่าย ไปถึงอุบล ผมนั่งสามล้อที่ลุงแก่ๆ แกเป็นเจ้าของตามหาทั้งวัน ผมตามหาทุกที่ ทุกซอย โดยถามคนแถวนั้น พร้อมเอารูปให้เขาดู...ไม่มีใครรู้ใครเห็น... มียายคนหนึ่งบอกผมว่า “ กลับบ้านเถอะลูกหล้า เขาคงไปดีแล้วหละ” จากวันนั้นจนวันนี้ไม่เคยพบเจอ และก็ไม่ได้ข่าวเขาเลย.... ผมมานั่งกินข้าวที่ร้านค้าแถวๆ หน้ากองบินที่อุบล มีข้อคิด ที่ติดข้างฝาผมก็เลยจดลงไดอารี่ ... ขอขอบคุณเจ้าของที่แท้จริงด้วย ที่ท่านได้สร้างสรรค์คำคม นี้...

เก้าจนสิบจนอย่าจนความคิด
เก้าผิดสิบผิดอย่าผิดเมียท่าน
เก้ารั้นสิบรั้นอย่ากับนาย
เก้าขายสิบขายอย่าขายลูกกิน
เก้าหมิ่นสิบหมิ่นอย่าหมิ่นประมาท
เก้าขาดสิบขาดอย่าขาดทำบุญ
เก้าคุณสิบคุณไม่เท่าคุณพ่อแม่
เก้าแผ่สิบแผ่ไม่เท่าแผ่เมตตา
เก้าหาสิบหาไม่เท่าหาความรู้
เก้าชู้สิบชู้ไม่เท่าเมียตนเอง
เก้าเกรงสิบเกรงไม่เท่าเกรงใจท่าน
เก้าขยันสิบขยันไม่เท่าขยันทำงาน
เก้าฝันสิบฝันไม่เท่าฝันที่เป็นจริง

เก้าจริงสิบจริงขอให้ได้เจอคนจริงใจ....

ขีดเส้นใต้ผมเพิ่มเองนะครับ

[มีนา]

มีนา ขอขีดเส้นใต้ข้อความสุดท้ายนำแนเด้อจ้า ...อิอิ

[sarate_n]

อยากให้มีผู้มานำหาแบบนี้เดะเนาะ...ซึ้งน้ำใจหลาย...คนนั้นเขาอาจจะบ่ฮู้ว่าจะมีคนมานำหากะได้

[กำลังใจ]

คำคมดีหลายเนาะ ขอเก็บไว้ในไดอารี่นะจ๊ะ

[wundee2513]

... ขอเขาคนนั้นจงไปได้ดีและมีสุข
จงพ้นทุกข์พบโชคทั้งน้อยใหญ่
เจ้าจากพี่บังอรไม่เหลือแม้เยื่อใย
พี่ขออวยชัยจงโชคดีชั่วนิจนิรันดร ...

[เขมราฐ]

อยากให้มีผู้มานำหาแบบนี่คือเอื้อยเพิ่นว่าหั่นล่ะ ถ้าฮักเฮาหลายปานนี่บ่ให้นำหาดอกค่ะ

เก้ารั้นสิบรั้นอย่ารั้นกับนาย ... แม่นคัก