เมื่อลมหนาวโชยมา...
ฉันก็ฝันถึงการเดินทาง
การเดินทางท่องเที่ยวในวันหยุดสุดสัปดาห์
แม้ช่วงระยะเวลาสั้นๆ เพียงสองวัน
แต่ก็คุ้มค่าสำหรับผู้ชายที่จมปลักอยู่กับงาน
ช่วงปลายฝนต้นหนาว
ฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปตามถนนที่โอบล้อมด้วยขุนเขา
ฉันรู้สึกอบอุ่นเมื่อยามทอดมองภูเขา...มันดูยิ่งใหญ่และน่าทึ่ง
เขาสูงตระหง่านที่โอบกอดเส้นทางอันคดเคี้ยว
แมกไม้สองข้างทางเริ่มเปลี่ยนสีตามฤดูกาล
ขุนเขาไม่มีความฝันเหมือนฉัน
แต่ฉันได้ยินเสียงแว่วรำพันระงมว่า
"อย่าทำร้ายฉัน...อย่าทำร้ายฉัน ปล่อยให้ฉันงดงามในแบบที่ฉันเคยเป็นเถิด"
ในบางเส้นทาง ในบางฤดูที่ร้อนแล้ง ฉันเห็นหมอกควันล่องลอยปกคลุมยอดเขา
ฉันแว่วได้ยินเสียงภูเขาร้องไห้อย่างร้าวราน...
ปลายฝนต้นหนาว..
ฉันชอบขี่มอเตอร์ไซค์ไปบนเส้นทางที่สวยงามแห่งหนึ่งของภาคอีสาน
ฉันชอบเดินทางคนเดียวง่ายๆ...ท้ายมอเตอร์ไซค์มีเต้นท์เพียงหนึ่งหลัง กล้องถ่ายรูป กระดาษวาดเขียน และดินสอแรเงา
สองข้างทางมีวิถีชีวิตที่น่าบันทึก น่าจดจำมากมาย และหลากหลาย
สายลมแห่งฤดูกาล โชยพัดเย็นฉ่ำ เมฆคลี่สายเป็นริ้วดอกฝ้ายขาวละมุน
ฟ้าฤดูหนาวเป็นสีครามจัด ตัดขอบเขาเขียว
บนเส้นทางอำเภอเขาวงสู่อำเภอนาคู
ธรรมชาติงดงามดังดินแดนในฝัน
บางคราฉันก็พักค้างคืนที่อุทยานแห่งชาติภูผายล
บางคราฉันก็กางเต้นท์บนวัดถ้ำแสงจันทร์...
ในคืนเพ็ญ...อากาศเยียบเย็น จันทร์เพ็ญสุกสว่างดุจโคมแก้ว
แมลงกลางคืนบรรเลงเพลงราตรีขับกล่อมฉัน
จันทร์เจ้าแขวนอยู่ขอบฟ้ายามค่อนรุ่ง
ราวกับมิอยากลาจากฟ้าไป
จันทร์เย็นหลั่งน้ำตาเป็นหยดน้ำค้างยามเช้า..ล่ำลาฉัน
ยามเช้าชื่นหมอกนวลห่มป่าเขา
พระป่าเดินเป็นแถวออกบิณฑบาต
ชาวบ้านแบกมีดพร้า เลื่อยยนต์เข้าป่า เบิกป่าทำไร่
ฉันแว่วได้ยินป่าเขารำพันว่า
"อย่าทำร้ายฉัน อย่าทำร้ายฉัน...ปล่อยให้ฉันงดงามอย่างที่ฉันเคยเป็นเถิด"
...............
ละไมฝน
Bookmarks