... ผม สอน ผมฝึกให้นักเรียนเข้มแข็ง ทั้งร่างกายและใจได้ แต่ผมไม่เคยทำให้ใจตัวเองเข้มแข็งได้สักที... ลมหนาวเริ่มพัดพา เวลาเริ่มดึกดื่น ...ทำให้ใจมันคิดถึงเรื่องราวมากมายที่ผ่านมา...

....สายลมผ่าน
พัดพาหัวใจเหน็บหนาว
ทำฉันเศร้า เหงาเพราะคิดถึงเธอ
ผ่านมานานก็อยู่อย่างนี้เสมอ
ไม่เคยได้เจอสิ่งที่หวังค้างคาในใจ
ร้องเพลงรอเรื่อยไปไม่มีจุดหมาย
ในหัวใจ เธอไม่เคยมีฉัน
โง่จริงหนอที่รอความหวังอย่างนั้น
ทั้งคืนและวันได้เจอแค่ความว่างเปล่า
ทนไม่ไหวหัวใจช้ำเกินเยียวยา
ต้องรักษาให้หายคลายความอับเฉา
บอกตัวเองเข้มแข็งเอาไว้ตัวเรา
หยุดความเศร้าแล้วเดินจากไปซะที
ฉันไม่อยากเหงาไปจนตายอย่างนี้
พอซะทีพอแล้วความงมงาย
ต่อไปนี้ฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่
แม้ยังเสียดายคนใจร้ายขอไปดีกว่า
ทนไม่ไหวหัวใจช้ำเกินเยียวยา
ต้องรักษาให้หายคลายความอับเฉา
บอกตัวเองเข้มแข็งเอาไว้ตัวเรา
หยุดความเศร้าแล้วเดินจากไปซะที
ฉันไม่อยากเหงาไปจนตายอย่างนี้
พอซะทีพอแล้วความงมงาย
ต่อไปนี้ฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่
แม้ยังเสียดายคนใจร้ายขอไปดีกว่า
เมื่อไม่มีใจก็ไปซะเลยดีกว่า
คิดมากทำไมจบไปซะเลยดีกว่า... (ทำไม่ได้จริงๆ...)


ขอขอบคุณ เจ้าของผลงาน