การทำบุญ

บารมี ๑๐ โดย ... พระราชพรหมยาน วัดท่าซุง อุทัยธานี



การทำบุญ พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้อย่างนี้

ให้ทานกับคนที่ไม่มีศีลเลย ๑๐๐ ครั้ง ไม่เท่ากับคนที่เคยมีศีลแต่ขาดไปแล้ว ๑ ครั้ง หมายความว่ายังมีความดีอยู่บ้าง

ให้ทานแก่คนที่เคยมีศีลแล้วขาด ๑๐๐ ครั้ง มีผลไม่เท่ากับท่านที่ทรงศีลบริสุทธิ์ ๑ ครั้ง

ให้ทานกับท่านที่มีศีลบริสุทธิ์ ๑๐๐ ครั้ง มีผลไม่เท่ากับกับให้ทานกับท่านผู้ทรงฌาน หรือท่านปฏิบัติเพื่อโสดาปัตติมรรค ๑ ครั้ง

ผู้ปฏิบัติเพื่อโสดาปัตติมรรคหมายความว่า ท่านที่ปฏิบัติกรรมฐาน แต่ยังไม่ถึงโสดาปัตติมรรค จะเป็นขั้นไหนก็ตามอย่างน้อยที่สุด จิตของท่านตัดนิวรณ์ มีความเคารพในพระรัตนตรัยจริง ๆ ทรงศีลบริสุทธิ์ ก็มีอานิสงส์มาก

ให้ทานกับท่านที่ปฏิบัติเพื่อโสดาปัตติมรรค ๑๐๐ ครั้ง มีผลไม่เท่ากับให้ทานกับพระโสดาปัตติผล ๑ ครั้ง

ถวายทานกับพระโสดาปัตติผล ๑๐๐ ครั้ง มีผลไม่เท่ากับถวายทานพระสกิทาคามีมรรค ๑ ครั้ง

ถวายทานกับพระสกิทาคามีมรรค ๑๐๐ ครั้ง มีผลไม่เท่ากับถวายทานพระสกิทาคามีผล ๑ ครั้ง

ถวายทานกับพระสกิทาคามีผล ๑๐๐ ครั้ง มีผลไม่เท่ากับถวายทานกับพระอนาคามีมรรค ๑ ครั้ง

ถวายทานกับพระอนาคามีมรรค ๑๐๐ ครั้ง มีผลไม่เท่ากับถวายทานพระอนาคามีผล ๑ ครั้ง

ถวายทานกับพระอาคามีผล ๑๐๐ ครั้ง มีผลไม่เท่ากับถวายทานพระอรหัตมรรค ๑ ครั้ง

ถวายทานกับพระอรหัตมรรค ๑๐๐ ครั้ง มีผลไม่เท่ากับถวายทานพระอรหัตผล ๑ ครั้ง

ถวายทานกับพระอรหัตผล ๑๐๐ ครั้ง มีผลไม่เท่ากับถวายทานแด่พระปัจเจกพุทธเจ้า ๑ ครั้ง

ถวายทานแด่พระปัจเจกพุทธเจ้า ๑๐๐ ครั้ง มีผลไม่เท่ากับถวายทานแด่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ๑ ครั้ง

ถวายทานแด่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ๑๐๐ ครั้ง มีผลไม่เท่ากับถวายสังฆทาน ๑ ครั้ง

ถวายสังฆทาน ๑๐๐ ครั้ง มีผลไม่เท่ากับถวายวิหารทาน ๑ ครั้ง


ตามลำดับการบำเพ็ญทานเป็นดังนี้

เราจะรู้ได้อย่างไรว่าองค์ไหนเป็นพระอริยเจ้าอย่างนี้รู้ยาก เพราะว่าคนเราติดจริยามากกว่าอย่างอื่น เข้าใจว่าพระพุทธเจ้าก็ดี พระอรหันต์ก็ดี ไม่หัวเราะ ต้องทำหน้าที่เป็นหัวตอ หรือว่าทำปากเป็นสาก เฉย ๆ หน้าบึ้งหน้าตูมอย่างนี้ก็เลยผิด
ความจริงแล้วถ้าเราไม่รู้อะไรมากไม่แน่ใจ ก็ดูจริยาภายนอกท่านน่ารักไหม....แล้วจริยาภายนอกก็ต้องคิด เพราะเวลานี้คนที่สามารถทำปุพเพนิวาสานุสสติญาณให้เกิดขึ้นได้ก็ดี ได้อตีตังสญาณก็ดี หรือจตูปปาตญาณก็ดี อนาคตังสญาณก็ดี ญาณต่าง ๆ เวลานี้ฆราวาสได้กันมาก นับแสน แต่จะเกินกว่านั้นก็ได้ ท่านลงไปเจอพระในนรกเยอะ บางท่านบอกว่ารู้จักดี สมัยเมื่อมีชีวิตอยู่ก็มีจริยาเรียบร้อยมาก น่าเคารพ น่าไหว้ น่าบูชา แต่พอไปถามความจริงว่า เพราะอะไรจึงลงอเวจีมหานรกบ้าง เพราะอะไรจึงลงโลกันต์บ้าง ก็บอกว่า “ พลาดพระวินัย ” คือ ใช้เงินของสงฆ์ผิดพลาดบ้าง เอาของสงฆ์เข้าบ้านบ้าง และใช้ของสงฆ์เงินที่เขามาใช้ผิดวิธีบ้าง

ก่อนที่จะให้ทาน ถ้าหวังผลเพื่อเป็นปัจจัยเพื่อนิพพาน ต้องเลือกบุคคลผู้ให้ ถ้าไม่สามารถจะให้ได้ยังไงและจริงใจก็ต้องให้ใช้วิธีถวายสังฆทานดีที่สุด