ถ้อยแถลง
งานเขียนที่ข้าพเจ้าประพันธ์ขึ้น
ล้วนเกิดจากจินตนาการของข้าพเจ้าเองทั้งสิ้น
ฉะนั้น..ชื่อและเรื่องราวต่างๆไม่สามารถนำไปอ้างอิงใดๆได้
อีกทั้ง..ข้าพเจ้ามิได้อ่านหรือลอกเลียนแบบจากงานเขียนของใครทั้งนั้น
เพราะ..การอ่านแล้วลอกเลียนงานเขียนของคนอื่นมิใช่วิสัยของข้าพเจ้า
งานเขียนนิยายยาวเรื่องนี้เป็น “กาพย์ห่อโคลง”
ซึ่งเริ่มด้วยโคลงสี่สุภาพ แล้วใช้กาพย์ยานี ๑๑ เดินเรื่อง
จึงเรียนมาเพื่อความเข้าใจ
จ้ำ # คนรักของดอกไม้
๓๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๒
ข้ามภพผ่าน..ด่านพันหาว
ปฐมบท ตอนที่ ๑ ....บ้านสี่ต้น
หอมผู้เป็นหนุ่มน้อย...............................ฉกรรจ์
เรือนอยู่อุทยาน.......................................ป่าโพ้น
ต้นโศกใหญ่ล้อมบ้าน.............................ทั้งสี่...ทิศา
จึ่งขานบ้าน”สี่ต้น”.................................ง่ายค้น...สืบหา
...ชายป่าพนาสัณฑ์..................................ชายฉกรรจ์นั้นอาศัย
เลี้ยงมาสองตายาย....................................ผู้อยู่ในวัยชรา
...ทำสวนล้วนดอกไม้...............................นำไปขายเลี้ยงยายตา
สารพัดพันธุ์พฤกษา..................................ดูแลมาแต่เยาว์วัย
...อยู่บ้านไม้เรือนเก่า.................................ฝรั่งเฒ่าเขายกให้
ดอกโศกต้นกกใหญ่..................................ล้อมบ้านไว้ทั้งสี่ทิศ
...แต่เดิมเริ่มก่อนกาล................................นั้นเป็นบ้านท่านสมิท
ตาเป็นคนสนิท.........................................ท่านสมิทเป็นฝรั่ง
...นายฝรั่งเข้ามา........................................สัมปทานป่าแต่คราหลัง
เขาเป็นคนมั่งคั่ง........................................ทั้งชำนาญพฤกษ์พันธุ์วิเศษ
...ปลูกบ้านขึ้นหลังโต...............................รูปทรงโก้โปรตุเกส
ปลูกไว้ในป่าเขต.......................................กว่าจะเสร็จนั้นสองปี
...ฝรั่งผู้ถือโชค..........................................ปลูกต้นโศกทิศทั้งสี่
หอมกลิ่นทั่วถิ่นที่.....................................เย็นฤดีกันทั้งบ้าน
...บ้านโก้หลังโตใหญ่...............................หอมดอกไม้ทั่วสถาน
ผู้คนจึงเรียกขาน.......................................”บ้านสี่ต้น”ของคนหอม
...เมื่อครั้งฝรั่งนาย.....................................เข้าป่าไปตรวจไม้ปลอม
พลัดหลงคนรายล้อม................................เดินป่าตรอมเพียงเดียวดาย
...เสือป่าน่าขนพอง...................................เฝ้ายืนมองจ้องทำร้าย
โดดหาฝรั่งนาย.........................................หวังให้ตายเอาไปกิน
...พลันพรานชำนาญป่า.............................ปล่อยศรมาดั่งว่าอินทร์
เสือร้ายก็ตายสิ้น........................................ช่วยชีวินฝรั่งนาย
...”ข้าฯไหว้ขอบใจนัก...............................ข้าฯจะรักดั่งสหาย
เชิญพรานชำนาญไพร................................ไปอยู่เรือนเป็นเพื่อนข้าฯ”
...”ข้าฯเองก็ขอบใจ....................................แต่ข้าฯไปไม่ได้นา
เพราะเคยแต่อยู่ป่า......................................ฝรั่งมังค่าไม่กล้าไป”
...”ให้ท่านเป็นพันป่า.................................ข้างกายข้าฯคุ้มกันภัย
เบี้ยหวัดข้าจัดให้.........................................อยู่เรือนใหญ่ใกล้ๆกัน”
...ครั้นผ่านมานานปี....................................บ่าวนายมีความผูกพัน
จัดหาคู่หมายหมั้น.......................................ให้พรานนั้นมีคู่ใจ
...อยู่มามีลูกสาว...........................................สองคนเฝ้าเลี้ยงเติบใหญ่
ฝรั่งนายก็รักใคร่..........................................เลี้ยงดูไว้คล้ายลูกตัว
...นายฝรั่งทั้งชรา..........................................คิดถึงหาญาติพันพัว
เมืองฝรั่งยังครอบครัว..................................ทั้งนึกกลัวจะตายไทย
...จึงลาทั้งสามคน.........................................”ข้าฯได้พ้นบ้านมาไกล
ข้าฯจำต้องกลับไป.......................................หวังไปตายที่บ้านเกิด
...ข้าฯลาเจ้าทั้งสาม.......................................บ้านหลังงามอยู่ดีเถิด
พวกเจ้าใจประเสริฐ......................................ข้าฯจึงเกิดความรักใคร่
...หลายปีที่ผ่านมา.........................................ดูแลข้าฯไม่ผลักไส
ข้าฯเองก็ขอบใจ............................................ข้าฯยกให้บ้านใหญ่นี้
...โศกหอมทั้งสี่ต้น........................................เจ้าสามคนดูให้ดี
ดอกไม้รายรอบสี่..........................................ทิศาเขตกำแพงแก้ว
...ส่วนในอุทยาน...........................................สวนหลังบ้านบานเป็นแนว
ดอกไม่อย่าได้แผ้ว........................................ถางถากแก้วกัลยา
...ดอกไม้ล้วนโบราณ...................................เสาะมาหว่านพันธุ์พฤกษา
ให้อยู่คู่ธารา...................................................เป็นขวัญตาผู้มายล
...ดอกสถิตย์ทิศอุดร.......................................”ไร้ภมร”ก็ฉงน
ดูแลให้ออกผล..............................................เจ้าจะพ้นทุกข์โศกา
...ดอกใหญ่”ไร้คู่ชิด”....................................ปลูกสถิตทิศบูรพา
ต่อไปในภายหน้า...........................................ออกผลมาเจ้าไม่ตาย
...ดอกสถิตทิศทักษิณ.....................................ดอก”ไฝอินทร์”ที่พร่างพราย
น้ำดอกออกโปรยปราย..................................ดื่มกินได้คลายอาสัณฑ์
...ดอกสถิตทิศปัจจิม......................................สวยจิ้มลิ้ม”ว่านแสงจันทร์”
ต่อเมื่อดอกมันบาน........................................ใช้ข้ามผ่านสู่พันภพ
...ดูแลเถิดลูกรัก..............................................ไม่นานนักจักประสบ
ผลดีจะได้พบ..................................................สุขสงบในวันหน้า”
...กาลเกินมาเนิ่นนาน......................................ลูกสาวพรานแต่งงานมา
พรานกับภรรยา...............................................ก็ตายลาลูกสาวไป
...ลูกพรานป่ากับสามี......................................ผู้ภักดีเฝ้าดอกไม้
คำสั่งครั้งก่อนไป.............................................ผู้เป็นนายให้ดูแล
...ใจหนึ่งก็เฝ้าหวัง............................................เป็นเหมือนดั่งสั่งไว้แน่
คงไม่กลายผันแปร...........................................แลดอกไม้จะให้ผล
.................................................จบตอน......................................
[MUSIC]http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?Autoplay=1&songID=V2AD7BB7PAD[/MUSIC]
Bookmarks