เพ็นนีก็มีผู้ชายอันเป็นที่รักกับเขาอยู่เหมือนกันน่ะ
รักแบบไม่ต้องมีเงื่อนไขใดใดทั้งสิ้น
แม้ว่าจะมีเหตุการณ์ที่ทำให้ต้องโกรธเคืองหลายต่อหลายครั้ง
แม่..แต่งงานตั้งแต่อายุ 18 ปี แต่งงานได้ไม่นานได้ให้กำเนิดชีวิตน้อยๆในครรภ์
พ่อ..บอกว่ายังไม่พร้อมเลย เอาออกได้ไหม
แม่..ยืนยันที่จะให้ชีวิตน้อยๆได้อยู่ต่อไป
ฤดูกาลทำนาเกี่ยวข้าว เมื่อแม่แพ้ท้องมากๆทำให้ไปเกี่ยวข้าวด้วยไม่ได้
อา..กำลังเป็นหนุ่มแน่น หลังเกี่ยวข้าวเสร็จตกเย็นมักออกไปสนุกสนานกับกลุ่มเพื่อน
พ่อ..จึงต้องฝัดข้าวในลานเพียงลำพัง ณ.ลานข้าวข้างบ้าน
ตกดึกอากลับมาบ้านจึงมีปากเสียงกับพ่อรุนแรงถึงขั้นลงไม้ลงมือจนอาสลบเหมือด
ตั้งแต่นั้นมาอาจึงตัดสินใจเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์จนถึงเดี๋ยวนี้
ขึ้น 15 ค่ำเดือน 5 เมษายน ก่อนสงสรานต์งานบุญก่อเจดีย์ทราย
ด้วยความรีบร้อนหญิงสาวท้องเจ็ดเดือนได้สะดุดหกล้ม
เป็นเหตุให้คลอดเด็กหญิงเพ็นนีออกมาก่อนกำหนด..
หลานคนโต เหลนคนโต ที่เกือบไม่ได้ลืมตาดูโลกถึง 2 ครั้ง 2 ครา
อายุได้แปดปี เคยถูกพ่อตีปางตาย
วันนั้น..พ่อให้เลี้ยงควาย ด้วยเป็นคนตัวเล็ก จึงไม่สามารถควบคุมควายทั้ง 5 ตัวได้
มันลงไปกินกล้าในนาข้างๆ จนทำให้เจ้าของนาไม่พอใจ ได้เสียค่าปรับหลายสตังค์
มือของพ่อกุมที่ข้อมือเล็กๆของเพ็นนีทั้งสองมือจนแน่น
พ่อเอาเชือกที่ใช้ล่ามควายตีที่หลังของเพ็นนีจนเลือดอาบ
แม่กอดลูกที่ร่างอาบด้วยเลือดร้องไห้
ตากับยายจึงออกปากว่าห้ามยุ่งกับเพ็นนีอีก
หลังจากนั้นไม่นาน(3 ปีให้หลัง) พ่อกับแม่ก็แยกทางกัน
พวกเรา 3 ศรีพี่น้องอยู่ในความปกครองของตากับยาย
19 ปีแล้ว ที่พ่อใช้ชีวิตลำพัง เพ็นนีเคยเอ่ยปากให้พ่อแต่งงานใหม่
แต่พ่อก็ไม่เคยคิดจะมีใครอีกเลย
ลูกสาวคนนี้ยังจำวันที่ 10 พ.ย.ได้ดี
10 พ.ย. เป็นวันคล้ายวันเกิดของพ่อ พ่อที่เราแทบไม่เคยอยู่ดูแลกัน
พ่อ ที่เพ็นนีห่วงกว่าใครๆ ด้วยชีวิตพ่อที่ยังลำบากอยู่ เพ็นนีไม่โกรธพ่อแล้วน่ะ
เมื่อเช้า เสียงเครือ ๆ ของพ่อลอดมาตามสาย ณ.กลางทุ่งนา บ้านกระนัง อ.กระสัง
ยังใสแจ๋ว...ตรึงใจ อย่างน้อยเราก็ได้ยินเสียงกันตลอดเลยเนาะพ่อเนาะ
เพ็นนีรักพ่อน่ะ สุขสันต์วันเกิดค่ะพ่อ ขอให้พ่ออายุมั่นขวัญยืน
สุขภาพร่างกายแข็งแรง เป็นที่รักของลูกๆทั้ง 3 คนตลอดไป
หนูรักพ่อค่ะ... hbd:hbd:hbd:
(พ่อเงียบเหมือนเคย คงจะเขิน..สุดท้ายก็บอกว่า พ่อเกี่ยวข้าวก่อนน่ะ..)
ข้อความนี้อาจยาวไปหน่อย (นานๆจะได้เขียนถึงพ่อสักครั้ง)
ขอบคุณพี่น้องทุกคนที่สละเวลาอ่านจนจบ...
Bookmarks