ความทุกข์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
ถ้าตัดเหตุที่ให้เกิดทุกข์ขาดไปจากใจได้ ก็ เท่ากับตัดกระแสของวัฏฏะ หรือความหมุนเวียนให้หมดไป
การพิจารณาวัตถุแต่ละอย่างให้ลง สู่หลักสัจธรรม คือ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา การพิจารณาทุกข์เกี่ยวกับวัตถุ ก็ให้ดูจิตที่มีความยึดถือในวัตถุนั้นในหลักความจริง ให้พิจารณาว่าวัตถุนั้น ไม่มี อะไรเป็นของของเราที่แน่นอน
ถ้าเรามีความยินดี จิตมีความผูกพันในวัตถุนั้นมากเกินไป เมื่อ วัตถุนั้นหายไป ฉิบหายไปด้วยวิธีใด ความทุกข์ใจที่มีความอาลัยในวัตถุนั้น ๆ ก็จะเกิดความพิไรรำพันร้องไห้ เกิดความเสียใจทุกข์ ใจ เป็นลมล้มไปโดยไม่มีสติรู้ตัว นี้ก็เป็นความ ทุกข์ที่เกิดขึ้นจากผู้ไม่เคยพิจารณาให้จิตได้รู้ได้เห็นตามหลักความจริง
ใช้สติปัญญาหยั่งลงสู่หลักสัจธรรม เพื่อลบล้างความเข้าใจเดิมที่มีความผูกพันอยู่ในกาม ถอนความยึดมั่นของจิตที่หลงผิดติดอยู่ในวัตถุกาม กิเลสกาม ด้วยความพยายามเต็มที่ ให้จิตมีความรู้เห็นโทษ รู้เห็น ทุกข์ รู้เห็นภัย ให้รู้ เห็นความเสียใจ ที่เกิดขึ้นจากกามคุณอย่างชัดเจน
ปัญญาพิจารณาได้มากน้อยเท่าไรนั้น คือเป็นปัญญาของเราโดยตรง ความ รู้ความฉลาด ความเฉียบแหลม ความรู้รอบในสรรพกิเลส ทั้งหลายที่มีอยู่ในใจ ก็จะใช้ปัญญาที่เราสร้างขึ้น มานี้เอง เป็นอาวุธเพื่อสังหารกิเลสตัณหาให้หมดไป จากใจ
เหตุปัจจัยที่มีการหมุนเวียนอยู่ ในภพทั้งสาม ก็เนื่องจากตัณหาคือความอยากตัวนี้เป็น เหตุ ถ้าดับเหตุนี้ได้แล้ว ภพทั้งสามก็หมดปัญหาไป
ที่มา .kaskaew.com
Bookmarks