เขียนข้อความจากท่งน้อย นางคนคอยด้อยทางส่ง
ได้แต่หลงคองถ่าอ้าย บ่าวพี่ซายคนไกลถิ่น
ใจถวิลอยากฝากไว่ มื้อได๋อ้ายได่มาแว่
จั่งสัญญาคืนมาแน่ ถ่าจนแก่นางกะสิคอย
มื้อได๋หลอยเบิ่งอิเกิ้ง นางฝากเถิงไปหาพี่
ลืมแล้วบ้อคนทางนี่ สองเฮาที่เคยฮ่วมเฮียง
เคยได่เคียงคำอุ่นซ้อน อ้ายหยับหมอนให้หนุนคู่
ผลาบุญได่ส่งยู้ จั่งคองถ่าอยู่บ่เซา
ให้คึดพ้อแน่เด้อเจ้า ส่งคำเว่าแทนทางใจ
เถียงนาน้อยยังคอยอ้าย ดนป่านได๋ให้ต่าวคืน..แน่ะเด้อ
Bookmarks