คนผุฮ้าย

[สุพรรณณี]

น้องนี้ปลูกหมากแค้งไว้ กลางไฮ่บ่ได้ป๋า
ปลูกหมากอึหมากแตงไว้ กลางนากะถิ่มเปล่า
ฝนบ่มาหยาดย้อย เลยถิ่มเปล่าดาย
มีแต่ลมมาต้อง บ่มีฝนจักห่า
ฝนบ่ตกเท้งให้ ดินสิแห้งไง่ผง อ้ายเอ้ย
น้องคือกาดำปี้ เทียมหงส์มันสิค่อง คือบ้อ
เป็นดั่งแสงหิ้งห้อย สิเส็งสู้แข่งจันทร์ได้จังได๋
คือดังคนบ่สมโส้ง กางเกงบ่สมวาด
คือดั่งควายบักตู้เฒ่า บ่สมเจ้าแอกไถ พี่แหลว

ว่าได๋ พี่น้อง

[บ่าวจัย]

ม่วนครับเอื้อย เก่งหลายเว้าผญานี้อยากเว้าเป็นเด้ครับ

[กำลังใจ]

สวัสดีจ้า มาอ่านกลอนเพราะ ๆ

[นรินทร์ หนุ่มพอกะเทิน]

c06: ม่วน ๆๆ ครับ คือบ่แต่ง ต่อละน้อ คนผูฮ้าย c06:

[สุพรรณณี]

หัวแต่สิหัดแต่งดอกจ้าบ่ทัได้เก่งดอก

ขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจจ้า

[หญ้านาง]

ม่วนๆจร้า เอื้อย ต่อๆ เลยจ้า

น้องนี้บ่สมอ้ายคือนาบ่สมกล้า
คือปลาบ่สมบวก
คือจั่งหมวกใส่แล้ว
หัวผัดแป้วทางกลาง..............พะนะ อิอิ

[sompoi]

ม่วนๆ ค่ะ ..อยากหัดเว่าผญาแนวจั่งสิล่ะค่ะเอื้อย..กับน้องหญ้านางคนนึงเด้อ เว่าผญาแนวนี้ม่วน พอดีล่ะขอฝากเนื้อ ฝากโตนำเลยเด้อจ้า ขอเป็นศิษย์นำจักคนแน่ะเด้อค่ะ..มาแต่งให้พี่น้องอ่านดู่ๆ น้องกะสิได่เรียนไปนำเนาะจ้า..

[ร้อยหมื่นพันไมล์ไกลบ้าน]

คุณมิกหัดแต่งผญาว่าซั่น
อ่านแต่ละบทมีแต่ม่วนๆจ้า

[ชิงช้าชาลี]

เอื้อยแต่งกลอนได้ม่วนและน่าหลีโตนหลายจ้า

[พลายแก้ว]

หล่านางเอย...
อ้ายนี่เปรียบเสมือนปลาเข็งข่อน หนองนาน้ำเขินขาด
คันแม่นฝนบ่มาหยาดให้ สิตายแล้งแดดเผา นั่นแหล่ว
แนวว่าคนจั่งอ้าย เป็นคือพลูลำค้าง ปลายซานอันเหี่ยวแดด
คันแม่นสาวบ่ตักน้ำพรม บ่อมน้ำพูดไว้ พลูสิแห้งเหี่ยวตาย สาแหล่ว...