มองทุ่งกุลา ตอนที่ 1

**khonsurin** · 11-01-2010, 16:41

มองทุ่งกุลา ตอนที่ 1

วรรณกรรมสะท้อนความเป็นไปของชาวทุ่งกุลาร้องไห้
ที่ทรหด อดทน มานะ พยายาม สร้างทุ่งกุลาให้เป็นทุ่งทอง

1

เดือนห้ารอฟ้าฝนสักนิด
เร่งให้คิดปลุกปั้นคันนาใหม่
นารกเรื้อค่อยค่อยทำไป
พอฝนมาฟ้าใหม่คอยกันน้ำ

ปั้นนาเสริมดินคันนาไว้
เพื่อช่วยให้ได้เก็บได้กั้น
พอน้ำมาจะได้ไม่มีพัง
มีคั้นกั้นน้ำไว้อาศัยให้ดินชุ่ม

ฝนเอ๋ยทำไมแล้งมานักหนัง
มองท้องฟ้าโล่งแจ้งเห็นแต่ฝุ่น
ลมหัวกุดพัดมาพาหมุนหมุน
ก็ลมทุ่งหมุนกระจายปลายยอดไม้

น้ำแห้งผากประหลาดรอฝนเจ้า
อยากจะเฝ้าถามว่าฝนจ๋าอยู่ไหน
ทำไมเจ้าจึงลืมแล้วหายไป
ทิ้งให้ชาวนาอาดูรใจ.....

:heart::heart::heart::heart::heart:

**khonsurin** · 11-01-2010, 16:44

มองทุ่งกุลา ตอนที่ 2

วรรณกรรมสะท้อนความเป็นไปของชาวทุ่งกุลาร้องไห้
ที่ทรหด อดทน มานะ พยายาม สร้างทุ่งกุลาให้เป็นทุ่งทอง

2

มองท้องนาแห้งแตกระแหงหม่น
แต่ใจคนยิ่งหม่นเป็นไหนไหน
ครุกรุ่นกลิ่นไอความเศร้าใจ
ก็ยามไหนฝนจะมาข้าจะรอ

มองไปที่ขอบนภาฟ้าแสงจ้า
นี่แหละหนาชาวนาเฝ้าตัดพ้อ
ก็ขอฝนหล่นมาพอพนอ
ใจที่ท้อก่อนหมดแรงอยู่ปลายนา

แดดพรายระยิบไฟทุ่งคลุ้งทั่ว
ราวระรัวท้องฟ้าไสวสว่าง
ยามค่ำคืนบรรเลงวาบดวงมาลย์
ไฟฟืนพาลรัวรอบขอบแดนทุ่ง

ต่างรีบไปที่ขอบปลายนา
หากิ่งไม้ฟาดฟางอย่าลามไหม้
เสียงสัตว์ในนาวิ่งรอบหนีไฟ
นกหนูงูใหญ่ระทึกขวัญ

**khonsurin** · 11-01-2010, 16:46

มองทุ่งกุลา ตอนที่ 3

วรรณกรรมสะท้อนความเป็นไปของชาวทุ่งกุลาร้องไห้
ที่ทรหด อดทน มานะ พยายาม สร้างทุ่งกุลาให้เป็นทุ่งทอง

3

ตาเฒ่าคูณหลังงุ้มเดินลงทุ่ง
แบกจอบมุ่งถากถางคันนานั่น
หลังสู้ฟ้าเปลวแดดแผดเผาพลัน
เหงื่อรินหยดรดนั่นคือคันนา

เสียงจังหวะขุดดินดังฉับฉับ
มือปาดรับเหงื่อย้อยไปทั้งหน้า
เงยหน้ามองอาทิตย์กระพริบตา
ทำไมหนาฝนไม่ตกลงสักที

ก้มสูบยามวนตองพอคลายเครียด
นั่งถอนใจละเลียดรอฝนที่
จะรินหลังหยาดหยดรดทวี
แผ่นดินนี้คงชุมคลายรุ่มใจ

แดดกลางทุ่งเคล้าลมพายุหมุน
เป็นโพยพุ่งหมุนกว้างทิวยอดไผ่
อาทิตย์ลาเย็นย่ำต้อนวัวควาย
ได้ผ่อนคลายชุ่มเย็นบ้างประทังตัว

**บ่าวจ้ำ** · 11-01-2010, 21:49

.
.
.
.
ถ้าใช้ทุ่งกุลาเปรียบเปนความแห้งแล้ง
น้องท่าน..คงเปนดั่งฝน
.
.
.
.

**khonsurin** · 19-06-2011, 07:16

.........4.........

ฝนมาแล้วพร้อมฟ้าเปรี้ยงเปรี้ยงดัง
เหมือนระฆังบังเกิดจากเมฆฝน
เสียงครืนครืนปลุกเร้าของผู้คน
ที่มัวมนกับชีวิตชื่นปรีดา

ฤดูฝนก้าวเวียนมารอบชายทุ่ง
พ่อเฒ่าคูณมุ่งแบกจอบสู่ทุ่งกว้าง
เราชาวทุ่ง – กุลาใจเบิกบาน
แสนสราญยามฟ้าโปรยมาเยือน

ฝนฝนฝน....พร่ำพร่ำ.... ใจชื่นฉ่ำ
ฤดูทำ ไร่นาทุ่งมีเพื่อน
ดินจรดฟ้าชื่นฉ่ำไม่แชเชือน
น้ำเป็นเพื่อนดินฉ่ำจรดโค้ง

ฟ้าขาวฉ่ำชื่นอุรายามฝนริน
สายแต่แลทุยโผผินสู่ที่โล่ง
ให้หากินก่อนเทียมไถที่ปลายโค้ง
ตะวันโด่งจึงจะหยุดให้เหงื่อคลาย

**khonsurin** · 19-06-2011, 07:19

5

นำข้าวปลูกไปแช่ไปแอ่งดิน
ซาวข้าวเปลือกลอยดิ้นทิ้งไปบ้าง
เป็นเวลาหนึ่งคืนใสกระสอบกาง
เพื่อนำไปหว่านตกกล้าลงดินไป

เตรียมดินไว้ไถดะแต่วันก่อน
อกสะท้อนแต่เราไม่หวั่นไหว
ที่เหนื่อยแรงไม่ล้าไม่เหนื่อยใจ
คราเริ่มใหม่ฝนมาทำนากัน

หลังจากที่หม่าข้าวเปลือกพร้อมหว่านกล้า
ก็ไถนาคราดดินกันอีกครั้ง
ดินละเอียดกอหญ้าผุยคราดนารั้ง
พอหญ้าพังจากดินจับทิ้งไป

เจ้าทุยร้องหิวหญ้าเจ้าคงหิว
ทุยคงหิ้วท้องรอเหมือนเจ้าไห้
เจ้าหิวโหยเราก็หิวอย่าน้อยใจ
อย่าร้องไห้นะเจ้าทุยเรารู้ดี

................................

**khonsurin** · 19-06-2011, 07:20

6

สายแล้วอาทิตย์คล้อยอยู่เบื้องหัว
ทุยลุยทั่วปลายนาคงล้าอ่อน
คงอยากกินหญ้าเหมือนเราหิวจนท้องร้อง
ปล่อยทุยทุ่งป่าหญ้าตามคันนา

กินข้าวกับป่นปลาภาษายาก
ผักเก็บจากริมนามาแจ่วหา
ปิ้งปลากินกับผักแม้เหนื่อยล้า
ใต้ต้นไม้คือชายคาให้เอนกาย

มองภาพนาสุดปลายใจสะท้อน
แม้เหนื่อยอ่อนเพียงไหนไม่หนีหาย
ทุ่งกุลาคือเจ้าของแห่งเรือนตาย
แม้ทุกข์กายแต่ใจสุขในทุ่งทอง

เมื่อพักผ่อนได้ที่มีงานใหม่
นำข้าวปลูกที่หม่าไว้ไปหว่านท่อง
ลุยตามนาโปรยข้าวลงทุ่งทอง
รอยยิ้มผ่องหว่านกล้าลงแดนใจ

.........................................

**khonsurin** · 19-06-2011, 10:29

7

กล้าที่ตกเกิดขึ้นยาวแต่ใจผ่าว
น้ำไม่พราวใจเศร้าแสนระห้อย
กล้าในนามองไปใจเลื่อนลอย
ยอดก่อห้อยใจสะท้านข้าวในนา

มองทุ่งทองเวิ้งว้างไร้ทางสู้
ดินเข้าสู่ความระแหงดังเพลิงผา
ข้าวกล้าตกไปใจละล้า
เมื่อไรหนาจะได้ดำข้าวลงนา

ฝนจ๋าฝนอยู่ไหนจงช่วยด้วย
อย่าให้ใจต้องม้วยด้วยอ่อนล้า
ข้าวในนาปลาในน้ำใจอ่อนลา
จะมีกล้าให้ปักดำได้อย่างไร

ท้องทุ่งทองเหือดแห้งแดดระยิบ
ลมทุ่งพริบหมุนกว้างใจสลาย
มองดูเมฆไม่มีปลายฟ้าปราย
แล้วจะทำอย่างไรที่ปลายนา

พญาแถนอยู่ที่ไหนจงให้ฝน
จงช่วยดลความแข็งแรงแต่งแต้มกล้า
นางแมวเอยขอฝนบ้างในเวลา
ที่อ่อนล้าคอยฝนพรำเพื่อทำกิน

**khonsurin** · 19-06-2011, 14:42

8

ฝนจ๋าฝนพร่างพรูพรมถล่มพา
ให้ใจล้าได้ยิ้มชื่นรื่นเริงได้
ชีวิตที่เปล่าเปลี่ยวรอบรอบกาย
ยังยิ้มได้ชื่นอารมณ์ยามฝนพรม

ได้ไถนาพาทุยลงลุยทุ่ง
แบบแอกมุ่งทุ่งทองที่ที่น้ำล้น
ความชื่นช่ำมีเพียงนี้ไม่ระทม
ยามฝนพรมลงพื้นพสุธา

ไถนาไปกับทุยร่าเริงรี่
ชีวิตมีเพลงกล่อมฤดีขาน
วิทยุน้อยน้อยเปิดมาใจชื่นบาน
รับสำราญเริงรมย์ผสมนา

เสียงเพลงทุยขับบรรเลงลั่นทุ่ง
สายแล้วผูกควายตู้ให้กินหญ้า
ตัวเรานี้วิ่งไปรอบคันนา
หาปูปลาในนาข้าวพราวดวงใจ

...................................

**khonsurin** · 19-06-2011, 15:00

9

ถึงเวลาดำนาเข้ามาแล้ว
เพลงชาวทุ่งบรรเลงแจ้วร้องลั่นทุ่ง
เหล่าชาวนาเฮฮาภาษาฟุ้ง
ต่างคนมุ่งสู่นาจรดฟ้าไกล

ไถคราดนาพาพื้นเรียบปราบหญ้าสิ้น
ตอนนี้ดินพร้อมดำนาใจไสว
ถอนกล้ามาปักดำด้วยหัวใจ
ฝากรอยยิ้มไว้กับนาประสาเรา

ข้าวเรียงแถวปักดำลงกลางนา
น้ำจรดฟ้าข้าวกล้าไม่หมองเศร้า
น้ำในนาปริ่มข้าวที่เขียวราว
ทุ่งไกลพราวแดนกุลาพราวพื้นพรม

โอ้แดนทุ่งแดนใจเขียวไสว
มองวิไลเขียนตระการแสนงามสม
ทุ่งหอมมะลิไปสุดเลิศล้น
ก็อยู่บนพื้นพรมทุ่งกุลางาม

……………………………..

.....................................