เมื่อใจเป็นสุข

[มุมหนึ่งของความคิดถึง]

ถึง คนดีที่คิดถึง


คนดีจ๋าได้ข่าวโทรศัพท์มรณะบ้างไหม ถ้าเป็นเบอร์โทรของคนดี โชว์สีแดงมา ฉันคงไม่ต้องคิดอะไรแล้วจ้า จะรีบรับในทันที และพร้อมจะบอกว่า โทรมาช้าจัง คิดถึงรู้ไหม แต่ถ้าเป็นเบอร์โทรสีแดงของคนอื่น ฉันคงไม่รับจ้า ไม่กลัวหรอกแต่ไม่กล้า ฮ่า ๆๆๆๆๆ

ไม่หรอกกลัวโทรศัพท์ระเบิดแล้วไม่ได้ยินเสียงคนดีไง วันนี้หยิบหนังสือความสุขอยู่แค่เอื้อม ของ ปิยโสภณ ขึ้นมาแล้วจ้า เปิดดูเนื้อหาแล้วน่าสนใจ คนไม่ชอบอ่านหนังสืออย่างฉัน แต่ชอบพิมพ์ ชอบเขียนก็ต้องใช้อุบายหลอกตัวเองโดยการพิมพ์แทนการอ่านนะคนดีว่าไหม งั้นวันนี้เราก็มาอ่านหนังสือกันน้อจ้า เริ่มต้นด้วยบท "เมื่อใจเป็นบุญ"

เมื่อใจเป็นบุญ

๒๓ มีค. ๕๑

เมื่อใจเป็นบุญ ทุกอย่างก็เป็นบุญ เมื่อใจเป็นบาปทุกอย่างก็เป็นบาป บาป-บุญ มีจริง มิใช่ของหลอกเล่นให้คนหลง เหมือนสุขใจก็มีจริง ทุกข์ใจก็มีจริง เราทุกคนสัมผัสได้ที่ใจแต่ละดวง ทำดีให้ผลดีจริง ทำชั่วก็ให้ผลชั่วจริง แต่คนยุคใหม่ไม่ค่อยสนใจบาปกรรม บุญกรรม ภพชาติ คิดว่าเกิดครั้งเดียวตายครั้งเดียว ชาติต่อไปไม่มี จึงไม่เกรงกลัวอนาคตที่เป็นภพชาติ แม้อนาคตปัจจุบันแท้ ๆ ยังไม่สนใจ อย่าหวังให้คนยุคใหม่สนใจอนาคตที่เป็นภพชาติเลย

เรื่อใจเป็นบุญ จึงเป็นเรื่องความคิดข้ามภพชาติมิใช่คิดเพียงชีวิตเดียวจบกัน การสร้างบารมีของพระพุทธเจ้า การระลึกชาติได้ของคนศานาต่าง ๆ ก็ยืนยันเรื่องภาพชาติ บาป-บุญ ชัดเจนอยู่แล้ว จึงจำเป็นที่พวกเราต้องมารักษาใจ ให้ใจเป็นบุญทุกเวลา

โดย ปิยโสภณ จากหนังสือ ความสุขอยู่แค่เอื้อม

ปล. อ่านแล้วรู้สึกดีจ้า


คิดถึงเสมอ

มุมหนึ่งของความคิดถึง

21 มกราคม 2553

10.03 น.

[ลาวดีน้อย]

เมื่อใจเป็นสุข แค่นี้ก็มีความสุขแล้วจ้า อิอิ

[sukhum]

ในบางวันแค่ดูโฆษณา ครูฝึกสอนกับเด็กนักเรียน ก็ดูอบอุ่นและน้ำตาคลอ
ดูข่าวชาวเฮติ ก็น้ำตาซึม
ไปเที่ยวกลางคืน ทั้ง ๆที่เสียงดังแต่ก็ดูเหงาและวังเวง
ไปนั่งริมทะเลก็รู้สึกอ้างว้าง

[มุมหนึ่งของความคิดถึง]

วันนี้ได้ร่วมบริจาคช่วยเหลือชาวเฮติ กับพี่ที่ทำงานค่ะ

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

เมื่อใจฉันเป็นบุญ
ใจเธอนุนให้บุญส่ง
สองแรงร่วมใจมั่นคง
สร้างบุญส่งให้ใจชื่นบาน