วันที่เสาร์ที่แล้ว ได้มีโอกาสเมือบ้าน (พาคุณแม่ไปพักฟื้นอยู่ต่างจังหวัด หลังจากรักษาตัวอยู่ รพ.ชลประทาน 12 มื้อ)
ก็เลยอยากกินปลาแป๊ะซะ เพราะปีใหม่บ่ได้เมือบ้าน (อากาศดีแฮง เย็นๆ ไม่ฮ้อนเลย)
ก็เลยสิพาไปเบิ่งเพิ่นสาปลาอยู่นา แถวบ้านเพิ่นเห็นนาปรังกันนำ กะเลยคือหน้าฝน
นี่ล่ะหลุม หรือสระ
มาเบิ่งหัวเครื่องกัน มันยังสะอาดอยู่เพราะน้ำบ่ทันได้บก
ซุมเด็กน้อยลักปลาต้นหนีน้ำ นำทีมโดยเพชรกล้า (ไม่เกรงกลัวอารายกันเล้ย)
มีพี่ไพลิน ยืนถือกระต่าถ่าใส่ปลา เบิ่งซงเพิ่นคือขนาด
ปลาชุดแรกมาแล่ว ฮ่วยมีฮอดปลาปาก พี่อ้ายบอกว่าเดี๋ยวสิก้อยใส่มดแดงให้กิน
ซุมนี้พวกลอดเครื่อง ลอดผ้าเขียว แต่กะป่นแซบคือกัน
มาเบิ่งปลาค่อใหญ่ เพิ่นสิเอาใส่ลังปลา ใส่น้ำน้อยๆให้มันขี่คอกัน เป็นตาหันใจยาก
จานนี้เพิ่นเอิ่นว่าปลาหนุ่ม ปลาสาว ให้เอาไว้เซ่นไหว้ แม่ใหญ่เพีย หรือแม่นางธรณี ให้หาปลาหมานๆ พร้อมด้วยเหล้า 1 แก้ว พี่อ้ายบอกว่าไปแหมน้า ไปเว้าเพิ่น สิได้ปลาหลายๆ อย่าลืมบอกเพิ่นนำเด้อว่าอย่าให้ปลาดุกปักมือเด็กน้อย
เก็บปลาแล่วเพิ่นกะ ตำบักหุ่ง ก้อยปลา เผาปลา สารพัด กินกับผักสารพัดคือกัน โอ้ย บ่อยากลุกจากหม่องเลย แซ่บอีหลี ยิ่งบรรยากาศแบบนี้หาบ่ได้อีกแล่ว
ขนาดๆ เครื่องปรุงขาดๆเกินๆ กะแซ่บ บ่คือกินอยู่บ้าน แบบนี้แหละเพิ่นเอิ้นว่ากินข้าวป่าเนาะ
เล็กๆน้อยๆจากทุ่งแถว มหาชนะชัย ยโสธรจ้า...
Bookmarks