กำลังแสดงผล 1 ถึง 2 จากทั้งหมด 2

หัวข้อ: คำสารภาพบาป... ของคนหลายใจ

  1. #1
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ ต้นข้าว
    วันที่สมัคร
    Dec 2007
    กระทู้
    588

    คำสารภาพบาป... ของคนหลายใจ

    :1-


    .....เรื่องของฉันมันเกิดขึ้นด้วยเหตุบังเอิญหรืออย่างไรก็สุดจะเดาได้ หลายคนบอกว่าเป็นเพราะบุพเพสันนิวาส แต่ฉันว่ามันคือบุพเพอาละวาดมากกว่า


    บ้านของฉันกับที่ทำงานของเขาอยู่ห่างกันไม่เกิน 800 เมตร 12 ปีที่ผ่านมา ตัวฉันไม่เคยอยู่ในสายตาของเขาเลยสักครั้ง เขาไม่เคยรู้จักฉัน ไม่เคยเห็นฉัน ไม่เคยแม้แต่จะได้ยินชื่อฉัน ตรงกันข้าม..... ฉันรู้จักเขา เคยเห็นเขา แต่ไม่รู้จักชื่อเขา เส้นทางของเราไม่น่าที่จะมาบรรจบกันได้เลย มันเฉี่ยวไป เฉี่ยวมา แล้วก็ผ่านไป

    แต่ไม่รู้ด้วยอะไรทำให้วงโคจรของเราที่มันเคยเป็นแค่เส้นเฉี่ยว ดันมาคาบเกี่ยวกันในเว็บบล็อคสาธารณะเว็บหนึ่ง

    คำแรกที่เขาทักฉันก็คือ "คุณน่ารักจัง"

    มันเป็นอะไรที่พื้น ๆ มาก ซึ่งไม่น่าจะมีเหตุผลอะไร ที่จะทำให้เราสามารถต่อยอดความสัมพันธ์อะไรไปได้อีกแต่มันก็มี ฉันทักทายเขาในฐานะคนผ่านไปผ่านมาทั่วไป แต่มันไม่ใช่แค่นั้น ต่างคน ต่างไม่รู้ว่าอีกคนคือใคร

    คุยไปคุยมา.....

    ดันเป็นคนบ้านเดียวกัน

    คุยมาคุยไป.....

    ดันอยู่หมู่บ้านเดียวกัน

    และสุดท้ายก็.....

    คุย คุย คุย คุย

    พระเจ้าจอร์จ

    เขาคนนั้นนั่นเอง

    "ตานี่น่ะเอง นึกว่าใคร"

    เชื่อแล้ว ว่าโลกมันกลมจริง ๆ

    แล้วไงต่อ.....

    ขอเบอร์สิคะ

    แล้วไงต่อ.....

    ให้ไปด้วยเพราะเหตุผลที่ว่า เขา อาจจะช่วยเหลือเรื่องหน้าที่การงานของเราได้แค่นั้นจริง ๆ ผ่านไปไม่ถึงห้านาทีก็โทรมา

    "พี่..หนูมีแฟนแล้วนะคะ"

    "ไม่เป็นไร..เราเป็นพี่น้องกัน กรอบของเรามีอยู่"

    หลังจากนั้น

    ก็โทรมา

    "พี่มีสาว ๆ เยอะขนาดนี้คนที่บ้านไม่ว่าเอาเหรอ"

    "พี่คนโสด แต่ไม่ซิงเท่านั้นเอง"

    และหลังจากนั้น..... ก็โทรมา แล้วก็โทรมา โทรมาตลอด ระยะหลังหนักสุด
    สามเวลาหลังอาหาร แถมด้วยห้าทุ่มถึงตีสองเกือบเช้าก็เคยมาแล้ว..........


    ความรู้สึก ก็ค่อย ๆ เบ่งบาน โลกสีน้ำเงิน ก็กลายเป็นสีชมพูอ่อนหวานทวีคูณ ๆ หัวใจพอง ๆ แทบจะล้นทะลัก แทบอยากจะประกาศให้ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกได้รับรู้ว่าเรามีความสุขมากแค่ไหน


    ผิดสิ ผิดเต็ม ๆ ก็ฉันมีแฟนแล้วนี่หว่า แต่จะทำยังไงดันมีใจให้เขาไปเต็ม ๆ และยิ่งทวีคูณเมื่อเราห้ามความสัมพันธ์ให้อยู่แต่ในกรอบไม่ได้ มันก็แหกกรอบออกมา ทีนี้ยังไงล่ะ.....ความหวานมันก็ไม่ได้อยู่กับเราตลอดไปหรอกนะ หนำซ้ำยังมีความจริงที่น่าตกใจซ่อนอยู่แฟนของฉันจับได้โทรไปหาเขา

    เขาอยู่กับ "คนของเขา"

    คนของเขาที่คบกันมาสองปี ซื้อบ้านให้กัน ไปเที่ยวด้วยกัน ไปหากันทุกอาทิตย์
    หวานชื่นกันตลอด แม้ในระยะเวลาที่เขาคุยกับฉัน ในขณะที่เขากำลังกินข้าวกับฉัน เขาก็คุยโทรศัพท์กันหวานชื่นกับคนของเขา

    .....โง่จริง ๆ ฉัน
    ไม่ได้มีความฉลาดหรือเฉลียวใจอะไรเลย บอกว่าเพื่อนผู้หญิง เพื่อนบ้าอะไรจะบอกกันว่าเป็นห่วงนะแบบหวานซึ้ง

    "คนของเขา" ก็โทรมาหาเราด้วย
    รู้สึกเหมือนถูกสายฟ้าฟาด ถูกตบหน้าอย่างแรง หน้าชา ตัวชา

    กรรมไงคะ.....ไม่ต้องรอถึงชาติหน้า

    ทีนี้ยังไงล่ะ สี่คนอลเวงกันอยู่พักนึงค่ะ..... ส่วนเราก็ยังโง่อยู่อีกพักนึง เขาพูดอะไรก็เชื่อเขาไปหมด เชื่อแม้กระทั่งเขาบอกว่าให้ไปตายก็คงไป ขนาดยอมสาบานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ด้วยเรื่องโกหกก็เอา จะเรียกว่าเชื่อ หรือเชื่องดีล่ะหน้ามืดตามัวสุด ๆ ....


    สุดท้าย..... คุยกันสี่คน เรา แฟนเรา เขา คนของเขา มีคนโกหกอยู่สองคน มีคนถูกทำร้ายอยู่สองคนอีกเช่นกัน............

    ตาสว่าง.....ทุกสิ่งกระจ่าง คนของเขาไม่ใช่แฟน แต่เป็นเมีย เมียที่กำลังจะจดทะเบียนสมรสกันอยู่แล้ว........

    ชัด

    ชัด

    ชัด

    ชัดเจน

    ............................


    เสียใจมาก

    เสียใจที่สุด

    เจ็บใจในความโง่งมของตัวเอง

    ...............

    กระเสือกกระสนจนได้เรื่อง

    ..........................

    ต้องขอบคุณ"แฟน" ที่ให้อภัยทุกอย่าง

    ขอบคุณที่อยู่เคียงข้าง

    ขอบคุณที่คอยปกป้อง

    ทั้ง ๆ ที่เรามันไม่ควรค่าที่จะให้มาปกป้องเลย

    ...........................................................................

    ขอบคุณจริง ๆ


    สารภาพไว้เป็นอุทาหรณ์ให้กับคนหลายใจทุกคน


    อย่าหวังว่าคุณจะได้ความจริงใจ


    ในขณะที่คุณกำลังนอกใจ


    เพราะผลสุดท้ายคนที่ต้องเจ็บไม่ได้มีแค่คนเดียว



    ขอบคุณที่มา : fw mail

  2. #2
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ ลุนนี ศรีเกษ
    วันที่สมัคร
    Jun 2009
    ที่อยู่
    ศรีสะเกษ กรุงเทพ จอมเทียนชลบุรี
    กระทู้
    789
    บล็อก
    1
    เรื่องแบบนี้คงไม่ใช่ครั้งแรกของโลกนะคะ และคงไม่ใช่ครั้งสุดท้ายด้วย ถ้าวิเคราะห์ทุกๆบรรทัดที่เขียนมาจะเห็นว่า เป็นไปได้ด้วยดีถ้าคุณไม่แหกกรอบ กรอบคือเกราะป้องกันตัวคุณในโลกออนไลน์ เกราะคุณจะต้องแน่นอน แน่นเหนียวและไม่มีการยืดหยุ่น ถ้าคุณมีโอเค หรือนิดนึงน่า แสดงว่ากรอบคุณโย้เย้แล้ว และพังในที่สุด อุทาหรณ์จากกรณีนี้คือ ทุกคนในโลกออนไลน์ต้องมีกรอบของตนเองว่าแค่ไหน และหวังว่าทุกคนจะสนุกกับมันและปลอดภัยจากปัญหาทั้งปวงนะคะ

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •