ขายนา...เพื่อสบาย?
บทเพลงชาวนาอาลัย
พิลาศร่ำไห้ร้องหวน
แม่โพสพพบผ่านเยือน
กลิ่นเปื้อนสาบกายชาวนา
ลาท้องทุ่งแห่งชัย
ลาไปเก็บเกี่ยวอสังหา
ผ่านพบทุ่งทองบางเวลา
เยื่อนกลับมาเพียงครั้งคราว
ขายวัวควายไล่นา
มุ่งมาสู่เมืองเพริศพร้าว
สวรรค์รินดูอำไพพราว
โอ้ตัวเราสุขจริงกว่าทำนา
กระดูกสันหลังแห่งท้องทุ่ง
ไม่มุ่งหมายวิถีหนา
เจ็บเหนื่อยร่างกายา
ไม่อาจพาทนได้ต่อไป
อีกปีผ่านมาแล้ว
เงินทองคำแก้วก้อนใหญ่
จากขายนาวัวควาย
หมดไปกับหลงระเริง
ตกงานตัวสั่นงันงก
ลูกเต้าปกคลุมเถลิง
บาทนี้หนาที่ต้องเผชิญ
ยากแค้นเหลือเกินกว่าทำนา
โอ้อนิจจา.....
ตัวข้าจะอยู่อย่างไรหนา
ที่ทางทุกอย่างไร่นา
ไม่อาจซื้อหากลับคืน
ในเมืองกรุงจะทำไฉน
เมืองอำไพต้องซื้อ
ข้าวสารเพียงหยิบมือ
ต้องหาซื้อทุกวัน
งานไม่มีข้าวไม่มา
คิดถึงท้องนาอดกลั้น
จะกลับไปอย่างไรกัน
ที่ดินนั้นหมดไปขายนา
เปิบข้าวคำอย่างประหยัด
จะหันหน้าพึ่งใครหนา
งานไม่มีเงินหมดน้ำตา
อ่อนล้าอยู่กรุงล่วงระโรย
[radio]http://mummy001.webs.com/Khonkubklai.wma[/radio]
อ้างข้อความนี้
Bookmarks