ชีวิตคนเราสั้นนัก...
ชีวิตคนเราสั้นนัก...
เกือบแปด โมงเช้า วันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2553
มื้อนี้ สายหลาย ลูกหินทันอาบน้ำไปทำงานเลยฟ้าวววแฮง...
ออกมาจากห้องน้ำ เบิ่งโทรศัพท์มีสายไม่ได้รับ 1 สาย
สายจากพี่เรียมน้องเฟิร์น...เอ... มีเรื่องหยังน๊อ.....
ใจก็คิดไปว่า วันนี้วันอะไร วันที่ 9 กุมภา...เอ้า...กะ ยังไม่ใช่วันเกิดเนตรน้อย..ป๊อดนี่นา.
มีอะไรไหมน๊อ เดี๋ยวค่อยโทรกลับหละกัน... ด้วยความรีบร้อน ต้องไปเจาะเลือด
เมื่อคืนงดอาหาร งดน้ำตั้งแต่ 2 ทุ่ม... มื้อนี้
หมอนัดตรวจสุขภาพ ประจำปี สายแล้วจะ 2 โมงครึ่ง ทันออกจากบ้านเลย
.
.
.
ขณะที่ปิดบ้าน...จะออกไปทำงาน พี่แอ๋ม..พี่สาวคนรองของป๊อด ก็โทรศัพท์ มาหา...
พลอย พี่แอ๋มนะ พลอยรู้เรื่อง ป๊อดหรือยัง ...ยังจ้า..มีอะไรหรือพี่..(ใจก็ไม่ค่อยดีนะ)
ป๊อด เสียชีวิตแล้วนะ เมื่อคืน ตอนตี 5 ที่ภูเก็ต
ขับรถแหกโค้งหัวกระแทกเลือดออกไม่หยุด คอหัก เสียชีวิต
ตอนนี้ศพอยู่โรงพยาบาลป่าตอง..กำลังนำมาบ้านที่สกล....
น่าจะมาถึง วัน ที่ 10 ไม่ก็ 11 เช้า ไง พี่จะแจ้งข่าวอีกที....
ลูกหิน..ได้แต่อึ้ง เพราะเมื่อวานตอนเย็นเพื่อน ที่สุรินทร์ ยังบอกว่า...
ไอ้ป๊อดมันโทรศัพท์มาบอก..ตะกี้ว่า..ซำบายดี กูยังไม่ตายง่ายดอก...เมื่อวาน ตอนเย็น
เย็นวันที่ 8 กุมภาพันธ์....แต่ พอตี 5 เช้าวันที่ 9 กุมภาพันธ์ ..ป๊อดก็เสียชีวิต....
ป๊อดชอบดื่มเหล้า ..และนี่อาจเป็น สาเหตุ หลัก
ที่ทำให้ ป๊อด ต้องจบชีวิต ..ห่างไกลบ้าน ....ห่างญาติพี่น้อง
.
.
.
ชีวิตคนเราสั้นนัก...ใจหาย ใจหาย ...ครั้งสุดท้ายที่ป๊อด โทรศัพท์ มาหาลูกหิน
ถามว่า..ลูกหิน..อยู่ไหน..คือเสียงเพลงดังแท้..ลูกหินกำลังจัดรายการ แต่
ลูกหิน..กะไปตอบกวน ว่าบ่บอกดอก ทำไม..ลูกหินต้องบอกด้วย...แค่นั้นหละ ป๊อดก็งอน
ถามแค่นี้ไม่ได้ บ่ โทรมาหาแล้ว ..แต่ป๊อด ก็โทรมาถามไถ่ กับเพื่อน ๆ ทางสุรินทร์
อยู่เรื่อย ๆ .....ตอนนี้ ป๊อดไปดีแล้ว...จากไปไม่หวนกลับ
.
.
.
.
ลูกบอล (ชื่อที่เราตั้งให้คล้ายกัน..ป๊อดชอบเล่นบอล เล่นบอลเก่ง
ป๊อดเป็นลูกบอลหละกัน...พลอยเป็นลูกหิน..
คือๆ ชื่อนี้หละ อย่าเตะมาทางหินเด้อ หิน สิกลิ้งทับเด้..)
หลับให้สบายนะจ๊ะ กลิ้ง กลิ้ง ไป ใน ที่ ที่ มี ความสุข สมหวัง นะจ๊ะ
บ่ต้องกังวล บ่ ต้องห่วงหยังอีก ..ไปสู่สุขคติภพนะจ๊ะ....
.
.
ลูกหิน...ไง..
อ้างข้อความนี้
Bookmarks