1,460 วัน ที่ฉันรักเธอ .. Baanmaha

[ผู้ก่อการรัก]

ประวัติความเป็นมา ของการเข้าสู่บ้านมหาแห่งนี้

เมื่อประมาณปลายปี 2005 แม็กกี้ได้มีโอกาสตระเวณเที่ยวทางอีสานอยู่ 10 วัน
ปกติจะไม่ค่อยได้ฟังเพลงลูกทุ่งเท่าไหร่ ฟังแต่เพื่อชีวิตและเพลงเพื่อชีวิตแบบใต้ดิน
แต่ระหว่างเดินทางก็ได้มีโอกาสฟังเพลงจากสถานีวิทยุชุมชน ซึ่งก็เปิดแต่เพลงลูกทุ่งเพราะๆ
บางเพลงก็ซึ้ง บางเพลงก็โจ๊ะๆ สนุกๆ แต่มีเพลงหนึ่งที่ทำให้แม็กกี้ฟังแล้วต้องกลับมา search หาข้อมูลใน google
เพลงนั้นคือ โอเค..เนาะ ของ ต่าย อรทัย และเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้แม็กกี้ได้พบกับบ้านหลังนี้
ในตอนนั้นเรายังไม่มีเว็บ เป็นแค่กล่องเพลง มีเพลงให้ฟัง ไม่มีเว็บบอร์ดให้ตอบโต้สนทนา ถ้าจะคุยกันก็มีหน้าจอแชทเล็กๆ
เล็กมาก 5 บรรทัดได้มั้ง มีคนคุยอยู่ 4 - 5 คน แต่แม็กกี้ก็เริ่มสนุกกับที่นี่แล้ว และเมื่อสนุกเราก็ต้องแบ่งปันใช่ไม๊คะ
แม็กกี้ก็ได้ไปชักชวนพี่จ๊อด ฟ้าสางที่บางกอก เพราะเห็นพี่เค้าชอบเพลงลูกทุ่งเหมือนกัน ในตอนนั้นถึงจะเป็นกลุ่มเล็กๆ
แต่ก็รู้สึกสนุกไม่น้อย หลังจากนั้นไม่นานก็มีอีเมล์มาแจ้งว่าให้ไปสมัครสมาชิกได้แล้ว
พอเปิดเข้าไปก็ ว้าว! เรามีเว็บแล้ว ดีใจมากมายถึงแม้ว่าในตอนนั้นสมาชิกจะยังไม่เยอะเท่าไหร่
ยังจำได้ดีว่ามีวันหนึ่งที่สมาชิก online พร้อมกันมากที่สุด เกือบๆ ร้อย วมต ส่งข้อความมาบอกว่า แม็กกี้เว็บเราจะล่มไม๊ 555

ณ วันนี้
สถิติผู้ใช้งานออนไลน์พร้อมกันมากที่สุด 3,414 คน, เมื่อ วันที่ วันนี้ เวลา 04:25 PM

เว็บเราก็ยังวิ่งฉิวสบายๆ งานนี้ก็ต้องขอบคุณหลายๆ ท่านที่ได้เสียสละแรงกาย แรงใจ และแรงทรัพย์
เพื่อสนับสนุนให้เว็บของเราเติบโตและเข้มแข็งขึ้นมาได้
ถึงวันนี้.. เราเป็นสังคมเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่ มีน้ำใจ มีความกรุณา มีความสมานสมัคคี มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ซึ่งกันและกัน
ร่วมทุกข์ ร่วมสุข มีการแบ่งปันให้กันฉันพี่น้อง มีเสียสละและอภัยให้กัน
สังเกตุได้จากงานพาแลงทุกๆ ครั้งที่ผ่านมา พวกเราร่วมมือ ร่วมใจกัน ผลักดันให้เกิดขึ้น และสร้างความสุขให้กับสมาชิก
อยากให้เป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ นะคะ

ระยะเวลา 4 ปีที่ผ่านมาอยากบอกว่ามันผ่านไปไวมาก ไวกว่าความรู้สึกเยอะๆ
(จริงๆ ก็ 4 ปีนิดๆ อ่ะเนาะถ้านับกันจริงๆ แต่นับตามวันสมัครก็แล้วกันง่ายดี)
ตลอดเวลา ที่รู้สึก เหงา ทุกข์ หรือสุข
เราสัมผัสได้ว่ายังมีเพื่อน มี พี่ มีน้อง ที่คอยอยู่เคียงข้างเราเสมอ
และฉันจะเก็บเวลาแห่งความสุขแบบนี้เก็บเอาไว้ให้นานๆ
เพราะเรามีสิทธิ์เลือกที่จะเก็บความรู้สึกที่ดีๆ และลบความทรงจำที่ไม่ดีออกไปได้
และจะเก็บสิ่งดีๆ ให้อยู่กับฉันไปตราบนานเท่านาน...

4 ปี ที่ดูใจกันมาถ้าเป็นคนรักก็ต้องบอกว่า ...

Will you marry me ?

จะมีคนมาตอบ Yes I do. ไม๊น๊า อิอิ ..