นั่งคิดอยู่พักใหญ่....ว่า เอ จะเป็นบาปไหมหนาที่เราแต่งตั้งสมาชิกเว็บไซต์บ้านมหาฯ ที่ต้องการมาหาความสนุกจากเว็บฯ เพื่อเป็นการผ่อนคลายจากการทำงาน ที่ต้องเหน็ตเหนื่อยกับงานมาทั้งวัน และต้องการใช้เวลาว่างที่มีอยู่เพื่อมาเสพสิ่งจรรโลงใจ ไม่ว่าจะเป็นการเข้ามาฟังเพลง ฟังลำ หรือคุยกับเพื่อนๆ ตามเวลาที่ว่างเข้าเน็ตฯ แต่ทำไมต้องมาเพิ่มภาระหน้าที่ให้เป็นผู้ดูแลบอร์ด
ฮืม...โทษนะ มีสายเข้า...เดี่ยวมาเขียนต่อ
ตอนที่ 2 ขออโหสิกรรม
เพราะบางทีการทำงานในส่วนนี้ หากลองเอาใจเขามาใส่ใจเราก็เป็นสิ่งที่ลำบากใจพอสมควร และเห็นใจผู้ดูลบอร์ดที่ต้องเกิดความลำบากใจ เนื่องจากการเป็นผู้ดูแลฯ ต้องคอยดูแลตรวจสอบ และคอยแจ้งเตือนการโพสต์ไม่ถูกต้อง ซึ่งอาจเกิดความไม่พอใจของสมาชิกที่ได้รับการตักเตือน ส่วนนี้ยอมรับว่าเป็นสิ่งลำบากใจที่สุด และถือเป็นบาปอย่างยิ่ง หากมองตามหลักพระพุทธศาสนา "สร้างบาปทางใจ" ด้วยเหตุนี้ หากสิ่งใดที่ข้าฯได้กระทำการใดอันเป็นสิ่งทุกข์ในใจให้กับทุกท่าน ก็ขออโหสิกรรมให้ข้าพเจ้าด้วย...
ตอนที่ 3 ถือวิสาสะ
การแต่งตั้งให้สมาชิกให้เป็นผู้ดูแลบอร์ดนั้นๆ ก็คิดอยู่เหมือนกันว่า เอ...เราต้องสอบถามความสมัครใจก่อนดีไหมหนา หรือถือเอาตามที่
สมาชิกมีความสนใจ และนำเสนอเรื่องนั้นๆ น่าจะดีน่ะ ฮืม...จะเป็นการถือวิสาสะไหมหนา แต่ก็คิดว่าไม่น่าจะฝืนความรู้สึกเท่าไหร่
เพราะก็เป็นเรื่องที่สมาชิกชอบ และสนใจอยู่แล้วคงจะพอไปกันได้ (ฮ่าๆๆ คิดเองเออเองน่ะพ่อคุณ)
ตอนที่ 4 หากมีการทวงบุญคุณก็ต้องคืนให้
การสนับสนุนทุนทรัพย์ อุปกรณ์ อื่นๆ ที่มีส่วนในการขับเคลื่อนให้เว็บบ้านมหาฯ ดำเนินการต่อไปสามปี สี่ปี ห้าปี (ฮืม..จะนานไปมั่ง) ...
................................
...................................
ตอนที่ 5 จากสิบเป็นร้อย..
บางครั้งการเดินทาง ทั้งๆที่เราเดินไปตั้งไกลแล้ว แต่ทำไมเรายังต้องมานึกถึงจุดเริ่มต้นของเราด้วย...นะ
ทั้งๆ ที่เราเดินมาไกลแล้ว แต่นั้นคงเป็นสิ่งบ่งบอกถึงความสำเร็จไมได้ว่า เราเดินมาไกลแล้วแต่เดินมาถูกทาง..
Bookmarks