มาเบิ่งอีกอาชีพ แถวสุรินทร์เด้อครับ

[บ่าวจัย]

พอดีบ่าวจัยมีโอกาศไปแถวอิสานใต้ สุรินทร์ถิ่นเมืองช้างครับผม
ไปเห็นเพิ่นกำลังเฮ็ดยุพอดี บ่รู้จักว่าเพิ่นเฮ็ดหยังกันคือควันกุ๊บถีบแท้น้อ
ไปถามเบิ่งก่อนน๊า ตามบ่าวจัยมาเลยครับ มันคืออิหยัง

มีกองดิน มีถังน้ำ มีโอ่งดิน มีน้ำ มีแนวต้ม(เขาเอิ้นว่าหยังบ่รู้คือกัน
ไผ๋รู้มาบอกบ่าวจัยแนเด้อครับ

มีโอ่งดินบ่แม่นเพิ่นสิเล่นดีดไหติครับฮ่าๆๆๆๆๆๆโอ่งดินนี้เขาสิเจาะก้นโอ่งให้เป็นรูแล้วเอาไม้เสียบให้ปลายไม้ลงข้างล่าง

ส่วนในโอ่งกะสิมีกะลามะพร้าวคลอบไว้แล้วเอาแกลบมาทับอีกชั้นนึง
เพื่อเป็นตัวกรองน้ำนั้นเองคาวมคิดเพิ่นสุดยอดอิหลีครับคนสมัยเก่าคิดได้ไงน่ะ


นี้คือวิธีทำของเพิ่นครับ เอาน้ำมาเทลงไปในโอ่งดินแล้วปล่อยให้น้ำมันไหลลงไปในถังน้ำข้างล่าง

กำลังทำงานกันอย่างขมักขเม่น

มาเบิ่งใกล้ๆครับ ระวังน้ำฮ้อนโฟ้งใส่เด้อ อย่าไปเหยียบด้นฟื้นขเจ้าเด้อหม้อคว่ำเด้ฮ่าๆๆๆ

ต้มไปเรือยๆจนน้ำมันแห้งเบิ่ดเลย แล้วสิได้พงขาวๆแล้วเพิ่นกะขูดเอามารวมกัน

มันคือเกลือครับ คนแถวนั้นเพิ่นว่าบ่ได้ซื้อเกลือกินดอกครับ ท้องทุ้งกุลาร้องไห้
เต็มไปด้วยดินเค็ม เลยเป็นที่มาของอาชีพต้มเกลือของชาวบ้าน อซท่าตูม จ.สุรินทร์เนาะครับ


ซึ้งมื้อหนึ่งถ้าเจดินเค็มจริงๆสิได้มื้อละกระสอบเลย ถ้าบ่เจอดินเค็มมากกะสิได้มื้อละสองปีบ(กะปีบที่พวกผุเฒ่าเตะนั่นละครับ)
ซึ้งปีบหนึ่งขายได้150บาทกะสอบหนึ่งได้สามปีบ รวมแล้วสอบละ450ถ้าได้มื้อละสอบอยู่ได้แล้วครับสำหรับแถวบ้านเฮา
ขอบคุณนางแบบเจ้าของเกลือครับ ขอบคุณบ้านมหาสำหรับพื้นที่ ขอบคุณพี่่น้องทุกคนที่มาให้ความคิดเห็นครับ
พ้อกันใหม่โอกาศหน้าครับผม

[orathai]

ความรู้ใหม่ค่ะ ขอบคุณหลายๆเด้ออ้ายบ่าวจัย นึกว่าเกลือมีแต่มอ่งไกล้ๆ กรุงเทพนี่แม่ะ อีสานกะมีน้อ น้องบ่ออยากเป็กดอกสาวนาเกลือย่านเค็ม555

[หมูน้อย]

เพิ่นเฮ็ดไว้กินเองหรือเอาไปขายน้อจ้า..
....หรือเพิ่นเฮ็ดเพื่อไปใช้ประโยชน์อยากรู้จัก..
ดูแล้วคงบ่เอาไว้กินแน่ๆๆเลยเนาะ...
ถ้าเอาไว้กิน..ก็คงไม่ใช่เพราะดูกระบวนการทำแล้ว..อิอิอิบ่น่าเอาไว้กิน

คงทำไว้..ไรสักอย่างอยากๆๆรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[หนุ่มน้อยเมืองเพชร]

เป็นขบวนการผลิตที่ใช้ภูมิปัญญา ชาวบ้าน ครับ น้องจัย
เขาเอิ้นเกลือสินเทา ใช่บ่น้อ ให้คุณครูนกฮูก มาให้คำตอบเด้อ

ขอบคุณคร๊าฟฟฟฟ

[บ่าวกุดชุม]

ได้ความรู้ดีครับ บ่กินดอกบ่มีไอโอดีน

[ต้องแล่ง]

เพิ่นเอิ้นว่าต้มเกลือจร้า เกลือในประเทศไทยมี 2 แบบ คือเกลือสมุทรและเกลือสินเทา

ในภาพเรียกว่าเกลือสินเทา ทางบ้านข้าพเจ้าทางสารคามเพิ่นกะต้มทุกปี

ตกหน้าแล้งมาเพิ่นกะเฮ้ดเอาไว้กินไว้ถ่าใส่ปลาแดกตอนหน้าฝน

ดินเอียด(ดินเค็ม) เพิ่นกะไปขูดแล้วเรียกว่า "ขูดขี้ทา"

ทางสารคามจะใช้ไม้ที่มันกลวงตรงกลางทำเป็นรางแทนหม้อเหมือนทางสุรินทร์ใช้กัน

ทางบ้านได๋บ่มีดินเอียดกะคงสิบ่รู้จัก ส่วนทางบ้านที่มีดินเอียด

คนโบราณเพิ่นกะฝากภูมิปัญญาไว้ให้คนรุ่นหลังได้ทำเป็นแนวทางตลอดมา

ส่วนบ่าวกุดชุม + หมูน้อย ที่บอดว่าไม่กล้ากิน กับบ่มีไอโอดีน

กะไปซื้อเกลือสมุทรมาผสมตี้หล่ะ ประหยัดได้ตั้งเยอะ หรือซื้อไอโอดีนมาหยดลงก็ได้

ส่วนกรรมวิธีที่ผลิตก็สะอาดอยู่แล้ว ไม่มีปัญหาเรื่องความสะอาดหรอก

[สหายพง]

แหม่นๆๆครับผมต้มเกลือ อย่ากินคำใหญ่หลายเด้อมันสิเค็มอ้ายบ่าวจัย

[ธิดายาเย็น]

อืม..เป็นความรู้ใหม่อิหลีบ่าวจัยน้อง เคยแต่กินเกลือ แต่บ่เคยเห็นวิธีเฮ็ดจั๊กเทื่อ กว่าสิได้ออกมาเป็นเกลือแต่ละเม็ดเนาะจ้า..ขอบคุณค่ะ

[ชิงช้าชาลี]

สมัยเด็กน้อย กะเคยไปนั่งเฝ้าเตาต้มเกลือคือกัน เค็มๆดี

[สาวเมืองยศ]

เกิดมากะหัวตะเคยเห็นนี่ล่ะ...ภูมิปัญญาคนโบราณเพิ่นฉลาดเนาะ ขอบคุณบ่าวจัยหลายที่เอามาไห่ไดเบิ่ง...