หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 11

หัวข้อ: ขอเวลาดูแลหัวใจฉันบ้าง

  1. #1
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ ไผ่หวาน
    วันที่สมัคร
    Jun 2009
    ที่อยู่
    PATTAYA CITY
    กระทู้
    729
    บล็อก
    14

    ขอเวลาดูแลหัวใจฉันบ้าง


    นาฬิกาบอกเวลา 07.00 น.
    เป็นเวลาที่เธอน่าจะถึงบ้านของเราแล้วนะ
    ฉันนั่งรอเธอด้วยหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
    เวลาผ่านไป 08.00, 09.00 , .......10.00
    ถ้าเธอกลับบ้านป่านนี้เธอก็คงหลับไปหลายชั่วโมงแล้ว
    ร่างกายจะได้พักผ่อนหลังจากที่ทำงานมาทั้งคืน
    ... (เอ๊ะ ! หรือไม่ได้ไป ระแวงมากไปหรือเปล่าเรา..)
    ทุกนาทีผ่านไปช้ามาก


    การรอคอยสักคนทำไมมันช่างทรมานเหลือเกิน........
    ความรู้สึกดี ๆ ทีมีให้เริ่มกลายเป็นความเคียดแค้นเข้ามาแทนที่
    หัวใจฉันเต้นแรงประหนึ่งอยากจะหลุดออกมาช่วยฉันลุ้น
    ว่าเธอจะกลับมาเมื่อไร.. 11.00, 12.00, ..........16.00 .
    แล้วเธอก็กลับในสภาพเมาอย่างเคย
    ใจฉันถึงจะชื้นขึ้นมาบ้าง แต่ก็ยังมีความน้อยใจเธออยู่
    นี่ไม่ใช่ครั้งแรก.. แต่หัวใจเจ้ากรรม มันก็ไม่เคยชินชาเอาซะเลย


    หลายคราที่เราะทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้
    ฉันขอร้องให้เธอรู้จักคำว่าพอประมาณ สมควรแก่เวลาก็กลับ
    เธอทำงาน 8 ชม. กินเหล้ากับเพื่อนต่อกว่า 10 ชม.
    ถึงบ้านก็หลับเป็นตาย..


    ก่อนวันหยุดทำงานของเธอ เป็นวันทำใจของฉัน
    วันหยุดของเธอ เป็นวันหลับใหล เพราะฤทธิ์สุรา
    เวลาของเธอ มีให้กับงาน...เพื่อน...ฟุตบอล... มีทีมที่เธอรักแข่งไกลแค่ไหน ไม่เคยมีอุปสรรค .
    ขอเวลาดูแลหัวใจกันหน่อยได้ไหม ถามฉันว่า
    “ วันหยุดนี้ เราไปเที่ยวกันมั๊ย” หรือ
    “เราจะทำอะไรกินกันดี”
    “ทำงานบ้านเหนื่อยหรื่อเปล่า ”
    หรือ คำชมเล็ก ๆ น้อย ๆ
    คำพูดเพียงไม่กี่พยางค์ ใช้เวลาไม่ถึง นาที่หรอก
    ถามกันสักคำ ไม่ทำไม่เป็นไร พอให้หัวใจดวงน้อย ๆ
    ดวงนี้มันพองโต กระปี้กระเป่าขึ้นมาบ้าง
    มันคงไม่รบกวนเวลาของเธอ มากไปหรอกนะ............


    แต่ก็ขอบคุณมากนะสำหรับเงินเดือน
    ทุกบาทที่ให้ฉันเป็นคนจัดการ ซึ่งเธอมักจะนำมาเป็นข้ออ้างเสมอ
    ในเวลาที่เราทะเลาะกัน มันคนละเรื่องกันนะ เอามาชดเชยกันไม่ได้หรอก
    เงินจำเป็นในการดำรงชีพ แต่สิ่งที่จำเป็นในการดำรงอยู่ของ..หัวใจ คืออะไร………….
    “เฒ่า ๆ มาอ่านอั่นนี้ ข่อยเขียนไว้โดนแล่ว สิไปโพสต์ลงบ้านมหาเจ้าสิว่าจั่งได๋”
    เธอเดินมาอ่านแบบขอไปที เพราะห่วงเตรียมของไปเตะบอลที่บริษัท
    “อ่านให้จบเด้อ” จริง ๆ แล้วต้องการเตือนสติเธอมากกว่า นอกจาก งาน
    เพื่อน เหล้า เรื่องบอล ๆ แล้วเธอยังมีฉันอีกคนนะ ที่ยังต้องการ
    การเอาใจใส่จากเธออยู่
    “อึ๋ย..จักอีหยัง เอาไปลงโลด” เธอก็ยังเป็นเธอ ที่ไม่เคยเข้าใจหัวอก
    ของคำว่า “ภรรยา” อยู่ดี
    เตะบอลเสร็จ ก็คงไม่พ้นตั้งวงต่อ แล้ววันนี้ จะกลับกี่ทุ่มหละ....

    เหนื่อยจังหัวใจ...
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ไผ่หวาน; 05-03-2010 at 20:19.

  2. #2
    อ่านยากจังเลยค่ะ เลยอ่านบ่จบจ้อย
    มันแว้บไปแว้บมา
    LET IT BE...

  3. #3
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ ไก่น้อย
    วันที่สมัคร
    Aug 2006
    ที่อยู่
    นครโคราช
    กระทู้
    4,928
    บล็อก
    8
    ตาลายหละพี่ไผ่หวานจ๋า แปะมาเลยได่บ่ 555+
    กระเบื้องจะฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม เมฆจะหล่นฟ้าปลาจะกินดาว ลาวจะครองเมือง ::)

  4. #4
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ ไผ่หวาน
    วันที่สมัคร
    Jun 2009
    ที่อยู่
    PATTAYA CITY
    กระทู้
    729
    บล็อก
    14
    ไก่น้อย : ตาลายหละพี่ไผ่หวานจ๋า แปะมาเลยได่บ่ 555+

    ร้อยหมื่นพันไมล์ไกลบ้าน : อ่านยากจังเลยค่ะ เลยอ่านบ่จบจ้อยมันแว้บไปแว้บ
    มา


    เฮ็ดให้ใหม่แล้วเด้อจ้า

  5. #5
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430
    ไคแน อ่านแล้ว อย่าเหนื่อยแมะล่ะ บ่แมนหาบน้ำส่าง มาคือสิเมื่อยแฮงแถะ

  6. #6
    Maximum learning
    ศิลปิน นักเขียน
    สัญลักษณ์ของ khonsurin
    วันที่สมัคร
    Apr 2008
    ที่อยู่
    ท่าตูม สุรินทร์
    กระทู้
    8,063
    บล็อก
    197
    อ่านบทความแล้ว น่าเห็นใจคนที่เป็นภรรยา นะคะ

    แต่ก็เป็นบทความที่ส่งความรู้สึกที่ดีมากๆๆ เลยค่ะ
    *********************************


    อิสระ เสรี เสมอภาค




    *********************************

  7. #7
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์
    วันที่สมัคร
    Dec 2009
    กระทู้
    196
    **มีแล้วเป็นแบบนี้เหรอคะ สามี รู้งี้แล้วจะไม่มีไม่เอาดีกว่าค่ะ หัวอกภรรยา น่าเห็นใจค่ะนี่ล่ะน้อที่เขาว่าของตายเขาเลยไม่ใส่ใจ พี่ไผ่หวาน อย่ารอการกลับมาอย่างเดียวสิคะ มีเพื่อนบ้างเพื่อแบ่งเวลาที่เราใช้รอคนๆนึงให้เหลือน้อยลง ความห่วงหาเท่าเดิมแต่ความรู้สึกเคียดแค้นลดลงได้ รักยังคงอยู่ เอาใจเหมือนเดิม แต่แค่ลดเวลารอ..ลงเท่านั้นนเอง บางคนยิ่งเรารักเราแคร์มากเท่าไหร่ เขายิ่งห่างไกลไปทุกที ใส่ใจเขาเท่าเดิม รักเท่าเดิม แต่ขอเวลาไปทำอย่างอื่นบ้างก้อดีนะคะ ของตายที่ดิ้นได้ที่มีหัวใจค่ะพี่ ลองทำดูค่ะ ได้ผล เพื่อนทำแล้วค่ะ555555 แนะนำดีนะนี่เรา

  8. #8
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ เด็กสกล
    วันที่สมัคร
    Mar 2009
    ที่อยู่
    สกลนคร
    กระทู้
    36
    ดีจ้า พี่ไผ่หวานคงจะมีความคับแค้นในใจมากน้อ จั่งได้บรรยายออกมา เพื่อจะกระตุ้นให้เขาคนนั้นได้รู้สึกถึงการกระทำของเขา แมนอยู่จ้าการรอคอย การเฉยเมยของคนที่อยู่ใกล้ที่สุดเป็นสิ่งทรมานหลาย เป็นคือเจ้าของบ่มีค่า แต่น้องกะบ่มีประสบการณ์ดอก พอได้อ่านคำบรรยายพี่แล้ว เป็นตาน้อยใจแทนน้อ จั่งใด๋กะขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไป อย่าท้อเด้อจ้า ***ลองเขียนเป็นจม.น้อยๆ สอดใส่กระเป๋าเสื้อที่เพิ่นใส่ไปทำงานแนจ้า เพิ่นจะได้รู้สึกว่าคนที่อยู่ข้างๆ น้อยใจสำใด๋****

  9. #9
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ มีนา
    วันที่สมัคร
    Aug 2009
    กระทู้
    78
    โอ่ยย เมื่อยเน๊าะจ้า ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้เอื้อยไผ่หวานเข็มแข็ง อดทน เด้อจ้าเอื้อย

  10. #10
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ ไผ่หวาน
    วันที่สมัคร
    Jun 2009
    ที่อยู่
    PATTAYA CITY
    กระทู้
    729
    บล็อก
    14
    ขอบคุณ ทุก ๆคนที่เข้ามาให่กำลังใจกันจ้า

    อ้ายพล เอ้ย หาบน้ำส่างเมือยมา ปลงได้ วางได้เด้้อ้าย แต่ หาบใจนี่ตี้วางยากอีหลี


    น้องอรทัย คนเฮามันบ่คือกัน ทุกคนดอก อย่าสิเอาตัวอย่างของคน ๆ เดียวมาปิดกั้นตัวกะของเด้อ ฮาเีทียมีคนดี ๆ รออรทัย ยุ สิเสียโอกาสเด้

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •