เข็มแสดแม่สอด
ตอนนั้นสมัยยังสาวๆพอเรียนจบอาจารย์ก็ให้หาที่ฝึกงาน เพื่อนๆต่างก็ได้ที่ฝึกดีดี
ช่วงเดือนครึ่ง เราต้องไปฝึกที่โรงพยาบาลบำราศนราดูร
(ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อมาเป็น สถาบันบำราศนราดูร)
ที่ดูแลคนไข้ติดเชื้อ ใครๆก็บอกอย่าไปเลย อันตรายน่ากลัว
เด็กใหม่อย่างเราไม่เหมาะหรอก แต่เราต้องการความท้าทาย ปล่าวหรอกค่ะ
เราอยากได้ประสบการณ์ เดือนครึ่งฝึกงานที่บำราศ ลอยกระทงเราก็ไปลอยที่ท่าน้ำนนท์
เห็นมั้ยคะได้ประสบการณ์ดีทีเดียวหลังจากนั้น ต้องออกฝึกต่างจังหวัด
แหม...ที่ตั้งใจไว้ คือโรงพยาบาลนครนายก
(กะว่าจะไปอยู่ใกล้ๆพี่นายร้อยที่เขาชะโงก)สุดท้ายก็ไม่ได้ไป เพราะเต็ม (ไม่ใช่)
เราก็เลยต้องระเห็ดร่อนเร่ ไปถึง โรงพยาบาลแม่สอด อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก หนทางช่างยาวไกล
เจอภูเขา นับร้อย ๆ ลูก กว่าจะเดินทางถึง สมาชิก คือ อี๊ท จุ๋ม เอ้ และพึง
ที่นั่นสวยงาม เหมือนเมืองในฝันเหมือนอีกโลกหนึ่ง บรรยากาศดี อากาศหนาว
ไม่ค่อยมีใครอยากอาบน้ำเลยตื่นเช้าๆ อากาศแสนเย็น อาหารที่มีคือ ผัดมาม่า
ตื่นขึ้นมาตอนเช้า เพื่อนสาวอีกสามคน ยังนอนคลุมโปงอุตุ แหม...ไม่อยากจะปลุกเลย
ตกลงก็ต้องไปใส่บาตรที่หน้าโรงพยาบาลคนเดียว และขากลับก็ซื้อไก่ทอด
ข้าวเหนียวกลับมากินกับเพื่อน ๆ ด้วย
วันเสาร์-อาทิตย์ เราก็ไปตลาดริมเมยกัน เดินดูของกิน ของที่ระลึก เก็บสะสมไว้
กลับมาฝากคนที่คิดถึงที่บ้าน เพราะได้กลับบ้านครั้งเดียว คิดถึงบ้านมากเมื่อก่อนจะกลับเราก็ซื้อกล้วยไม้กลับมาเยอะแยะเลย นั่นก็คือ เข็มแสด และช่อนี้อี๊ทก็เอามาปลูกไว้ที่หน้าแฟลตโรงพยาบาล
และอี๊ทก็รดน้ำจนออกดอก เห็นมั้ยคะ สวยงาม พอเห็นก็จะคิดถึงแม่สอดทุกทีเลยน่า
Bookmarks