นานเหลือเกิน...ที่จากบ้านเกิดเมืองนอน...
นานเหลือเกิน...ที่ไม่เคยได้กลับบ้าน...
นานเหลือเกิน...ที่ไม่ได้พบเจอ..พ่อแม่ พี่น้อง..เพื่อนฝูง
นานเหลือเกิน...ที่ไม่มีคนสนทนาภาษาไทย..เขมร

คิดถึง..คิดถึงเหลือเกิน...
คิดถึงบ้าน..
......................
อยากเก็บเกี่ยวดอกไม้ที่ปลายรุ้ง
หมายมุ่งส่งไปที่ปลายฟ้า
จุดหมายถึงคนไกลตา
ยํ้าว่าที่ห่างหาย... ยังห่วงใย

ทะเลหมอกดอกหญ้า
กับภูผาและฟ้าใส
นกน้อยและกลอยใจ
กับสายใยและไมตรี
เป็นสายใยรัก
ที่มักไม่หลีกหนี
หยิบยื่นสิ่งที่ดี
แด่เธอที่ห่างไกล

ดีใจได้พบเพื่อน
แม้ลางเลือนเรื่องครั้งก่อน
ความรักความอาทร
ยังแน่นอนและแน่ใจ
ห่างหายกันหลายปี
เจอกันทีก็ดีใจ
เจอแล้วก็จากไป
แต่อย่างไร...เราเพื่อนกัน
พบเจอทางที่ค้น
แต่ละคนแต่ละฝัน
หลายทางหนึ่งสัมพันธ์
คือนิรันดร์.... คือยํ้าเตือน
เคยเล่น เคยหยอกล้อ
เคยงอนง้อ เคยเป็นเพื่อน
กี่วันกี่ปีเดือน ยังเหมือนเคยอยู่ดี
อยากพบอยากทายทัก
อยากหยุดพัก ณ ยามนี้
กาลหมุนทุกนาที
ทางที่มีเริ่มห่างกัน
นานแล้วกว่าได้พบ
ไม่อยากจบด้วยหมางเมิน
รู้ไหม นานเหลือเกิน
กว่าทางเดินเชื่อมถึงกัน
ขอคุยอีกสักนิด
เพื่อนสนิทอย่าลืมฉัน
สัญญาขอยืนยัน
จะคงมั่น ฉันเพื่อนเธอ