แชมป์โหลต้องผู้ท้าชิงโหล

[พล พระยาแล]

กลายเป็นวัฒนธรรมมวยไปแล้วครับ หลังจากที่เริ่มมียุคมวยฟรี ก็มีสถาบันแชมป์โลกโหลเกิดขึ้นในเมืองไทยจนแทบจะเดินชนกันตาย

แต่ในที่สุดสถาบันโหล ๆ เหล่านั้นก็สาบสูญไปจากแผ่นดินไทย เพราะไม่เป็นที่ยอมรับ แต่สถาบันหลักที่ยังมีความศักดิ์สิทธิ์อยู่ เห็นจะเป็นสมาคมมวยโลก (WBA) สภามวยโลก (WBC) สหพันธ์มวยนานาชาติ (IBF) องค์กรมวยโลก (WBO) สองสถาบันหลังนี้บางประเทศไม่ยอมให้เข้าประเทศด้วยซ้ำไป

สถาบันหลักระยะหลังก็เป็นไปกับเขาด้วย มีแชมป์เฉพาะกาล มีแชมป์ภาคพื้น ส่วนของไทยเราก็มีแชมป์ WBC เอเชีย แชมป์ PABA ในสายของ WBA เหตุผลเพื่อเป็นการเปิดโอกาสหรือไต่ลำดับเป็นขั้นเป็นตอน แต่พูดภาษาชาวบ้านเรียกว่า เอาเงินเข้ากระเป๋าให้หลาย ๆ ทางเข้าไว้นั่นเอง ฮ่า ๆ ๆ

ในเมืองไทยเรามีแชมป์โหลหลายคน ส่วนมากทางผู้จัดก็จะให้ป้องกันกับผู้ท้าชิงโหล ๆ ที่จ้างมานอนไม่กี่หมื่น ตั๋วเครื่องบินไปกลับ และโปรโมทนักมวยตัวเองว่าหมัดหนักอย่างนั้นอย่างนี้ สร้างสถิติจอมปลอมหลอกตัวเอง

พวกสปอนเซอร์ทั้งหลายแหล่ ก็เข้ามาสนับสนุนง่าย เข้าตำราลงทุนน้อยได้ผลเกินคาด ยิ่งช่วงเลือกตั้ง กว่านักมวยจะได้ชกกันตระคริวจะรับประทาน พิธีการอะไรกันนักกันหนาวุ้ย (นักมวยต่างชาติมันบ่น)

เพราะฉะนั้นคงไม่ต้องแปลกใจ ที่นักมวยของเราเวลาไปชิงทำไมจึงไม่เก่งเหมือนชกในบ้านเรา กลับแพ้มากกว่าชนะ เอ๊ะ..หรืออาจเป็นเพราะว่าต่างประเทศพิธีการน้อยไป นักมวยเราจึงตั้งหลักไม่ทัน ไม่มีเวลาทวนเชิง ฮ่า ๆ ๆ เอิ๊ก ๆ ๆ

*****************************************************************ทีมข่าวสายมวยบ้านมหาดอทคอม