เที่ยวเมืองลาว ไปเบิ่งสาวลาว ป่ะ...

[เเมงสะดิ้ง]

ไหนๆ ก็ไปถึงหนองคายกันแล้ว แน่นอนทริปต่อไปต้องข้ามไปลาวค่ะ
เพราะตั้งใจมานานแล้วว่าอยากไปเที่ยวลาว ประเทศในดวงใจของดิ้งเลยนะนั่น
ตามกองถ่ายไปกันเลยค่ะ ขอนั่งกะบะหลัง เป็นหน่วยควบคุมเสบียงล่ะกัน ฮา...



เที่ยวไปกับคณะเลียงอิลาน โดยไปข้ามฝั่งที่ อ.ท่าเสด็จ ไปกันง่ายๆ ค่ะ
โดยทำหนังสือผ่านไปลาว ผู้ใหญ่คนละ 100 บาท แค่ยื่นบัตรประจำตัวประชาชน




ส่วนเด็กก็แค่ถ่ายรูปแปะกับใบเดินทางของผู้ปกครองเป็นผู้ติดตาม โดยผ่านบริษัททัวร์
หรือคุณจะไปติดต่อเดินเรื่องที่ท่าเสด็จเองเลยก็ได้ ค่าใช้จ่าย 80 บาท



ซึ่งทริปนี้ทั้งคณะเลียงอิลานมี 11 ชีวิตด้วยกันค่ะ ผู้ใหญ่ 7 เด็ก2 พระ 1 คนลาว 1



และโชคดีที่ได้น้องคนงานลาว"ท้าวพัน" (คนเสื้อสีน้ำเงิน) ที่ข้ามมาช่วยงานที่วัดเป็นผู้นำทางพาเที่ยว




แถมยังมีน้ำใจ ให้พ่อกับแม่เขามาต้อนรับที่ฝั่งลาว เพื่อจะพาดิ้งไปเที่ยวซื้อหาผ้าไหม
และเครื่องเงินด้วย ที่แหล่งตลาดขายส่งของลาว ซึ่งก็เหมือนตลาดโบ้เบ้
หรือสำเพ็งบ้านเราอ่ะนะ ลักษณะนั้น แต่ไม่ใหญ่เท่า พูดง่ายๆว่า ไปช่วยต่อราคาว่างั้น
เขาจะได้ไม่โก่งราคา พ่ะนะ น่ารักซะไม่มีนะท้าวพัน



แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้เก็บบรรยากาศในตลาดมาเลย เพราะมัวแต่วิ่งซื้อของ
คือต้องทำเวลาค่ะ เพราะต้องรีบกลับฝั่งไทยก่อน 4โมงแลง



ที่ช๊อปปิ้งก็จะมีอีกแหล่งหนึ่งคือที่รวมสินค้าของลาว มีชื่อว่าตลาดเช้า (ตลาดเซ่า) ใกล้ๆ กับโบ้เบ้นั่นแหล่ะ
ชื่อตลาดเช้าก็จริงแต่ตลาดจะปิด4 โมงเย็น อิอิ เหมือนห้างบ้านเรานั่นแหล่ะค่ะแต่ไม่ใหญ่เท่าไหร่
และของที่ขายในห้างนี้ แม่ของท้าวพันบอกว่าเขาก็เอามาจากโบ้เบ้นั่นแหล่ะ
แต่เท่าที่ดูจากคุณภาพและความสวยงามของเนื้อผ้าแล้วก็ดูดีมีเกรดขึ้นมาหน่อยราคาก็ว่าตามเนื้อผ้าค่ะ
แต่ถ้าเทียบกับที่เมืองไทยแล้ว ถือว่าถูกมาก



ทริปนี้ประทับใจคนลาวมากค่ะ แม่ค้าลาวก็น่ารัก ผู้สาวลาวก็งาม เขาพูดลาวสำเนียงไพเพราะน่าฟัง
ซึ่งเวลาเราพูดด้วย เขาจะลงท้ายด้วยคำว่า "โด๊ย..." ซึ่ง ย่อมาจากคำว่า "โดยข้าน้อย"
เป็นคำตอบรับ ว่า "ค่ะ" หรือ "ครับ" อืมม์...หลงเสน่ห์เมืองลาวเข้าแล้วสิ

[เเมงสะดิ้ง]

และในบางทีก็ได้ยินคำลงท้ายของบทสนทนาว่า "เจ่า" ก็แปลว่า ใช่ค่ะ หรือ ครับ เช่นกัน
บางครั้งที่ดิ้งต่อรองราคาสินค้า แม่ค้าจะบอกว่า "ยอม" เลยสงสัยว่ายอมคือให้ราคานี้ใช่ไหม?
เขาพากันหัวเราะบอกว่า ยอม คือยอมแพ้ คือเขาขายให้ราคานี้ไม่ได้ พ่ะนะ
พยายามต่อรองไปให้สนุกๆ อย่างนั้นแหล่ะ จริงๆ แล้ว อยากฟังเขาพูดมากกว่า
ว่าแม่ค้าจะตอบกลับมาว่าอย่างไร คือคนลาวพูดเพราะอ่ะ ชอบ....
และรูปล่างนี้เป็นน้องนักศึกษาลาวค่ะ



ซึ่งแม่ท้าวพันเล่าว่า...การแต่งกายที่นี่สำคัญมาก โดยเฉพาะเวลาไปวัด
หรือแต่งกายไปงานเลี้ยงต่างๆ ก็ดี พูดง่ายๆ ว่าชุดราชการ
หรือชุดที่สุภาพดูดีเป็นที่ยอมรับของสังคม คือการใส่ผ้าซิ่น หรือผ้าถุง
และน้องคนงามนางนี้ เป็นพนักงานต้อนรับที่ร้านอาหารค่ะ งามเนาะ



โดยทริปนี้เหมารถตู้เที่ยวกันค่ะ รอบเวียงจันทร์ ตกลงราคากันจากฝั่งไทย 1200 บาท
ซึ่งเขาจะพาไป 6 สถานที่ท่องเที่ยว อิอิ แต่ได้แวะจริงๆ แค่ 3 ที่ เพราะเวลามีน้อย
จึงทดเวลาเที่ยวให้เน้นหนักไปที่จุดประสงค์หลักของทริปนี้คือไปซื้อสินค้าลาวค่ะ อิอิ




อ่ะ วกมาพูดเรื่องรถต่อเพราะติดใจ...คือพอไปถึงฝั่งลาวเท่านั้นแหล่ะ....
โดนรุมล้อมไปด้วยบรรดาเหล่ารถตู้ สองแถว สามล้อ มาเสนอราคาเพียบ
จาก1200 ที่พูดกันไว้ ลดเหลือ 1000 ลดลงมา 900 สุดท้ายได้ราคา 700
โดยที่เราไม่ได้พูดต่อราคาอะไรเลยสักคำ... จริงๆ มิได้โม้



แค่ยืนฟังพวกเขาตัดราคากันเองเท่านั้นแหล่ะ แต่ตอนจ่ายยื่นให้คนขับ 700+100 ค่ะ ตอนแรกจะให้เขา 1000 แหล่ะ
เห็นเขาน่ารักและบริการดี แต่แม่ของท้าวพันตีมือไว้ บอกว่าพอแล้ว ข้าวก็เลี้ยงแล้วมีที่ไหน ให้มากเกินไปแล้วนะนั่น
สรุปก็เลยจ่ายให้ค่ารถตู้ 800 บาทถ้วนรวมทิปแล้ว 5555+



สำหรับเรื่องรถพาเที่ยว อ่ะ ยังไม่จบ...
ขอแนะนำว่าถ้าใครไปลาว ไม่ต้องห่วงเรื่องนี้นะคะ ไม่ต้องจองจากฝั่งไทยเลย
ไปหาเอาที่โน่นเลย รอบรองมีเพียบ ไม่ต้องต่อรองราคาหรอก เพราะเขาตัดราคากันเองให้อยู่แล้ว
ฮา....

[เเมงสะดิ้ง]

และสถานที่ที่ได้แวะเที่ยว ที่สำคัญคือที่นี่ค่ะ "ประตูไซ"




อันนี้ใต้ซุ้มประตูชัยค่ะ แหงนมองขึ้นไป สวยดี



แต่เสียดายที่ไม่ได้ขึ้นไปข้างบนชมวิว เพราะรีบและเริ่มหิว
ส่วนใหญ่ที่เห็นก็เป็นนักท่องเที่ยวจากเมืองไทยค่ะ มาเป็นคณะ
เลยแอบถ่ายเอามาให้ชมกัน





ส่วนที่นี่เป็นที่ทำการ หรือทำเนียบรัฐบาล หรือสำนักนายกเนี่ยแหล่ะ
อ่ะ....ไล่ไปให้หมด เผื่อจะใช่อะไรสักอย่าง ถ้าจำไม่ผิดนะ...ฮา



ต่อมาก็มาวัดพระธาตุหลวงกันค่ะ







แล้วก็มาแวะกินข้าวกันที่นี่ เสียดายจำชื่อร้านไม่ได้ แต่อยู่ติดละแวกวัดพระธาตุหลวง
ตาสูนยังติดใจไม่หายอร่อยมากขอบอก กับรสชาติไก่ย่างและก้อยปลาของ (ลาบปลาน้ำโขง)





ซึ่งค่าเสียหายของสมาชิกทั้งหมด
ผู้ใหญ่ 12+1 รวมคนขับรถ และเด็ก 2
กับข้าว 4-5อย่างๆละ 3 ชุด
เบียร์ลาว 3 ขวด น้ำขวดใหญ่ 2-3 ขวด
ข้าวเหนียวกระติบเล็กๆประมาณ 14-15 อัน

[เเมงสะดิ้ง]

อ่ะ...แต่พอตอนจ่ายตังค์ ตาสูนเกือบลมจับ 5555+
ฮ่วย...ลูกหล่า เฮาสิบ่ได้ขายนามาให่ค่ากับข้าวเพิ่นบ่
บิลค่ากับข้าวมื้อนั้น 4แสนปาย (4แสนกว่าๆ)
หรือประมาณ 1.500 บาท บ้านเรา
โหย...ตกใจกับค่าเงินกีบ



เพราะเป็นครั้งแรกในชีวิตการท่องเที่ยวของตาสูน ที่มาเยือนเวียงจันทร์
ที่หมดไปตั้งหลายล้านแหน่ะ ยังไม่ทันจะข้ามวันเลยด้วยซ้ำ ฮา.....



สุดท้ายของทริป...หยิบติดมือมาฝากค่ะไวน์ผลไม้ พ่ะนะ
ชิมเบิ่งแล้วรสหวานๆ อมฝาด รสชาติเหมือนมักกอกที่ใส่ตำบักหุ่งบ้านเรา
ยังไงยังงั้นเลย แต่ก็อร่อยดีนะ ไม่มีแอลกอฮอล์ หรือมีก็ไม่รู้
แฮ่ะๆ ก็มันอร่อยดีอ่ะ รสหวาน กินง่าย จะลองสักแก้วม่ะจ๊ะ...

[เมษา]

อยากไปแท้หล่ะหือ ม่วนบ่อสาวดิ้ง มีแนวกินแซ่บๆบ่อหือ ว่าแต่ขับรถเลนไดหล่ะหือถ้าเอารถไปเองหน่ะ คึดยากเด้หนี่

[sompoi]

เฮาเกือบได่ข้ามไปแล้วเนาะไก่น้อยมื้อนั่น..เสียแต่เพิ่นสิให้เฮาสวมเป็นไผ๋แน่ะบุ๊.. ย่านบ่ได่กลับมาฝั่งขวาแม่ะเฮาเนาะ.. ฮ่าๆๆ ขอบคุณสำหรับทริปดีๆเด้อดิ้ง .. มีโอกาสจะว่าสิข้ามขัวไปเลาะเบิ่งอยู่ดอกหว๋า..ปะสาลาว ห่างบ้านขะน้อย บ่ฮอดชม.(แม่นบ่ไก่น้อย ที่เฮาแล่นไปมื้อนั่นแม่ะ) .. อิอิ

[หนุ่มห้วยสีทน]

สาวน้อยลาว สะพายหลุยวิตรอง พุ้นนะ คักแท้

[ธิดายาเย็น]

งามเนาะจ้า.. งามทั้งสาวๆเพื่อนบ้านเฮา..และคนไปเที่ยวนำ..เป็นตะม่วนเด้

[แจ่มใสยิ้มสวย]

ไปเที่ยวเมืองลาวกะน้องดิ้งตั้งกะเช้า แต่ปรากฏว่า มีคนมาทำลายเนตเราซะงั้น

กลับมาเที่ยวด้วยใหม่ ชอบสาวน้อย ใสๆ นุ่งซิ่นไปโรงเรียน

ขอบคุณค่ะคุณคนคุณภาพ

[หมูน้อย]

ตามไปเที่ยวด้วยคนจ้า...แม้เคยไปแล้วก็ยังอยากไปอีกคริๆๆๆ

สาวลาวน่ารักๆๆๆๆๆ

ไกด์ถือไวน์ก็น่ารักคริๆๆๆๆ