น้ำตา”ดิน”หมาน้อยเฌอเชลง
เสียงดินโหยโรยแรงแจกแจงโศก
ทุกข์โบยโบกโกรกเป่าเข้ารานรุก
สะเทือนทั่วทุกทิศใจไร้สุข
ฤาได้ทุกข์จบสิ้น ฤาพลัง
แผ่นดินเอื้อนเตือนย้ำระกำเจ็บ
ความทุกข์เหน็บเพราะอำนาจเกินจะยั้ง
มัดในห้วงดวงจินต์พอหรือยัง
ต้องพ่ายพังอำนาจหรือคือเงินตรา
ชาวประชา ฤาจะสิ้นเสรีภาพ
หมอบราบคาบหรือไรประชาธิปไตยที่สรรหา
ความเจ็บปวดครั้งลุกสู้ชาวประชา
แม้เปื้อนเลือดคาบน้ำตาอาสา “ยอม”
สงสารเจ้าผืนดินข้าแผ่นดินรัก
ถึงแล้ว หรือ ความแตกหักไร้ฝุ่นหลอม
ต่อไปนี้ประชาชีทุกข์ตรมตรอม
เมื่อไหร่หนอจะพร้อม “เช็ดน้ำตาดิน”
Bookmarks