เรื่องเศร้า...ตอนหิมะตก

[สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน]

เมื่อวานนี้ เป็นวันที่หิมะสุดท้ายของปีหลังจากที่ต่อสู้กับความหนาวเย็นมาเกือบหกเดือน เวลาหิมะตกมันช่างหนาวไปถึงขั้วหัวใจจำได้ว่าครั้งแรกที่มาเกาหลีหิมะก็ตกแล้ว ความรู้สึกตอนั้นดีใจมากเหมือนกับภาพในหนังสือนิทานตอนเด็กๆมันช่างสวยมองไปทางไหนก็ขาวโพลนไปหมด แต่อยู่ไปอยู่มาเกือบจะสามปีแล้วทุกครั้งที่หิมะตกทำให้นึกถึงบ้านเรายามฝนตก หอมกลิ่นไอดิน ฉันชอบหน้าฝนมากเพราะมันเป็นหน้า"หากิน"ยายมักจะบอกว่าเพราะบ้านเราแห้งแล้งสิ่งชาวบ้านตาดำๆรอก็คือฝนนี่แหละ เพราะเมื่อฝนตกมีน้ำ มีข้าว มีชีวิต ชาวนาอย่างยายจะมีความสุขตอนฝนตกเพราะมันไม่ใช่แค่ข้าวที่จะมีกินแต่มันคือหนังสือ เสื้อผ้า ค่าเล่าเรียนของลูกๆถ้าหากฝนแล้งนั่นคือทุกข์ของชาวนา เวลาฝนตกฉันกับยายมักออกไปหาปลากินมาทำปลาร้ามั่ง ปลาส้มมั่งที่ข้างๆบ้านก็จะมีเด็กวัยไล่เลี่ยกับฉันไปด้วยบางที่ก็หาปลาแข่งกันว่าใครจะได้เยอะกว่าตามประสาเด็กมันช่างสนุกเหลือเกินตอนนั้นนะ หากได้ปลาใหญ่ยายมักจะต้มส้มให้กินที่เถียงนาน้อยนั่นแหละ ตอนนั้นยังมีความอุดมสมบูรณ์เหลืออยู่มากตอนนี้โทรไปหายายครั้งล่าสุดได้ข่าวร้อนมาก ดูข่าวเขาก็บอกปีนี้จะแล้งนานปีนี้"ยายคงบ่ได้เฮ็ดปลาร้าดอกอีหล่าเอ้ย"...เศร้าเลย:*-:*-:*-

[ผู้ก่อการรัก]

สงสัยจะอยู่แถว โซรัค เนาะ บี หิมะตกยาวนานขนาดนี้
ตอนไปเกาหลี ได้ไปเจอหิมะวันแรกเหมือนกัน ในความรู้สึกแรกก็รู้สึกว่าสวยดี ประทับใจ
แต่ว่าหน้าวววววววววววววว หนาววววววววววววว จนไม่อยากไปไหนเลย

อ้อ ที่เกาหลี มีหนุ่มๆ มายืน Hug Free ด้วยแหละ แต่ไม่กล้า อ๊ายย อายย

[khonsurin]

ย่านหนาว ย่านหิมะด้วย
จะได้ไปอยู่ บ่ น้อ เกาหลี ยิ่งตอนหน้าหนาว คือสิคักเติบน้อจ้า