คนที่ชอบฟ้องคนนี้คนโน้น ว่าเป็นอย่างนี้อย่างนั้น ใครเชื่อเขา คนนั้นเป็นคนหูเบา ใช้ไม่ได้ ต้องฟังอีกข้างหนึ่งก่อน ถ้าฟังทั้งสองข้างแล้ว ใครเข้าข้างใดข้างหนึ่งเขาเรียกคนนั้นว่าลำเอียง ก็ใช้ไม่ได้เหมือนกัน
ต้องพิจารณาด้วยเหตุด้วยผลตามความเป็นจริง แล้วจึงค่อยตัดสินอย่างเป็นกลางตามเหตุผล ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเหตุผลนี้บางทีก็ไม่ตรงความเป็นจริงเท่าไรนัก สุดแล้วแต่จะใครจะปรุงแต่ง
หลายคนต้องได้รับความเสียหายมากมายใหญ่หลวง เพราะฟังความข้างเดียวแล้วเชื่อเลยเต็มร้อย ทำให้ ครอบครัวแตกสลาย มิตรภาพขาดสะบั้น กิจการล้มละลาย ฯลฯ
ยกตัวอย่าง จริงหรือไม่ที่ พล พระยาแล เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ ถ้าผมบอกว่าจริง หรือไม่จริง ก็มีคนเชื่อ กับคนไม่เชื่อ คนที่รู้ดีที่สุดก็คือคนที่อยู่ในเหตุการณ์ครับ
จำไว้ให้มั่น ไม่มีใครจะเอาความชั่วของตัวเองมาเล่าให้ใครฟังหรอกครับ มีแต่เอาความเลวของคนอื่นมาเล่าทั้งนั้น พิจารณากันเอาเองครับ อันไหนควรเล่าไม่ควรเล่า อันไหนควรเชื่อไม่ควรเชื่อ อันไหนสร้างสรรค์ไม่สร้างสรรค์
---------------------------------------------------------------------------------------------------
ปล. ไม่ได้บ่นครับ แต่คัดลอกข้อความมาจาก "อย่าฟังความข้างเดียว" ของ คุณพ่อศวง ศุระศรางค์ ครับ
เชื่อผมเถอะน่า ฮ่า ๆ ๆ ๆ
Bookmarks