ที่ราบสูงถิ่นฐานกาลก่อเกิด
ถือกำเนิดแดนดินถิ่นอีสาน
ฟ้าลงโทษโกรธใดให้ตำนาน
ขอเล่าขานกล่าวบอกออกเป็นกลอน
ท้องทุ่งไร่ดินระแหงทุกแห่งหน
ฟ้าเบื้องบนกลั่นแกล้งหมั่นแผลงศร
อิสานแล้งข้าท้อขออุทธรณ์
หวังบางตอนฟ้าปราณีสุขีใจ
หลั่งรินเถิดเอิบอาบแห่งฟ้าฝน
บันดาลดลน้ำสักหยด(อีสานใส)
รดแผ่นดินอีสานฉ่ำงามอำไพ
ชโลมให้ชุ่มชื่นบ้างอย่าร้างลา
ถึงอีสานจะแล้งทั่วแห่งหน
แต่ใจคนมีน้ำใจไม่สิ้นหล้า
ไม่หายหดยังเหลือเยื่อศรัทธา
อิสานข้ามิเคยแห้งแล้งน้ำใจ
ดินอีสานผลานโดยแดดโหมแผดเผา"ไกลบ้านเฮา"
แล้งคลืบเคล้าขยุ้ม....ดินฝุยผง
ไม้ยืนต้นทนแดดเผาคงเฉาลง
จุดประสงค์..ที่จะกล่าวน้าวนำใจ
ระเหิดแห้งแล้วลำคลองและหนองน้ำ
อย่ามองข้าม...หาเหตุผลมาแก้ไข
หนึ่งความคิดเพื่อพิชิตแล้งจากไป
เสนอให้...บอกมาช่วยหาทาง
ใครก็ได้ลูกอีสานบ้านเคียงใกล้
หาทางให้..แก้วิกฤติคิดแล้วสร้าง
เสนอแนะแกะความแล้ง...ให้เลือนลาง
ให้แล้งจางจากอีสาน......
แต่งโดยหมาน้อยเฌอเชลง 20-03-53
ที่ราบสูงถิ่นอีสานที่ฉันเกิด
ก่อตำนานการเกิดถิ่นอีสาน
ที่ใครใครเรียกว่าที่กันดาร
ลูกอีสานเขากล่าวขานว่าอดทน
กฎการส่งข้อความ
อ้างข้อความนี้
Bookmarks