ทุกมื้อนี้โลกเฮาต่างไปหลาย อันตรายสิมาเถิงเคิ่งกลางกำลังฮ้อน
ประชากรแดดิ้น วินเวียนได้หมุนเปลี่ยน
โลกสะเทือนทั่วเท้า เฮาฮ้อนอั่งอุทร
มีบางตอนแสนสังเวช เกิดเหตุเศร้าสลด
ขอยกบทบางตอน คำกลอนเพิ่นสอนไว้
เพื่อเตือนใจให้สืบสร้าง ทางความดีให้มันแม่น
อย่าไปแล่นตามแต่โลก สิโศกฮ้ายหน่ายลุน
ถึงแม่นว่าบ่อยากจุ้น วุ่นวายไปนำเพิ่น
แต่บังเอิญหากเห็นพ้อ ข่าวข้อสิ่งบ่ดี
พระเณรสุมื้อนี้ ประพฤติดีหากหลายอยู่
ผู้บ่ดีมีหน่อย ทางข้าน้อยขอสมา (ก่อนแหล่ว)
อาจารย์สีน้ำเพิ่นสอนว่า พระนั้นอย่าเกียจคร้าน นอนนั่งเพื่อหวังกิน
คอยขจัดมนทิน อยู่ในใจให้มันได้
รักษาใจให้มันกุ้ม คุมเอาอย่าเข้าป่า
เห็นสีกาอย่าล่วนลึ้ง ลวนล้อต่อผญา
มันสิพาให้ศีลเศร้า วินัยเฮาสิพลอยด่าง
ตัดหนทางชาติหน้า สิคาค้างอยู่หง่าขาม
บวชกะขอให้บวชเพื่อข้าม แม่น้ำใหญ่คือตัณหา
นิพพิทาเป็นทางเดิน เดิ่นแปนงามเกลี้ยง
อย่าไปฟังเสียงล้อ กามคุณสิบาปใหญ่
ถอนรูปเสียงกลิ่นรส โผฏฐัพพะออกได้ ไปแล้วอย่าต่าวคืน
คันแม่นทรงผืนผ้า จีวราเหลืองอ่อน
คิดพ้อตอนเพิ่นทานเลี้ยง สิเปลืองข้าวส่ำได๋
บ่เว้าหลายดอกผู้ข้า ย่านคิดว่าบ่สมควร
สิขอม้วนนิฏฐิตัง เอวังหวังเตือนท่าน พระเฮย..
ด้วยความเคารพขอรับกระผม..
อ้างข้อความนี้
Bookmarks