แวะชิมสองร้านแล้วหนังตาคุณทิพย์เริ่มจะหย่อนเพ็นนีจึงไปส่งที่ที่พักอีกครั้ง
แต่ขากลับเพ็นนีพาเลาะริมโขงไปถ่ายรูปบ้านพักริมโขงรายทาง
หนุ่มน้อยทั้งสี่คนนี่พายเรือทวนน้ำ ท่าทางสนุกน่าดู
อกหักพักบ้านนี้จ้า...
แดดยามเย็นเริ่มอ่อนแสงลง เพ็นนีพาตัวเองไปนั่งริมโขง รอคอยพระอาทิย์ลาลับขอบฟ้า
ริมโขงวันนี้...เพ็นนีไม่รู้หรอกว่าแม่น้ำโขงก่อนหน้านี้เป็นแบบไหน ยังไง
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เพ็นนีได้เห็นแม่น้ำโขงแม่น้ำสายเลือดของคนหลายๆชาติ
ที่กำลังเหือดแห้งไป จังหวัดเลยก็เป็นอีกจังหวัดหนึ่งที่ได้รับผลกระทบจากน้ำในแม่น้ำโขงแห้ง
โดยขณะนี้ไม่มีเรือสินค้าและเรือโดยสารของลาววิ่งในแม่น้ำโขงมาเป็นเวลาเดือนเศษแล้ว (อ้างอิง 10 มีนาคม 2553)
และบริเวณด่านและท่าเรือที่ อ.เชียงคาน และด่านตรวจคนเข้าเมืองก็เงียบเหงา
มีผู้คนและการส่งสินค้าข้ามไปมาลดน้อยลงมาก จากที่สภาพน้ำโขงที่ลดลงอย่างผิดปกติในขณะนี้
ทำให้ประชาชนคนไทย และชาวลาว ที่อาศัยอยู่ตามริมแม่น้ำโขง ต่างยึดอาชีพร่อนทองคำกันเกือบทุกหมู่บ้าน
ดูได้จากกระทู้ของบ่าวเอ็ม Grooppy) น้ำในแม่น้ำโขงปีนี้แห้งผิดปกติสามารถทำให้ร่อนทองได้มากกว่าทุกปี
จึงมีผู้มาร่อนทองคำกันมากขึ้น เพราะได้ทองจำนวนมากกว่าทุกปี ราคาทองคำก็เป็นแรงจูงใจให้คนไปร่อนทองคำมากขึ้น
พร่ำซะยาว
Bookmarks