.....พี่น้องเอ้ย....
คึดไปหลายใจผัดเศร้าบ่เห็นเงาอนาคต อดสูใจจุกคอคุงลิ้น
ยุคของคนขาดศีล ดินขาดน้ำ นาทามขาดปุ๋ยคอก
ดอกเบี้ยป่งช่อหุ้มหอมกุ้มอยู่ทั่วเมือง
ฟันเฟืองสังคมล้าปีนเกลียวขาดเคิ่ง
เถิงหว่างไฟไหม้ฮ้อนลามไล้ลวกลน
สังมาสมซื่อแท้น้อคน คนแท้ๆ คนหลายจนว่าหมุ่น
หมุนค้วงๆ หาหม่องป่องแปว
หรือว่าเถิงหม่องแล้วตามทำนายพุทโธวาท
ภัยพิบัติเหตุฮ้อนโฮมหุ้มแห่แหน
เถิงหว่างคราวยากแค้นโลกาแตกหมุ่น
บุญบ่อพานพบพ้อใจคนแห้งไหง่ผง
ให้คิดเบิ่งแหน่เด้อ คิดเห็นธรรมพุทธเจ้าสิแงงเงาใสส่อง
สุขสงบทั่วหล้า ประชาชาติสิอยู่เย็น
คันแม่นเป็นคือจั่งเว้าเอาพระธรรมเป็นที่เพิ่งแน่เด้อ
เอาสติเป็นที่ตั้งปัญญาเหลื่อมสิส่องเห็น
ปัญหาเรื่องใหญ่น้อยคอยทวนคิดถี่
ทุกข์ทวีตื่มซ้ำ ถ้ากรรมแก้ตื่มกรรม