แนมเบิ่งหน้ามาคือเศร้า เป็นเหงาๆ คือเอ้าอั่ง
แม่นเป็นหยังน้อน้องหล่า ขอบตาช้ำก่ำหมอง
เห็นเธอมองตั้งแต่ฟ้า มีปัญหาแนวได๋หน่อ
ผุได๋น้อเฮ็ดให้เศร้า หรือไผเว้าเฮ็ดให้ซึม
ปากพรำพรึมนำลมฟ้า น้ำในตากะโฮ่งหน่วย
ค่อยๆย้วยลงนำแก้ม แนมเห็นแล้วเป็นห่วงหลาย
ทุกข์แนวได๋แน่น้อเจ้า อยากแบ่งเบานำจักหน่อย
ใจสะหวอยแล้วละอ้าย สิตายแล้วย่อนคึดนำ
แนวสิทำกะเพียงได้ กำลังใจส่งไปซ่อย
อ้ายยังคอยอยู่ใกล้ๆ บ่เคยย้ายใจจากเธอ
ฮักเสมออยู่เด้อหล่า ถึงแม่นว่าเป็นคนเก่า
ยังฮักเจ้าห่วงเจ้า และแคร์เจ้าคือเก่าเดิม
แนวสิเติมทางใจอ้าย เป็นห่วงหล๊าย หลาย ยามเธอหม่น
หากแม่นมื้อเจ้าทุกข์ทน มีหนึ่งคนอยู่ตรงนี้ ยินดีร่วม..ฮ่วมทุกข์นำ..เด้อนางเอย..
Bookmarks