เสียงไชโยโห่ห่าวกลองยาวแห่ยินดีหลาย
มวลหญิงชายเสสรวลม่วนกันงันฟ้อน
โหย๊ะๆ ย้อน หย่าวนำกลอนลำลายแห่
พ่อแม่เจ้าสาวเจ้าบ่าวพร้อมใบหน้าเบ่งบาน
เจ้าบ่าวหัวยุ้มย้ามยามสมหวังใบหน้าอิ่ม
เจ้าสาวอิ่มเอิบแก้มแนมแล้วจั่งแหม่นสม
คือจั่งกลมเกลาเกลี้ยงใบหยกงามล้ำค่า
กิ่งทองเกาะสอดก้านปานแต้มแต่งศิลป์
ผู้ยินดีหลายหากแหม่นน้อง คนอ้ายจองหวังเป็นคู่
บุญบ่อซูวาสนาบ่อซ้วน ผะอวนน้องเจ้าเปลี่ยนไจ
อ้ายผัดแหม่นคนอยู่ใกล้ภายในใจปานไฟจี่
อยากสิหลบหลีกลี้หนีหน้าไปอยู่นา
แต่กะย้านคนสมน้ำหน้า กลั้นน้ำตาบ่อให้เหี่ย
หอบเอาใจเพลียๆ กับสังขารที่อ่อนล้าทำใจกล้าไปส่อยงาน
พ่อแม่น้องวานบอกไว้ไปฆ่างัวเลี้ยงงานแต่ง
คือจั่งคนผิดหวังถืกกลั่นแกล้ง แทงงัวล้มแล้วนั่งเหงา
คือจั่งคำเว้าเย้ยเสียงพราหมเอ่ยเอิ้นเอาขวัญ
ว่ามาเย้อขวัญเอ้ยเย้ยๆๆๆๆๆ...ฮ้องรับกันเสียงดังก้อง
หลั่งน้ำสังข์ใส่มือน้อง เจ้าบ่าวประคองป้อนไข่หน่วย
มือสังหารขาอ่อนย้วย ไหลลงแก้มแหม่นน้ำตา...ผลาคนผู้ฮ้ายเอ้ย