น้ำตาแม่
น้ำตาแม่...รินหลั่ง...มองร่างลูก
เฝ้าพันธ์ผูก...ลูกน้อย....จนเติบใหญ่
ถนอมเลี้ยง...สอนสั่ง...หมดหัวใจ
สิ่งที่ได้...คือความช้ำ...น้ำตานอง
กลับคืนมา...ให้แม่กอด..อีกสักครั้ง
สองมือยัง...แม่มีแรง....โอบกอดไหว
ขอแม่จูบ...ร้องเห่กล่อม....พอชื่นใจ
ยากจะมี...ใครแทนได้...เหมือนลูกยา
ธงไตรรงค์...ปกหีบ...คลุมร่างเจ้า
ทุกคนเศร้า...กับการ....ที่สูญเสีย
แม่หมดแรง....อ่อนล้า....แม่อ่อนเพลีย
คำว่าเสีย...นั้นมีมาก......ยากจำนรรจ์
หลับเถิดลูก...หลับสนิท....แม่เคียงข้าง
จะมิห่าง....ลูกรัก....แม้ในฝัน
ถึงชาตินี้...แม้ชาติหน้า....ขอผูกพัน
เป็นแม่ลูก...อยู่ร่วมกัน...แม่สัญญา
Bookmarks