บ่เคยเป็นดอกจั่งซี้ ทุกนาทีที่ล่วงผ่าน
ในดวงมาลย์ของบักอ้าย เทียวปักป้ายว่า "รักเธอ"
ฝันละเมอถึงแต่หน้า ได้เว้าจากะไคแน่
ปากเว้ากันยุแวะๆ แต่กะยังคิดฮอดเจ้า แฮงตะเว้าแฮ่งคิดถึง
ฟังเสียงฟ้าฮ้องตึ้ง ความคิดถึงแล่นตำตึ๊ก
แฮ่งฝังลึกลงอุรา ปานฟ้าผ่าลงใจอ้าย
มันพอตายแล้วล่ะน้อง ยามฟ้าฮ้องฝนฮ่ำ
ใจกะคิดอ่ำหล่ำ ฝนที่พรำโปรยพร่าง ส่างซาแล้วกะบ่ลืม
มีแต่มืดอึ้มครึ้ม เต็มตื่มความคิดถึง
สักมื้อหนึ่งจักมื้อได๋ จั่งสิได้มาพบพ้อ
โอย..เดนอ หัวใจอ้าย คิดฮอดหลายย่านอ้ายตายถิ่มยุ
คิดเบิ่งดู้ แต่ทอสับ(โทรศัพท์) กะคอยรับแต่เบอร์เจ้า
เสียงผุอื่นโทรเข้า พออยากเว้าว่า "บ่ว่าง"
กะอยากเว้าแต่นำนาง ไผกะซ่างนอกจากนั้น อภัยเด้อท่าน..ธุระหลาย..อิอิ



กะซ่างเป็นเนาะ โทรศัพท์ข่อยกะดาย ฮ่าๆๆๆๆๆ