กำลังแสดงผล 1 ถึง 8 จากทั้งหมด 8

หัวข้อ: ทำงานจนโงหัวบ่ขึ้น

  1. #1
    Moderators สัญลักษณ์ของ สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน
    วันที่สมัคร
    Feb 2010
    ที่อยู่
    เกาหลี
    กระทู้
    750
    บล็อก
    30

    พบปะพูดคุย ทำงานจนโงหัวบ่ขึ้น

    ชีวิตคือการทำงานบ่เฮ็ดงานอย่าได้กินข้าว คำสอนโหดๆที่ย้ำในใจฉันเสมอมีเพียงคำสอนนี้เท่านั้นที่ทำให้ฉันสู้..คนที่สอนฉันมีสองคนคือคนหนึ่งผู้หญิงแก่ๆคนที่รอคอยโทรศัพท์ฉันทุกวัน ตอนเป็นเด็ก ยายมักจะตื่นแต่เช้านอกจากจะหุงหาอาหารแล้วยายมักจะไปดูหมูในเล้าให้อาหารเป็ดไก่ หน้าฝนยายก็สาละวนทำปลาแดกปลาร้า หน้าเกี่ยวข้าวถ้าหากเสร็จนาตัวเองแล้วถ้าไม่ใช้แรงคนอื่นยายก็จะไปเกี่ยวข้าวรับจ้างไม่รวมหน้าเก็บถั่วเขียวถั่วเหลืองอีก

    เคยถามยายว่า ยายทำไมคือเฮ็ดงานดุแท้(ขยัน) ยายมักจะยิ้มให้ฉันเป็นคำตอบที่จริงถึงยายไม่ตอบฉันก็รู้ ยายคงสงสารฉันที่เป็นลูกกำพร้าพ่อและสงสารแม่ที่ต้องทำงานคนเดียวทุกอย่างเพราะความรักคำเดียว ยายเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของฉันเหมือนกับที่ฉันเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของยาย

    วันที่ยายภูมิใจมากที่สุดคือวันที่ฉันได้รับพระราชทานปริญญาบัตร ยายบอกว่าดีใจที่อีหล่าเฮ็ดได้สิ่งที่ยายอยากเฮ็ดที่สุดคือเรียนหนังสือแต่เพราะความจนยายต้องมาเรียนต่อในมหาวิทยาลัยชีวิต และที่ภูมิใจคือยายเป็นคนเลี้ยงฉันมากับมืออย่างน้อยคนเรียนจบป.4ก็สอนคนจบปริญญาได้

    คนที่สองคือแม่ผู้หญิงที่เข้มแข็งที่สุดในสายตาของฉัน แม่ต้องทนยืนขาแข็งในโรงงานปลากระป๋องจากเช้าจนมืดมาตั้งแต่ฉันเรียนอยู่ป.2จนทุกวันนี้แม่ก็ยังทำอยู่ ในช่วงปิดเทอมฉันเคยไปทำงานโรงงานเดียวกับแม่ เห็นว่ากว่าแม่จะได้เงิน แต่ละบาทต้องใช้ความอดทนขนาดไหนบางครั้งโดนเจ้านายด่าเรื่องของมีตำหนิหรือบางที่เดินส่วนผสมผิดแม่กลับโทษตัวเองว่าแม่ผิดเอง หาเงินแต่ละบาทมันยากขนาดนี้เชียวเหรอต้องทนเพื่ออะไรละคำตอบคงไม่ต้องถามฉันก็เดาออก

    ฉันเองก็ผ่านงานมาหลายอาชีพทั้งสาวโรงงาน แม่ค้า ขายโฆษณา และอาีชีพที่ฉันมีความสุขที่สุดคืออาชีพครู ทุกอาชีพล้วนสอนสิ่งต่างๆให้ฉันมากมายจนมาอาชีพล่าสุดที่ต้องทำงานกับคนต่างชาติต่างภาษา ที่ต้องอดทนตอนแรกๆก็คือต้องต่อสู้ความไม่รู้ภาษาของตัวเองเจ้าสั่งอะไรต้องทวนถามซ้ำจนเขารำคาญ แต่ฉันก็จะให้ผลว่าถ้าหากผิดพลาดมันหมายถึงบริษัทเสียหายด้วย เจ้านายมักจะเรียกใช้ฉันบ่อยให้โอมั่ง มันเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันไม่ได้เข้าบ้านมหาที่รักตั้งหลายวัน เพราะถูกเจ้านายใช้จนโงหัวไม่ขึ้นโชคดีที่เงินเดือนขึ้นทำให้ยิ้มออกได้มั่ง

    ทุกวันนี้แม่กับยายก็ยังทำงานอยู่เคยบอกให้เลิกคำตอบที่ได้คือ บ่ได้เฮ็ดเวียก(งาน)จังแม่นกินเข่าบ่แซบ พะนะ:welcome3
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน; 06-05-2010 at 17:54. เหตุผล: แก้คำผิด

  2. #2
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ อ้ายเขียว
    วันที่สมัคร
    Jan 2010
    กระทู้
    491
    สู้เด้อพี่น้อง................สู้.....สู้......

  3. #3
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ ทิดยุทธ ลูกพญาแล
    วันที่สมัคร
    Jun 2009
    กระทู้
    117
    งานคือเงิน เงินคืองาน บันดาลสุข อีหลีตั๊ว ยาวไปครับพี่น้อง

  4. #4
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430
    ขอให้กำลังใจครับ ชีวิตคนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ครับ แข่งเรือแข่งพายแข่งได้ แข่งวาสนาแข่งไม่ได้ นี่เป็นเรื่องจริงครับ

    ขอชื่นชมด้วยใจจริง และขอให้กำลังใจในการต่อสู้ครับผม

  5. #5
    Maximum learning
    ศิลปิน นักเขียน
    สัญลักษณ์ของ khonsurin
    วันที่สมัคร
    Apr 2008
    ที่อยู่
    ท่าตูม สุรินทร์
    กระทู้
    8,063
    บล็อก
    197
    มาให้กำลังใจค่ะ

    ทำงานโงหัวขึ้นอยู่ แต่ปวดหัวมากๆๆๆ เลย
    เวลางานเครียดขึ้นมา อย่าบอกใครเลย ปวดขมับจนไม่อยากลุกเลยจ้า
    *********************************


    อิสระ เสรี เสมอภาค




    *********************************

  6. #6
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ บ่าวจอหอ
    วันที่สมัคร
    Mar 2009
    ที่อยู่
    ayutthaya
    กระทู้
    316
    ชีวิตคือการต่อสู้ครับ สู่ต่อไปครับพี่น้อง

  7. #7
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ lukhin_inter
    วันที่สมัคร
    Sep 2007
    ที่อยู่
    อิสานใต้ ประเทศไทย
    กระทู้
    1,860
    สุดยอดจ้า..........
    อ่านแล้วมีกำลังใจอีหลี...สู้ๆๆ บอกจะของเด้นี่ อิอิ
    ขอบคุณมากมายจ้าน้องสาวชัย

    งาน.... คือ อำนาจ..... เฮ็ดไป เน๊าะ.. เรา
    อุปสรรคเป็นได้ทั้งบันไดให้ก้าวขึ้นไป...หรือ
    เป็นภูผาที่ขวางกั้น...ขึ้นอยู่กับว่าจะมองมุมไหน

  8. #8
    ศึกษาหาความรู้
    วันที่สมัคร
    Nov 2009
    ที่อยู่
    ไข่มุกอันดามัน-PHUKET
    กระทู้
    62
    ทำงานหนักมาตลอดทั้งปี ลาพักร้อน 10 วัน แทนที่จะหยุดได้ตามใจอยาก แต่เมื่อว่างจริง ๆ กลับอยู่นิ่งไม่ได้ ต้องหางานทำโน่นนี่ตลอด เฮ้อ คนเรา ท่าจะบ้า หรือเป็นไปแล้ว

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •