เก็บหัวใจ ใครได้ ก็ไม่รู้
เพ่งพิศดู ชอกช้ำ จนคล้ำเขียว
น่าสงสาร เจ้าของใจ เสียจริงเจียว
คงชะแง้ แลเหลียว หาหัวใจ
ใจดวงน้อย ในอุ้งมือ ถือถนอม
ดั่งพะยอม หมดกลิ่น สิ้นแววใส
แล้วถ่ายเท ความอุ่น ละมุนละไม
ก่อนคืนใจ ให้เจ้าของ ไปจองจำ
เก็บรักษา ใจดวงนี้ ให้ดีหน่อย
อย่าเที่ยวปล่อย หลุดร่วง นะงามขำ
หากหล่นหาย ไปอีก อาจระกำ
จะเก็บงำ เอาไว้ ไม่ส่งคืน