..วันที่แม่เฝ้ารอ..

[สาวมุก]

...ไข่ขุ่นขาวเคลือบกายกระจายทั่ว
เมือกใสเหนียวคลุมตัวดูหนืดเหนอะ
ผิวยู่ย่น สีช้ำ เป็นจ้ำเลอะ
เห็นคราบคล่ำ โคลนเขรอะ อยู่เปรอะไป

เมื่อลอดเลื่อน เคลื่อนจากท้อง ก็ร้องจ้า
ทั้งมือไม้ ไขว่คว้า อยู่ไหวไหว
แล้วรกราย สายแม่ ถูกตัดไป
ได้หายใจ เริ่มนาที ที่พึ่งตน

เสียงลูกยาง ดูดหนืด อยู่ครืดคราด
ตัวเลือดเลอะ เปรอะราดน้ำคร่ำปน
สายยางสอด จมูกปาก อลวน
ดูสับสน ชุลมุน และวุ่นวาย

...อวัยวะครบเจริญ ไม่เกินขาด
ไม่ประหลาด นอกใน ไม่เกินหาย
ลูกผ่านพ้น ขีดขั้นอันตราย
แม่ผ่อนคลาย โปร่งปลอด ได้คลอดเธอ

...น้ำตาแม่รินไหล ได้เห็นลูก
เฝ้าพันธ์ผูกคืนค่ำ สม่ำเสมอ
และสุดท้าย วันนี้ก็ได้เจอ
เธอคนนี้ เธอคือ..ดวงใจแม่..

:l-.....มอบแด่คนเป็นแม่ทุกคนที่เคยผ่านการเฝ้ารอ..นาทีที่พึ่งตน ของลูกน้อย.. ณ ช่วงเวลาหนึ่งของคนเป็นแม่...:l-