นำฮอยไฟเมืองยศสุนทร
สายชนวนควันอู้ แสงไฟถู่กัมปนาท
ซุคาดลาดออกก้น โจนขึ่นสู่พโยม
ไวปานลมพัดลิ่ว ปลิวไปคือหนุ่น
แนมเห็นอยู่ไกลผุ้น บนฟ้าเคิ่งแถน
บั้งไฟแสนไฟล้าน ในตำนานสืบต่อ
พญาแถนหัวร่อ อยู่บนฟ้าหม่วนยิน
คือเครื่องบินไอพ่น โจนทะยานฮ้านสั่น
แนมเบิ่งควันอุ้มลุ้ม คนซอหุ่มตาแหงน
ทั่วเขตแคว้นแดนถิ่นมาโฮม แบกกันเซลงตมเทิงโคมเต็งขี่
ประเพณีการหม่วนเหล่น เป็นจั่งซี่แต่เก่ามา
การบูชาบ๋าเจ้าบอกเหล่ามายังฝน ขอบันดลสายธารสิถึงกาลทำนาไร่
เฮาชาวไทอี่สานเชื้อ มีควมเชื่อบ่บังบด
ยังคงมีปรากฎ อยู่ทั่วแดนอิสานภาค
เอามาฝากพี่น้อง พอได้ฮ้องโห่แซว แล่วแล่วแล๊ว
*******
สายชนวน = (ก่ะนวน) ใช้ในการจุดบั้งไฟในสมัยก่อน ทำจากกระดาษย่น หรือเศษผ้าบาง
โดยการห่อดินปืนและพันเป็นเส้นยาวๆเพื่อความสะดวกและปลอดภัยของผู้จุด(จูด)
ใส่ไว้ในท่อเล็กที่เป็นเหล็กหรืออลูมิเนี่ยมบางๆกันไฟได้ สอดเข้าไปในรูบั้งไฟ
ในตำแหน่งตามที่ช่างต้องการ ***ในปัจจุบันน่าจะมีระบบไฟฟ้าอิเล็กทรอนิก
เข้ามาเกี่ยวข้องโดยใช้ตัวฮีตเตอร์และระบบรีโมตควบคุมการจุดเนื่องจากมีความปลอดภัยกว่า
สะดวกและรวดเร็วดี เพราะบั้งไฟจะมีขนาดและรูปแบบที่เปลี่ยนไป
กัมปนาท = เสียงแผดก้องจากแรงดันและแรงระเบิดของดินปืน(พอพอกับเสียงเครื่องบินไอพ่น)
ไฟถู่ = แสงไฟจากดินปืนที่ถูกเผาไหม้และพวยพุ่งออกมาพร้อมกับเสียงที่ดังมาก
ซุคาดลาด = แรงดันจากการระเบิดของดินปืนที่พุ่งลงพื้นทำให้เกิดแรงดันมหาศาลทำให้บั้งไฟยกตัวเองและพุ่งทะยานขึ้น
ปลิวไปคือนุ่น = ลักษณของบั้งไฟที่มีน้ำหนักมากๆ แต่ก็ทะยานพุ่งขึ้นสู่บนฟ้าได้เหมือนสิ่งของที่เบา
บั้งไฟแสน = ใช้ดินประสิว 120 กิโลกรัม(12 กิโลกรัมนับเป็นหนึ่งหมื่น สิบหมื่นนับเป็นหนึ่งแสน)
ยังไม่รวมคาร์บอนด์***ถ่านไม้
บั้งไฟล้าน = ใช้ดินประสิวประมาณ 500 กิโลกรัมขึ้นไป(สิบแสนนับเป็นหนึ่งล้าน)
ยังไม่รวมคาร์บอน***ถ่านไม้
ฮ้านสั่น = ในจังหวะที่บั้งไฟจะทยานขึ้นแรงดันและน้ำหนักทำให้ฐานจุดถึงกับสั่นไหวๆ
คนซอหุ่ม = ลักษณะของอาการของไทยมุงและลาวมุงเพราะลุ้นแบบใจจดใจจ่อในขณะกำลังจุดก่อนบั้งไฟจะพุ่งขึ้น
การบูชาบ๋าเจ้า = การเสี่ยงทาย การบนบาน การขอ การบวงสรวง เทวดาอารักษ์
ขอขอบคุณรูปภาพจาก ISANGATE.COM
อ้างข้อความนี้
อุ๊ป้าดดดด อ้ายพีไปแต่งผญายุเลาะฮ้านบั้งไฟพุ้นติค่ะ 
Bookmarks