อาณาจักรขอมโบราณ ตอนที่ 2 (อาณาจักรฟูนาน)
อาณาจักรฟูนาน(ฟูนัน) (พ.ศ.611 – พ.ศ.1093 )
อาณาจักรฟูนัน เป็นอาณาจักรเก่าแก่ในดินแดนสุวรรณภูมิ หรือคาบสมุทรอินโดจีน มีอำนาจรุ่งเรืองอยู่นานกว่า 500ปี ตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 6 ถึงพุทธศตวรรษที่ 11
ศูนย์กลางของอาณาจักรฟูนันอยู่ที่ใดไม่ปรากฏแน่ชัด อาจตั้งอยู่แถบแม่น้ำโขงตอนใต้หรือที่ราบปากแม่น้ำโขงที่เป็นประเทศกัมพูชาประชาธิปไตยในปัจจุบัน แล้วแผ่อำนาจเข้ามาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของดินแดนที่เป็นอาณาจักรไทย และภาคใต้ของดินแดนที่เป็นสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวในปัจจุบันและได้ขยายอิทธพลไปถึงแหลมมลายูด้วย
เวลาต่อมาได้มีการศึกษาค้นคว้าเพิ่มขึ้น พบหลักฐานใหม่ๆ ทำให้เชื่อกันว่าฟูนันอาจมีศูนย์กลางอยู่บริเวณลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา แม้นักปราชญ์ทางโบราณคดีชาวต่างประเทศบางคน เช่น ศาสตราจารย์ชอง บวสเซอลี เยร์ แห่งมหาวิทยาลัยซอร์บอน ประเทศสาธารณรัฐฝรั่งเศส ได้แสดงความเห็นว่า ระหว่างพุทธศตวรรษที่ 7-9 บริเวณที่ราบลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาน่าจะเป็นศูนย์กลางของอาณาจักรฟูนัน ประมาณปี พ .ศ. 800 ถึงปลายปี พ.ศ. 900 ฟูนันเจริญสูงสุด มีอิทธิพลเหนืออาณาจักรต่างๆในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา และอาณาจักรทางใต้ไปจนถึงปลายแหลมมลายู รวมเป็นเขตอิทธิพลของอาณาจักรฟูนัน และฟันยังมีอิทธิพลไปถึงดินแดนทางตอนใต้ของสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนามในปัจจุบัน ลุ่มแม่น้ำโขงตอนใต้และยังมีอำนาจเหนืออาณาจักรขอมด้วย
ประมาณปี พ.ศ.1000 ชื่อของฟูนันได้หานไป มีชื่ออื่นๆเข้ามาแทนที่ในบริเวณที่เคยเป็นศูนย์กลางของอาณาจักรฟูนัน ศาสตราจารย์ชอง บวสเซอลี เยร์ สันนิษฐานว่า เพราะฟูนันพ่ายแพ้ขอม แต่ดินแดนลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาจนถึงบริเวณทางตอนใต้ที่เป็นราชอาณาจักรไทยปัจุบันยังคงมีพัฒนาการต่อมา
ตามหลักฐานจีนจากบันทึกของภิษุอี้จิง นักธรรมจาริกชาวจีนซึ่งได้เดินทางโดยทางเรือเพื่อไปศึกษาพระพุทธศาสนาที่ประเทศอินเดียในตอนต้นพุทธศตวรรษที่ 13 และได้ผ่านบ้านเมืองหลายแห่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กล่าวว่าพราหมณ์ชาวอินเดียได้อพยพมาตั้งถิ่นฐานและแต่งงานกับชนพื้นเมืองที่เป็นเจ้าหญิงสร้างอาณาจักรฟูนันขึ้นปกครองโดยรับอารยธรรมอินเดียไว้อย่างแน่นแฟ้น เช่น การปกครองแบบเทวราชา เป็นต้น อาณาจักรฟูนันจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่อารยธรรมอินเดียแผ่กระจายไปทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
นับตั้งแต้พุทธศตวรรษที่11-12 เป็นต้นมา เมืองในเขตลุ่มแม่น้ำใกล้ทะเลหรืออยู่ในเส้นทางผ่านของการเดินเรือระหว่างอินเดียกับจีน ซึ่งเป็นเมืองท่าที่เกี่ยวข้องกับการค้าขาย ได้สร้างเครือข่ายความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจสังคมและวัฒนธรรมกับโลกภายนอกเพิ่มขึ้นเป็นลำดับ ผู้นำของเมืองได้เรียนรู้อารยธรรมอินเดียซึ่งผูกพันกับทั้งศาสนาพราหมณ์และพระพุทธศาสนา และนำมาปรับให้เข้ากับทัศนคติความเชื่อดั้งเดิมของท้องถิ่น สังคมเมืองจึงพัฒนาขึ้นเป็นแคว้นหรืออาณาจักร มีการจัดรูปแบบการปกครองและระบบสังคมที่รัดกุมขึ้น สามารถสร้างสรรค์ผลงานด้านศิลปวัฒนธรรมที่มีลักษณะเฉพาะของตนเองโดยเริ่มจากอาณาจักรทวารวดี เป็นมา
ผลจากการขุดค้นที่เมืองจันเสน อำเภอตาคลี จังหวัดนครสวรรค์ ปรากฏว่าพบชุมชนโบราณซึ่งมีอายุประมาณปี พ.ศ.799-983 และผลการสำรวจทางโบราณคดีที่เมืองอู่ทอง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี ได้พบเครื่องประดับ แม่พิมพ์ตราประทับเหรียญกษาปณ์ พระพุทธรูปและเทวรูป เป็นต้น นั่นแสดงว่าเมืองอู่ทองมีร่องรอยของวัฒนธรรมแห่งอาณาจักรฟูนันอยู่
ที่มา
ดนัย ไชยโยธา. ประวัติศาสตร์ไทย :ยุคก่อนประวัติศาสตร์ถึงสิ้นอาณาจักรสุโขทัย.
กรุงเทพมหานคร : โอเดียนสโตร์, 2546.
http://archaeology.thai-archaeology.info/
http://www.oknation.net/blog/supawan/category/Cambodia
www.oknation.net/blog/surasakc/c...ory/A15/
www.bloggang.com/
Bookmarks