มีพระราชาองค์หนึ่งชอบทำอาหาร วันหนึ่งได้ทำอาหารให้เหล่าเสนากิน พระราชาก็ถามเหล่าเสนาเหล่านั้นว่าอาหารที่พระองค์ทำอร่อยมั้ย เสนาทุก ๆ คนต่างก็ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าอร่อย ๆ ๆ พะยะค่ะ แต่มีเสนาคนหนึ่งแย้งว่า "ไม่อร่อยเลยพะยะค่ะ"
พระราชาจึงสั่งตัดหัวเหล่าเสนาที่บอกว่าอร่อย และปูนบำเหน็จให้กับเสนาที่ตอบว่าไม่อร่อย เพราะเสนาทั้งหลายที่ตอบว่าอร่อยนั้นเป็นการพูดโกหกเพื่อเอาใจ ส่วนเสนาที่บอกว่าไม่อร่อยพูดจริงจากความรู้สึกจริง ๆ เพราะพระองค์ตรัสว่าไม่มีใครกินอาหารที่พระองค์ทำขึ้นได้ ขนาดเทลงหน้าต่าง หมามันยังเดินหนี ฮ่า ๆ ๆ
ในสังคมปัจจุบันความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย แต่คนพูดจริงมักจะตาย บางทีเราพูดจริงกลับโกรธ แต่คนพูดโกหกกลับชอบและชื่นชม มันเป็นเรื่องน่าแปลกพิลึก แต่ก็เป็นอย่างนี้จริง ๆ ครับท่าน
สังคมทุกวันนี้จึงมีแต่คนปากหวานก้นเปรี้ยว ปากปราศรัยใจเชือดคอ สวมหน้ากากเข้าหากันเต็มบ้านเต็มเมือง เอาหน้าบ้านสะอาดไว้ก่อน หลังบ้านจะสกปรกช่างมัน
ในงานประจำที่เราทำอยู่ หรือในสังคมทั่ว ๆ ไปก็แล้วแต่ หากท่านอยากได้ อยากดี อยากมี อยากเป็น หรือเอาตัวรอดปลอดภัยก็อย่าลืมตีบทให้แตกก็แล้วกัน และอย่าลืมท่องคาถานี้ไว้ "ใช่ครับพี่ ดีครับผม เหมาะสมครับท่าน" ท่านก็สามารถอยู่รอดปลอดภัยและทำงานก้าวหน้า หนทางสะดวกสบายแล้วครับ แต่ส่วนตัวผมแล้ว ผมว่ามันฝืนความรู้สึกผม ก็จึงได้เป็นอย่างที่เห็น ๆ กันอยู่นี่แหละ ฮ่า ๆ ๆ
ฉะนั้นใครก็ตามที่มาสไตล์ปากหวาน ยกยอปอปั้นผม ว่าผมหล่ออย่างนั้น มีเสน่ห์อย่างนี้ น่ายกย่องเชื่อถือ หรือมาสไตล์สุดยอดอย่างนั้นสุดยอดอย่างนี้ ผมถือว่าคน ๆ นั้นไม่จริงใจต่อผม และกำลังโกหกผม !
ส่วนคนที่บอกว่าผมเป็นคนจู้จี้จุกจิก ขี้บ่น น่ารำคาญ เรื่องมาก ขี้น้อยใจ ชอบเอาแต่ใจตัวเอง ชอบนินทาคนอื่น หลงตัวเอง บ้าอำนาจ ปากหวานก้นเปรี้ยว เฒ่าหัวงู เจ้าชู้ มีกิ๊กมาก ........ผมถือว่าคนนั้นพูดจริง
เพราะถ้าหากผมแก้ตัวว่า...ที่เขาว่ามาทั้งหมดนั้นไม่เป็นความจริง ท่านก็จะหาว่าผมโกหกอีก ฮ่า ๆ ๆ ๆ
Bookmarks