จากหัวใจที่เคยแกร่ง เคยเข้มแข็งมาแต่เก่า
อุปสัคหนักเบา ทุกเรื่องราวใหญ่น้อย มาเป็นร้อยกะบ่แคร์
ชีวิตนี้บ่ยอมแพ้ ความอ่อนแอบ่เคยเจอ
สู้เสมอบ่เคยกลัว เพราะหัวใจบ่เคยท้อ
เป็นหยังน้อ..เทื่อนี้ อยู่ดี ดี ผัดล้าหล่อย
บ่เคยถอยกะได้ถอย บ่เคยคอยกะได้ถ่า บ่เคยล้าผัดเมื่อยลง
ยืนโตตรงยังบ่ได้ ย่อนทางใจอ้ายมันเจ็บ
ความช้ำเหน็บเข้าทิ่มแทง ให้เหมิดแฮงจนเซล้ม
เจ็บระบมจมกับเศร้า ย่อนว่าเฮาบ่สมเพิ่น
สาวผุแก้มเปิ่นเวิ่น เพิ่นผัดมีคู่ซ้อน นอนเนาว์ห้องป่องมโน
ห้ามใจโตบ่ทันจ้อย จักหลอยมักตะยามได๋
มืนตาได้กะคิดถึง ฮ่ำคนึงอยู่เหมิดมื้อ
คนขี้ดื้อมาซึมเศร้า ยอมให้เขานั้นทุกอย่าง
อ้ายขอยอมหลีกทาง บ่ขัดขวางแล้วล่ะหล่า ไปสาน้องไปฮักเขา
คำอวยพรก่อนจากเจ้า ให้ฮักเขาหลาย หลายเด้อ
อย่าสุเจอความผิดหวัง รักอย่าพังคือจั่งอ้าย
สิจากไปให้มันพ้น ไกลคำคนปนคำด่า
หงส์บ่อาจคู่กา หมาสิมาคิดโน้ม ชมกิ่งฟ้าว่าบ่คือ..พะนะ