บางทีชีวิตมีแต่เรื่องวุ่นวาย จนเรานึกโมโห อยากหนีไปอยู่ป่าคนเดียวให้รู้แล้วรู้รอด แต่ความเป็นจริงเรายิ่งต้องอยู่ในสังคมต่อไป ทำไมไม่ลองเปลี่ยนความคิดของตัวเองก่อนทำได้เร็วที่สุดแต่ก็ยากที่สุดด้วยเหมือนกัน เพราะไม่มีใครที่สามารถทำได้ในวันเดียวค่อย ๆ ฝึกไปแล้วใจจะเป็นสุขเอง
เลิกยุ่งเรื่องชาวบ้านเราเชื่อว่าสาเหตุของอาการว้าวุ่น ยุ่งเหยิงกว่า 80% ในชีวิต เป็นเรื่องของคนอื่นล้วน ๆ ที่เหลือไว้สำหรับตัวเองมีอยู่น้อยมากเพราะเราคิดว่าตัวเองดีที่สุด เหตุผลเราฟังขึ้นที่สุดและคนที่ไม่ทำตามที่เราคิดต้องถูกวิจารณ์ให้สาสม หันมามองตัวเองกันให้เยอะขึ้น แล้วแก้นิสัยของตัวเองก่อนว่าคนอื่น
ลืมและอภัย
ใครทำข้อนี้ได้ถือว่าคุณคือ ยอดมนุษย์คนหนึ่งของโลกทีเดียว เพราะการไม่ฝังใจแค้นคนอื่นนานและให้อภัย เป็นเหมือนพลังวิเศษที่ทำให้ใจเราไม่ต้องเหนื่อย ไม่ต้องมีเสียงบอกให้หาวิธีทำลาย ชีวิตไม่ได้ยืนยาวขนาดมีเวลามากเหลือให้คุณเอาไปใช้เพื่อความสะใจ เดินต่อไปข้างหน้าดีกว่า
เชื่อสิ่งที่ตัวเองทำ
ตั้งแต่โตขึ้นมาเราต้องทำงานสร้างชื่อเสียงและเงินทองให้คนอื่นยอมรับอยู่ตลอดเวลา แต่ยิ่งตะกายดาว ใจและกายเราก็ยิ่งเหนื่อยเพิ่มขึ้น ๆ แถมวันที่เราเจอมรสุม คำชมกลายเป็นโดนเม้าท์ สุดท้ายเราต้องอยู่กับตัวเองอยู่ดี ดังนั้นทำทุกอยางด้วยความจริงใจและดีที่สุด
นั่งสมาธิเสมอ
เวลาที่นั่งสมาธิช่วยให้ใจเราไม่ต้องฟุ้งซ่าน เป็นการทำจิดให้สงบขั้นสูงสุดถ้าคุณได้นั่งสมาธิครึ่งชั่วโมงทุกวัน เหมือนได้ชาร์จแบตเตอรี่ความสงบนานอีก 23 ชั่วโมงครึ่งในวันนั้น จะทำงานอะไรคุณก็สามารถใส่ความตั้งใจเต็มที่ได้ตลอด
อย่าปล่อยให้ใจเหม่อลอย
บางความเชื่อจะบอกว่า จิตใจที่ว่างเปล่า คือ ที่วิ่งเล่นของความชั่วร้าย แต่ใจที่ว่างอยู่สามารถเติมได้ด้วยความคิดทางบวกหรือเป็นการทำงานที่ได้ประโยชน์ วันว่างแบ่งไปเล่นกับเด็ก ๆ ด้อยโอกาสตามที่ต่าง ๆ หรือให้กำลังใจคนป่วยที่กำลังท้อแท้ ช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ทำให้คนอื่นดีใจได้เท่านี้ตัวเราเองก็ปลื้มมากกว่านอนอยู่บ้านเฉย ๆ
ขอบคุณข้อมูล CLEO NO.140
อ้างข้อความนี้
กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ เพ็นนี
Bookmarks