สิเอาอีกบ่...

[jobloi]

(...เสียงในฟิล์ม..อีสาณบ้านเฮาเด้อ)

มีพระราชาองค์หนึ่ง เผิ่นมีลูกสาวงามหลาย..เผิ่นอยากสิหาคู่ครองให้ลูกสาว
เผิ่นตี้หล่ะ...
มื้อหนึ่งเผิ่นกะคึดได้..เผิ่นกะเลยไปสั่งม้าแสนฮู้เผิ่นว่า..ถ้ามีผู้ชายมาหา...
มาเว้านำ..ให้ตอดเงา..งึกหัว(พยักหน้า) อย่างเดียวเด้อ..ม้ากะรับปากพระราชาสั่นแหล่ว

บาดหะนี้..เผิ่นกะประกาศ ไปตามเวบต่าง ๆ เช่น บ้านมหาดอทคอม,ฮักไทอุบลดอทคอม ฯลฯ ,ตามคุ้มต่าง ๆ เช่น คุ้มสามเสนสัมพันธ์ ฯลฯ เมืองต่างๆ ว่า
"ถ้าผู่ใด๋ สามารถเฮ็ดให้ม้าของเผิ่น ส่ายหน้าได้
กะสิยกลูกสาวให้ กับราชสมบัติให้เคิ่งหนึ่ง..

พวกผู่ชายพอฮู้ข่าว พากันแตกซวดๆ มาสั่นแหล่ว..
เฮ็ดจั่งใด๋ ๆ ม้าพระราชากะมีแต่ตอดเงา...งึกหัวอย่างเดียว ซั่นแหล่ว..จนว่า
เบิ๋ดซุกคน...
เสนาว่า : เหลือหมอหนึ่งพะยะค่ะ..มันเป็นคนพเนจร ชื่อว่าบักหลอย
พระราชาย้านลูกสาวบ่ได้ผัวบ่จัก..กะเลยให้เสนาไปเอิ้นมาลองเบิ่ง
บักหลอยมาบ่พอคราว ม้าพระราชา เทิงดีด เทิงด่อง..เทิงส่ายหน้า ส่ายหัวบ่เซา
จักเทื่อ...

พระราชากะเลยถามว่า โตเป็นคนพเนจร เฮ็ดจั่งใด๋ให้ม้าเฮาส่ายหน้า ส่ายหัวได้

บักหลอยตอบว่าบ่ยากพระเจ้าข้า.. ข้าพระองค์กะเอาไม้
ตะเกียบไปดีดไข่....มัน หล่ะกะถามมันว่า มึงสิเอาอีกบ่ มึงสิให้ดีดไข่....มึงอีกบ่
...ท่อนี้ ม้าของพระองค์กะส่ายหน้า ส่ายหัวแล้ว พระเจ้าข้า..

พระราชาเบิ๋ดควมสิเว้า..กะเลย ยกลูกสาวและสมบัติและเมืองให้ครอบครอง
บักหลอยกะเลยได้เป็น "พระเจ้าหลอยรี่ ที่ 1 ครองเมืองอยากมีควมสุข..ลูกแผ่ว่าแหม่นกะปูยามนา..(ย้อนหมั่นหลาย)

อวสาน:1-