กำลังแสดงผล 1 ถึง 5 จากทั้งหมด 5

หัวข้อ: หอมกลิ่นไพร

  1. #1
    Maximum learning
    ศิลปิน นักเขียน
    สัญลักษณ์ของ khonsurin
    วันที่สมัคร
    Apr 2008
    ที่อยู่
    ท่าตูม สุรินทร์
    กระทู้
    8,063
    บล็อก
    197

    หอมกลิ่นไพร

    หอมกลิ่นไพร



    โอ้เจ้า...ดอกไม้ไพร
    หอมชื่นใจอบอวลกลิ่นพฤกษา
    กลิ่นดอกไม้ในแดนไกลกลางพนา
    ระรื่นชื่นชีวาข้าเฝ้าคอย


    หอมละมุนกรุ่นพฤกษ์ของแดนไพร
    สดชื่นใจในดงดอยแม้ค่าด้อย
    หลากสีสันมากมายดูเกลื่อนดอย
    ราวไพรพลอยเริงรื่นชื่นฤดี



    ดินชอุ่มรวยรินด้วยน้ำค้าง
    ยามอรุณฉายเบิกบานสำราญที่
    ความสุขฉายเย็นฉ่ำล้ำฤดี
    แผ่นดินนี้ข้าหวังความรื่นใจ


    ยามทุกข์ท้อเหน็ดเหนื่อยแสนเมื่อยล้า
    ได้ซบหน้าแนบดินถิ่นที่ให้
    ได้ปลุกปลอบไม่ให้ช้ำย่ำยีใจ
    ร้าวฤดีจากที่ใดให้ปลดวาง



    ราวไพรประดับไพรด้วยดอกไพร
    พฤกษ์พงใหญ่ประดับไพรด้วยไพรกว้าง
    ดอกไม้เกลื่อนสดสวยและแสนงาม
    อยากกล่าวขานความงามของป่าไพร


    โอ้เจ้า...ดอกไม้ไพร
    หอมชื่นใจอบอวลให้สดใส
    มีป่าพฤกษ์ปลุกปลอบอยู่ในใจ
    รักผืนไพรรักป่าพนาพง





    ประพันธ์โดย กวีบ้านป่า khonsurin .....
    ………….......ท่าตูม...สุรินทร์..............
    ...... ......30 พฤษภาคม 2553..........



    ……………………………………..



    หอมกลิ่นไพร




    ในชีวิตคนเรานั้น ถ้าตอนยังเด็กอยู่
    เราก็ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรที่มากมายขนาดนี้
    แต่...เราเติบใหญ่ขึ้นมา...ความรับผิดชอบก็เพิ่มตามมาด้วย
    บางทีก็สุขมากกับการทำงาน
    แต่...บางทีเราก็ท้อมากมายนัก

    สิ่งที่เยียวยาได้คือธรรมชาติ ท่ามกลางป่าเขา
    ท่ามกลางต้นไม้ ท่ามกลางดอกไม้ป่า
    เมื่อได้เข้ามา ณ ที่แห่งนี้ เรากลับรู้สึกเหมือน
    ได้พบบ้านอีกหลังหนึ่ง ซึ่งเป็นบ้านแห่งความสงบ ร่มเย็น

    ในตอนเช้าน้ำหมอกเต็มผืนป่า ได้ยินเสียงไก่ป่าดังแว่วแต่ไกล
    จากที่นาของข้าพเจ้า ซึ่งติดกับป่าอนุรักษ์
    ข้าพเจ้าเคยชินกับผืนป่า เคยชินกับการเหยียบย่ำไปในป่า
    เป็นความสุขที่ไม่ต้องบรรยาย เป็นความสุขที่ข้าพเจ้าได้รับ
    จนอิ่มใจ ....เวลาพักผ่อนของข้าพเจ้าก็คือ
    การได้เข้าป่า ไปหาเห็ด ไปดูต้นไม้ ไปให้ป่าซับเหนื่อย
    แต่ที่ข้าพเจ้าไม่อาจทำได้เลย เมื่ออยู่ในป่าบ้านหลังที่สองของข้าพเจ้า
    ก็คือการเก็บดอกไม้ป่า เพราะข้าพเจ้าตั้งใจจะให้เป็นอย่างนั้น
    เพื่อความสวยงามของธรรมชาติ ที่ให้ผืนป่าหอมอบอวลด้วยกินป่า

    บางทีตอนเย็นๆๆ กลิ่นป่ามีกลิ่นคล้ายไร่ยาสูบ กลิ่นนี้เป็นกลิ่นเฉพาะ
    ราวไพร มักมีกลิ่นป่าที่เฉพาะตัว แต่ข้าพเจ้าจำได้ดีค่ะ

    เสียงนกร้อง เสียงแมลงกรีดปีก เสียงร้องของสัตว์สารพัดชนิด
    กล่อมให้ข้าพเจ้าอุ่นใจ มีเพื่อนยามเหงา ไม่เดียวดาย
    เคยเก็บบักตองแล้งกิน เคยเก็บบักเล็บแมวกิน
    เคยเก็บบักผีผ่วน กิน อย่างสุดอร่อย แถมมีลิ้นจี่ป่า(บักคอนแรน)
    ให้รสชาติ ยากจะพรรณนาความอร่อย

    ป่าสร้างความเข้มแข็งให้จิตใจ สร้างกำลังใจในการต่อสู้
    ให้ความสุขจนไม่อยากจะไปไหนที่ไกลป่าเลยค่ะ



    หอมกลิ่นไพร




    [radio]http://www.file2go.com/mrun.php?me=372s3[/radio]



    *********************************


    อิสระ เสรี เสมอภาค




    *********************************

  2. #2
    Maximum learning
    ศิลปิน นักเขียน
    สัญลักษณ์ของ khonsurin
    วันที่สมัคร
    Apr 2008
    ที่อยู่
    ท่าตูม สุรินทร์
    กระทู้
    8,063
    บล็อก
    197

    ณ....ที่แห่งนี้คือความงามตามธรรมชาติ



    ณ....ที่แห่งนี้คือความงามตามธรรมชาติ




    นั่งพับเพียบเรียบเรียบอยู่กองหิน
    แมลงหวี่บินตอมหน้าค่อยค่อยปัด
    ปล่อยให้ตอมชั่วคราวค่อยค่อยพัด
    สายตาจักจ้องคล้องอักษรไป


    อ่านหนังสือที่แผ่นหินดินแดนป่า
    ชื่นอุราก้มหน้าพินิจจิตสมัย
    ระเริงรื่นกับอักษรบรรเลงใจ
    ชื่นจิตในอุราหวานฉ่ำจิตทั่ว



    ผีเสื้อน้อยสีเหลืองบินว่อน
    กลางกอบัวริมหนองคงยิ้มหัว
    ให้จำต้องมองเจ้าบินระรัว
    หยอกเล่นหัวยั่วเย้าเจ้าภมร


    เอนกายนอนหนุนแขนกลางแดนพฤกษ์
    หูแนบฟังเสียงใบไม้ที่ปลิวว่อน
    กลาดเกลื่อนดินปูพรมดังที่นอน
    พอได้หย่อนแนบหน้าเมื่อล้ากาย



    เสียงน้ำไหลรินรินตรงซอกผา
    ธรรมชาติแต้มพาให้สดใส
    ณ ดินแดนแต่งแต้มที่พงไพร
    แสนสุขใจระรื่นชมดมกลิ่นดิน


    ณ....ที่แห่งนี้คือความงามตามธรรมชาติ
    ดารดาษเกลื่อนตาพาถวิล
    หอมกลิ่นดอกไม้ร่วงบนราวดิน
    แนบพื้นดินถิ่นป่าพฤกษ์พงงาม




    ณ....ที่แห่งนี้คือความงามตามธรรมชาติ


    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย khonsurin; 30-05-2010 at 15:07.
    *********************************


    อิสระ เสรี เสมอภาค




    *********************************

  3. #3
    Maximum learning
    ศิลปิน นักเขียน
    สัญลักษณ์ของ khonsurin
    วันที่สมัคร
    Apr 2008
    ที่อยู่
    ท่าตูม สุรินทร์
    กระทู้
    8,063
    บล็อก
    197

    น้ำค้างพร่ำนองผืนป่า


    น้ำค้างพร่ำนองผืนป่าน้ำค้างพร่ำนองผืนป่าน้ำค้างพร่ำนองผืนป่าน้ำค้างพร่ำนองผืนป่าน้ำค้างพร่ำนองผืนป่าน้ำค้างพร่ำนองผืนป่าน้ำค้างพร่ำนองผืนป่า


    น้ำค้างพร่ำนองผืนป่า




    น้ำค้างพร่ำนองผืนป่าช่างสดชื่น
    ไอหมอกชื้นตอนย่ำเหยียบบนพื้นหญ้า
    เตะน้ำค้างเดินย่ำในพงพา
    สุขอุราล้อไพรใจรื่นเริง


    เกล็ดน้ำค้างวับวับแสนหวั่นไหว
    พอแดดไล่เจ้าก็ไปจากขอบเขิน
    เจ้าเกล็ดใสลาไกลลับจากเนิน
    ปล่อยให้เราเผชิญกับแดดลม



    มองน้ำค้างในพงไพรใจแสนอุ่น
    เสียงนกคุ่มร้องอืดอย่างใสใส
    นกกะทาร้องก้องกังวานไพร
    นกเขาไพรบินร่าในป่านี้


    นกกระจิบร้องจิ๊บลิบลิบป่า
    ในพนาเสียงก้องพังพอนวิ่ง
    กระต่ายป่าเจ้ากระโดดเคล้าระวิง
    แมลงวิ่งซอกซอนกับหยดน้ำ



    แสนสุขใจในพนาหอมป่าใหญ่
    กลิ่นไม้ไพรบอกกล่าวราวป่าล้ำ
    ร้อยเรื่องราวให้ขับขานบทลำนำ
    ที่สำคัญป่าซับความร่มเย็น




    น้ำค้างพร่ำนองผืนป่า


    บทประพันธ์ ...กวีบ้านป่า khonsurin
    ท่าตูม สุรินทร์
    ดินแดนแห่งวัฒนธรรมทุ่งกุลาร้องไห้
    31 พฤษภาคม 2553



    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย khonsurin; 31-05-2010 at 05:56.
    *********************************


    อิสระ เสรี เสมอภาค




    *********************************

  4. #4
    Maximum learning
    ศิลปิน นักเขียน
    สัญลักษณ์ของ khonsurin
    วันที่สมัคร
    Apr 2008
    ที่อยู่
    ท่าตูม สุรินทร์
    กระทู้
    8,063
    บล็อก
    197

    อนิจา...ไม้ป่าใหญ่ถูกบั่นฆ่า

    อนิจา...ไม้ป่าใหญ่ถูกบั่นฆ่า




    ครื่น...ครื่น...อนิจา...ไม้ป่าใหญ่
    ต้นงิ้วผาไพรใหญ่ในพงป่า
    ล้มสนั่นลั่นสะเทีอนโลกา
    สะท้านฟ้าชะล่าใจเบียดใจลง


    ล้มทั้งยืนเจ้าต้นไม้คนสิบโอบ
    ดินพิโรธไพรก้องมองเจ้าล้ม
    เสียงเลื่อยระบิลที่ยินยล
    ร้าวระบมอกใจเจ้าไพรพง



    มาบัดนี้...โศกา...เจ้าลาลับ
    นกกากลับคืนคอนเจ้าเหงาส่ง
    เสียงเงียบไม่ร้องแค่กระซิบปลง
    ไม้ล้มลงดังปลิดหัวใจให้ชีพวาย


    ไว้อาลัยแด่ต้นไม้แห่งไพรกว้าง
    ดังตำนานความยิ่งใหญ่ให้ใจหาย
    กระซิบให้หัวใจเศร้าไม่คลาย
    ฤดีสลายสะท้อนสะท้านปลง



    เหม่...เจ้าเป็นใครกระไรมาทำเล่า
    เหม่...ใยเจ้าไม่รู้คุณของพฤกษ์ส่ง
    เหม่...ใยทำข้าให้ขาดใจล้มลง
    เหม่...เจ้าประสงค์ทำลายป่าแห่งพงไพร


    เร้าระทม...ตรมหัวอกที่ป่าใหญ่
    เร้าระทม...ตรมให้อกหวั่นไหว
    ต่อนี้ไป...จะพึ่งส่องทางไกล
    ต้นไม้ใหญ่...ส่งทางแห่งป่าลึก



    อนิจา...ไม้ป่าใหญ่ถูกบั่นฆ่า
    ดอกไม้นานา...พลอยเศร้าร้าวรำลึก
    กลิ่นป่าพง...ไพรพนาไม่รู้สึก
    ร่วมรำลึก...ร่มไพรไร้ชีวา




    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย khonsurin; 04-06-2010 at 14:24.
    *********************************


    อิสระ เสรี เสมอภาค




    *********************************

  5. #5
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ wundee2513
    วันที่สมัคร
    Aug 2006
    ที่อยู่
    ตามภารกิจ
    กระทู้
    1,108
    บล็อก
    11


    อยู่กลางไพรพนาป่ากว้าง
    แม้อ้างว้างเพราะใจคิดถึงเจ้า
    ผืนป่าโอบรอบกายของใจเรา
    ขับลำเนาหวานล้ำกลางพงไพร


    เสรีภาพ เสมอภาค ยุติธรรม

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •