มาป่วนอีกแล้วค่ะนำผลงานมาอวดหลังจากที่หายไปนาน
ไม่ว่าจะว่างหรือจะยุ่งอะไรกันหนักหนา จะเหนื่อยหรือเพลียบางทีเปรี้ยมาจากงานประจำก็เหอะ
ควมสามารถพิเศษของอิสันก็ยังระรื่นต่องานสวนได้อีกแน่ะ พ่วนหน่ะ...เนียนคั่กเรื่องโฆษณาเอาดีใส่จ่ะของ ฮา...
ก็เพราะเห็นพวกเขาโต โผล่ขึ้นมาทักทายทุกวันอย่างนี้ไงเล่า
เจ้าหอมแดงของยายทองพูน
แล้วใครจะอดใจไหว เลยได้ทอดกายนั่งชื่นชมดมดอมกันล่ะเนาะ
เอ...หรือว่ามีแต่อิฉันหรือไรที่ออกอาการหนักกว่าใครเพื่อนเนี่ย
เนี่ยคือลูกพลัมค่ะ อ่านเจอในหนังสือเขาบอกว่าเพื่อรสชาติที่ดี
และผลที่สมบูรณ์เราควรจะ เด็ดทิ้งหากมีหลายลูกในช่อเดียว
และลูกพลัมที่เกิดบนกิ่งเดียวกันควรมีระยะห่างระหว่างลูกประมาณ5ซม.ค่ะ
เจ้าลูกแพร์ก็ใช่ย่อย โชว์ควมสามารถในการติดลูกซ๊า...ให้น่าปลื้มใจ
แต่ละช่อให้ผลผลิตติดลูกตั้ง 7-10 พ่วนน่ะ น้อยไปก็บ่น มากไปก็ไม่ดีเนาะ
เพราะมันจะทำให้คุณภาพของรสชาติไม่ดีเท่าที่ควรแถมผลก็เล็กด้วยพ่ะนะ
ฉะนั้นเราจึงควรปลิดลูกที่อ่อนแอและไม่สมบูรณ์ทิ้งไป
เหลือไว้ประมาณ 3-4 ลูกต่อพวง เพื่อรสชาติและขนาดที่เพิ่มขึ้น
หากพูดถึงเรื่องของขนาดแล้วล่ะก็ ขอยกเจ้าดอกทิวลิปเป็นตัวอย่างต่อนะคะ
หลังจากที่พวกเขาออกดอกมาให้เราๆ ชื่นชมกันแล้ว พอกลีบร่วงโรย
เราควรเด็ดฝักเมล็ดมันทิ้งไปด้วยค่ะ เพื่อเป็นการตัดสัญญาณในการส่งอาหาร
และความรู้สึกดีๆ จากหัวของเขาไปหล่อเลี้ยงฝัก ซึ่งจะส่งผลให้หัวของเขาขาดอาหาร
ทำให้หัวเล็ก ปีถัดไปดอกทิวลิปที่ออกมาก็จะมีขนาดเล็กตามไปด้วยนะเอย
และนี่ก็เป็นอีกควมภูมิใจในนวัตกรรมใหม่ของการเพาะเมล็ดในขวดโหลที่ประสบผลสำเร็จ
โม้กี่ทีก็ไม่มีเบื่อตัวเอง...ฮ่ะฮ่า คนอื่นอาจจะมีรำคาญบ้าง แต่ก็ช่างเนาะ ไม่ได้ยิน อิอิ
แตงแคนตาลูปได้ฤกษ์งามลงหลุมนอกแล้วค่ะ ก่อบ้านให้ด้วยก้อนอิฐเป็นเบื้องต้น
พอกันลมและเก็บความอบอุ่นให้ได้บ้าง
ส่วนเจ้ามะเขือเปราะนี้สิ ที่ต้องใส่ใจดูแลมากเป็นพิเศษ
เพราะหล่อนคือควมหวังของอิฉันทั้งหมดทั้งปวง
ด้วยควมหวังอันสูงสุด คือต้องได้ชิมหมากและผลนะเอย
พลี๊สสสส.... ขออย่าเพิ่งใจเสาะหนีตายจากกันไปเลยนะ
คุณชีหอม แม่คะน้า และน้องกวางตุ้งเขียวกำลังงอกเงย
จะดีใจมากๆ ที่คุณๆชื่นชอบ และขอขอบคุณล่วงหน้าทหากท่านจะเอ่ยคำชม ฮา...เว่าเอาเองคั่กๆ นิ่ล่ะเนาะ
อ่ะ...เป็นปลื้มล่วงหน้า ฮ่ะฮ่า จั่งซี่กะมีเนาะคนเลยหาของมาสัมนาคุณเพิ่ม พ่ะนะ ฮา
กับเจ้า Dahlia พร้อมวิธีเก็บรักษาและขยายพันธุ์ หลังจากพวกเขาออกดอกมาให้ชื่นชมสมใจเราแล้ว
ก่อนหิมะมาอย่าลืมขุดรากถอนเหง้าพวกเขาเก็บลงกล่องกระดาษนะคะ อาจจะห่อด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์ก่อนยิ่งดี
เก็บไว้ในที่เหมาะสมอย่าให้อุณหภูมิติดลบล่ะ... เพราะถ้าไม่ทำอย่างนี้มีหวังเขาหัวเน่าคาต้นท่ามกลางฤดูหิมะแน่นอน
ส่วนทิวลิปกลุ่มนี้ปลูกเอาแนวค่ะ หวังจะเก็บและขยายทำพันธุ์
โดยวิธีการตามที่กล่าวมาเบื้องต้น ดอกโรย เด็ดฝัก ปล่อยให้เขาแห้งเหี่ยวเฉาไปเอง
พอฤดูใบไม้ร่วง ขุดขึ้นมาแยกหัวแบ่งกลีบ อาจจะได้เป็น2-3 ต้นในหนึ่งเดียว
อิอิ หวังค่ะหวัง คนเราควรหาควมสุขใส่ตัวเอง และอยู่ได้ด้วยควมหวังมิใช่หรือ?
ปิดท้ายด้วยการเปิดน้ำจากก๊อกเผื่อกบและขี่คันคากต้องการดื่มกิน ถึงสะดิ้งกะมีน้ำใจต่อสรรพสิ่งและสรรพสัตว์ยุเด้อ
ฮ่ะฮ่า...วงเล็บเลี้ยงไว่คะเถื่อได้ป่นไปสั่นหล่ะ หวึย....พระยาคันคากปุ่มเขียวพ่วนเด้อ พันธุ์นี้หายากซ่ำแม๊
เพราะสังคมเฮาสิน่าอยู่ก็เพราะผู้คนมีน้ำใจนิ่ล่ะเนาะ เกี่ยวบ่เกี่ยวกะดึงจ่องน้าวไปนำกันโลดเด้อพี่น้องเอ๊ย...โชคดีมีแฮง ฮักแพงกันคือเก่าเด้อจ้า
:1-
Bookmarks