เช้าวันที่ 1 มิ.ย.2553 ผมตื่นนอนประมาณ 6 โมงเช้า
ก็รีบเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย แล้วก็รีบแต่งตัวเพื่อจะมาทำงาน
ปกติโทรศัพท์จะมีข้อความจากเครือข่ายเข้ามาอยู่เสมอๆ แต่ ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก
นั่งรอรถที่ รับ-ส่ง พนักงาน ที่ม้าหินอ่อนหน้าหอพัก เวลาก็ผ่านไป นาทีแล้วนาทีเล่า
จนจวนจะแปดโมงเช้า เอะใจว่าเกิดอะไรขึ้น วันนี้รถเคยรับ เคยส่งไม่มา สงสัยรถคงติดมั๊ง
คิดไปต่าง ๆ นาๆ บังเอิญฉงนใจ จึงหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรตามพนักงานขับรถเพื่อจะถามว่าถึงไหนแล้ว
แต่เผอิญ มีข้อความเข้ามา7.10 น. ก็เลยสงสัยจึงเปิดอ่าน ข้อความสั้น ๆ “เราเลิกกันนะ” ฉันขยิบตา
แล้วอ่านทวนอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจ ฉันอึ้ง ...ทำไรไม่ถูก... หรือว่าเธอล้อเล่น..หรือว่ามีอะไรในใจเธอไม่เข้าใจ
8.10 น.ฉันมาถึงที่ทำงานโดยการยืนรอรถรับส่งพนักงาน บังเอิญมีพนักงานที่ทำงานด้วยกันขับผ่านมาพอดี
ฉันจึงอาศัยติดรถเขามาด้วย แล้ว น้องสาวก็โทรมาพอดี แต่ก็มีข้อความซ้อนเข้ามา พูดคุยสนทนากับน้องสาวเสร็จสรรพ
วางหูน้องสาวแล้วเปิดข้อความอ่าน เราเลิกกัน ใครจะเป็นฝ่ายขนของจากไป...งุนงงกับข้อความนี้เหลือเกิน
ผมทำอะไรผิดหนอ ทำงานก็ไม่มีกระจิตกระใจ จิตใจฟุ้งซ่านเหลือเกิน เห้อ
(ดอกแคนาผมถ่ายไว้ เมื่อตอนนั่งที่ม้าหินอ่อน)
Bookmarks