ว่านนางกวักแม่ทองใบ Hymenocallis spp.
นางกวักแม่ทองใบ Hymenocallis spp.
วงศ์พลับพลึง AMARYLLIDACEAE
เราได้ไปพบ พืชลักษณะของว่าน มีดอกคล้ายดอกผักบุ้ง
เราก็เลยสนใจทันทีที่ได้พบ เพราะว่ามีสีขาวสะอาดมาก
กลีบบางเชียวละ ใบเหมือนต้นพลับพลึง มีเพียงลำต้นเท่านั้น
ที่ไม่ได้โผล่ขึ้นมาเหนือดินค่ะ เราก็เลย มีหน้าที่ศึกษาค้นคว้ามาฝากกันนะคะ
เจ้าว่านตัวนี้ ชื่อว่า ว่านนางกวักแม่ทองใบ ค่ะ ชื่อเก๋ เหมือนร้านทองเลย
แต่เจ้ากลีบดอกที่สีขาวบาง สวยมากเวลาบานชนิดนี้
ก็ถือว่าเป็นว่านมงคลนะคะ เรามาศึกษาเสียเลยดีกว่าค่ะ
<embed src="http://widget-de.slide.com/widgets/slideticker.swf" type="application/x-shockwave-flash" quality="high" scale="noscale" salign="l" wmode="transparent" flashvars="cy=lt&il=1&channel=3170534137714370526&site=widget-de.slide.com" style="width:600px;height:450px" name="flashticker" align="middle"></embed>
ชื่อวิทยาศาสตร์ Hymenocallis spp.
วงศ์ AMARYLLIDACEAE วงศ์พลับพลึง
ชื่อสามัญ -
ชื่ออื่นๆ -
ลักษณะ ทั่วไป
ว่านนางกวักแม่ทองใบ เป็นว่านที่มีหัวอยู่ใต้ดิน มีลักษณะกลมคล้ายหอมหัวใหญ่ ผิวนอกของหัวมีสีเขียวอ่อน เนื้อในหัวสีขาว มองดูเผินๆ จะเหมือนกับต้นพลับพลึง แต่ไม่ใช่เพราะไม่มีลำต้นเหนือดินอย่างพลับพลึง มีก้านใบแตกออกจากหัว โคนของก้านใบเป็นกาบสั้นๆ
ก้านใบด้านบนแบนแต่ด้านหลังนูน กลางใบมีร่องสีเขียวเข้ม ใบยาวประมาณ 25-30 ซม. หน้าใบเป็นเส้นอย่างเห็นได้ชัด มีความหนาพอประมาณ แตกใบออกเป็น 2 ข้างสลับกันข้างละใบ เป็นใบรูปหอก ปลายใบมนแหลม
โคนค่อยๆ สอบเข้าหาก้านใบ ดอกสีขาว เหมือนดอกพลับพลึง เกสรสีเหลืองอ่อน มีกลิ่นหอม มีก้านช่อดอกยาว ออกดอกเป็นกลุ่ม กล่มละหลายดอก มีกลีบดอกขนาดเล็กสีขาวโคนกลีบดอกมีผังผืดสีขาวเชื่อมระหว่างกลีบดอก
การปลูก
ควรปลูกในดินร่วนปนทรายที่ระบายน้ำได้ดี กลบดินแค่ครึ่งหนึ่งของหัวว่าน อย่ากดดินให้แน่นนัก และให้รดน้ำทุกเช้า-เย็น ระวังอย่าให้น้ำขังเพราะจะทำให้หัวว่านเน่าได้
การขยายพันธุ์
ขยายพันธ์โดยการแยกหัว
ความเป็นมงคล
เป็นว่านมหานิยม เหมาะที่จะปลูกไว้หน้าบ้านหรือร้านค้าขาย ดูแล้วสวยงาม จึงดึงดูดให้ผู้พบเห็นเกิดความสนใจ เรียกโชคลาภเข้าร้านเข้าบ้านไม่ขาด
เพิ่มเติม
จากที่ได้ค้นคว้าเพิ่มเติมก็คือ การหาฤกษ์ในการขุดปลูกว่านทุกชนิดนะคะ
ฤกษ์ในการขุดหรือปลูกว่าน
การขุดหรือปลูกว่านให้คงมีอิทธิฤทธิ์โดยไม่เสื่อมคลายนั้น ท่านมีวันกำหนดให้ทำการใน
เดือนต่าง ๆ ดังต่อไปนี้
เดือนอ้ายหรือเดือน ๑ ใช้วันพุธ
เดือนยี่หรือเดือน ๒ กับเดือน ๗ ใช้วันพฤหัสบดี
เดือน ๓ กับเดือน ๘ ใช้วันศุกร์
เดือน ๔ เดือน ๙ กับเดือน ๑๑ ใช้วันเสาร์
เดือน ๕ กับเดือน ๑๐ ใช้วันอาทิตย์
เดือน ๖ กับเดือน ๑๒ ใช้วันอังคาร
พิธี การกู้ หรือเก็บเอาว่านขึ้นเก็บไว้
1) ให้เลือกเอาวันอังคารวันใดวันหนึ่งในเดือน ๑๒ หรือไม่เกินวันพุธข้างขึ้นอ่อน ๆ ของเดือนอ้าย เป็นวันขุดเอาหัวว่านขึ้น
2) เวลาจะขุดว่าน ให้ใช้มือตบดินตรงใกล้กอว่านหรือต้นว่านนั้นแล้วว่าคาถาเรียกว่านไปตบดินไป สลับกัน จนกว่าคาถาใช้เรียกว่านจะจบลง จึงขุดเอาหัวว่านขึ้นมา
3) คาถาสำหรับเรียกว่านมีดังนี้”อมขุก ๆ กูจะปลุกพญาว่านให้ลุกก็ลุก กูจะปลูกพญาว่านให้ตื่นก็ตื่น พญาว่านหนีไปอื่นให้แล่นมาหากูนี่เน้อ มาฮอดแล้วพันเฝ้าตื่น อม มะ สะ หะ หับคงทน”
4) ในการขุดเอาว่านขึ้นใช้หัวเพื่อนำไปทำอะไรหรือติดตัวไปไหนด้วย หรือจะขุดเพื่อเก็บว่านเอาไว้เพราะมีมากเกินไป ก็ต้องใช้คาถาเรียกว่านกำกับเวลาขุดขึ้นทุกคราวไป ว่านนั้น ๆ จึงจะทรงอิทธิฤทธิ์คงที่อยู่เสมอไม่เสื่อมคลายลงเลย
คาถาในการรดน้ำว่านเมื่อปลูกแล้ว
ว่านสำคัญ ๆ ที่มีคุณฤทธิ์มาก จำเป็นต้องเศกคาถากำกับในเวลาก่อนรดน้ำ คาถามีต่าง ๆ กันดังนี้
๑. “อิติปิโสภควา อรหังสัมมาสัมพุทโธ วิชาจรณสัมปันโน สุขโต โลกวิทู อนุตตโร ปุ-ริสสธัมมสารถี สัตถา เทว มนุสสานัง พุทโธ ภควาติ” ว่าจบ ๑ บ้าง ๓ จบบ้าง ๗ จบบ้าง แล้วจึงรดน้ำ
๒. “สัพเพเตโรคา สัพเพเตภะยา สัพเพเตอันตรายา สัพเพเตอุปัททวา สัพเพเตนิมิตา อวมังคลาวินาสสันตุ” เสก ๙ จบ แล้วจึงรดน้ำ
๓. “มหาลาโภ โหตุ ภวันตุเม” ๓ จบจึงรดน้ำ
๔. “นโมพุทธายะ” จบหนึ่งบ้าง ๓ จบบ้าง ๗ จบบ้าง และตามกำลังวันคือวันอาทิตย์ ๑ จบ ถึง เสาร์ ๗ จบบ้าง จึงรดน้ำ
Bookmarks