***ความทรงจำแห่งความหลัง***
**หล่านางเอ้ย..ทวนความหลังกอนกี้เฮายังมีใจหมั่นแก่น
ฮักเป็นแฟนวางนั่นยังจำใด้จือบ่ลืม
คืนที่ฟ้ามืดคลึ่มเฮาเคยแลนน้อหลบฝน
อดสาทนความหนาวตอนฮักเฮายังหวานชื่น
วันหรือคืนเปลี่ยนใจเจ้านงค์เยาว์ซางมาฮาง
ลืมหนทางวางกอนกี่ที่เฮาใด้ฮวมเดิน
อำนาจเงินเขาวานจ้างเผาหนทางฮักเก่า
ลืมอดีตฮักเฮาเจ้าหนีไปเนาซ้นเขานันพูมั่งมี..ซั้นบ้อหล่า
..นางเอ้ย..ให้เจ้าฮับฮู้ไว้ความในใจอ้ายกอนแน
ถึงดินแปลฟ้าสิปี้นความฮักอ้ายบ่จืดจ่าง
คันแมนเจ้าคีซ่างเทียมคูพญาหงษ์
อ้ายสิปลงใจหลายคันเขามีใจจริงซ้อน
คันมื่อใด๋เขาถิ่มก้อนคำนางซู้เก่าพี
อ้อมแขนเก่าของซายนี้ยังคอยเจ้ายูเสมอ..เด้อนาง
-------------------------------------------------------
..คนหน้าสวยทำอะไรก็ดูเท่ห์ คนขี้เหร่แม้แต่คิดยังดูหมอง
คนน่ารักทำอะไรก็น่ามอง คนสำรองมีแต่ช้ำทนกล้ำกลืน
..มีใหมหนอสาวใดที่ใจว่าง ยอมร่วมทางกับชายอย่างไม่ฝืน
มีความรักที่จริงใจและยั่งยืน ชายคงชื่นชีวาถ้ามีเธอ
..อยากจะบอกหัวใจนี้ทั้งสี่ห้อง มันกลัดหนองช้ำหนักพิษรักเอ่อ
ต้องพักจิตเลียแผลใจที่ผึ้งเจอ จากคุณเธอสตรีที่หลอกลวง
..อยากหยุดพักรักษาใจ ณ ตรงนี้ พอจะมีหยุกยาตำราหลวง
รักษาใจชายบ้างใหมแม่พุ่มพวง แผลในซวงบ้างหนอพอเป็นทาน
(ผักผ่อนบ้างนะจ๊ะน้อง ตะเอง)
-----------------------------------------------------------
Bookmarks